Boldoot en spijkerkleding……….

Oma’s van Toen en Oma’s van Nu……een wereld van verschil!

Naar aanleiding van enkele reacties op mijn face book site Oma van Nu, kom ik in dit blog nog even terug op mijn motivatie voor mijn website en face book site etc. Zijn de oma’s van toen nu echt zo anders dan de oma’s van toen?

Ik durf volmondig JA te zeggen! Wanneer ik denk aan mijn eigen oma’s en kijk naar mezelf en de vrouwen om mij heen die nu oma zijn, is daar wel degelijk een heel groot verschil. Niet in de LIEFDE voor de kleinkinderen, zoals in enkele reacties werd gedacht, NEE daar zit hem het verschil totaal niet in. Maar wel in hoe de oma’s nu zijn en hoe ze vroeger waren, de oma’s van nu die ik ken lijken in de verste verte niet op de oma’s die ik zelf als kleinkind gekend heb.

Om bij mijzelf te beginnen, ik had twee oma’s waarvan ik met de ene een beter contact had dan met de ander. Maar dat is een heel ander onderwerp. Beide oma’s heb ik als kind niet anders gekend als “oud”, met vaak een bloemetjes jurk aan en een watergolfje in hun haar. Gelakte nagels of zo iets heb ik bij hun echt nog nooit gezien, hoge hakken of stoere laarzen al helemaal nooit. Make up? Never! Een beetje Boldoot achter de oren en op de polsen dat dan weer wel. Bij de Hema konden ze vroeger hun flesjes laten navullen uit een hele grote fles en dat werd dan ook vaak gedaan. Maar een spannende parfum? Ik heb het bij hun nooit gezien of geroken.

Toen ik 16 was overleed mijn “favoriete” oma Maartje op 61 jarige leeftijd, als ik daar nu over na denk, dan schrik ik er van hoe jong dat eigenlijk was. Gelukkig heb ik haar wel 16 jaar mogen mee maken en hele leuke en warme herinneringen aan haar, maar tevens een goed vergelijking materiaal met mij zelf nu. Ik ben nu op de leeftijd dat zij overleed besef ik, zij was dus helemaal nog niet oud. Maar dat straalde zij, net als zoveel oma’s, toen wel uit, stevige oma schoenen, degelijke jurken, wat dikkere panty’s of kousen, watergolfje, soms een korset. Het was al heel wat als oma blote armen had in de zomer, maar echte zomer kleding zoals wij die kennen, nee daar heb ik haar nog nooit in gezien hoor. Mijn oma in een korte broek met daar op een soort van Ibiza bloes? Ondenkbaar!

Mijn oma werkte ook niet, ik weet niet beter of zij was altijd thuis en als ze al eens op vakantie ging dan was dat hooguit een kort weekje naar een huisje op de Veluwe (en dat was al heel wat) of een dagje Bakkum. Daar moest dan ook heel lang voor gespaard worden. Uitgaan of een terrasje pakken met vrienden? Nou bij mijn weten echt nooit hoor! De enige uitjes die zij wel eens had, was met mij naar Artis, daar genoten we allebei heel erg van en dat was het dan ook wel. Uitgekeken werd er naar verjaardagen, want dan kwam de hele familie bij elkaar. Slagroom of mokka taart, sigaretjes in glazen op tafel, (mijn oma was een verstokte rookster en kon mooie kringetjes blazen van haar rook, waar ik als kind vol bewondering naar kon kijken), kaas en worst in plakjes, met een klodder mosterd op een schaaltje, wat pinda’s in een bakje en een lekker glaasje citroen jenever met suiker of een advocaatje met slagroom. Gezellig! Op die verjaardagen werd ook nog wel eens gedanst of gezongen en dat waren dan de uitjes van mijn oma. Zij was daar heel tevreden mee!

Mijn oma Maartje zat wel vol liefde voor haar kinderen en kleinkinderen en niets was haar te veel of te gek. Toch was er een heel verschil met hoe zij met ons omging en hoe ik nu met mijn kleinkinderen om ga. De liefde is uiteraard hetzelfde, oneindig en onvoorwaardelijk.

Maar verder is het een wereld van verschil.

Dat is helemaal niet erg, slechts een constatering. Ik zie ook al een heel groot verschil in hoe mijn moeder als oma is naar mijn kinderen en hoe haar moeder naar ons toe was. Mijn moeder, die mijn kleinkinderen Omi noemen omdat ik immers hun oma ben. Gelukkig leven al hun oma’s en omi’s nog en om verwarring te voorkomen hebben we niet gekozen voor oma en opoe, maar voor oma en omi. Mijn moeder, omi dus, is ook een vlottere oma als dat haar eigen moeder was en onderneemt veel met haar kleinkinderen. Maar ik heb het nu verder niet over de oma’s van mijn kinderen, maar wel over mijn eigen oma’s en hoe ik nu ben als oma. Dat zijn voor mij de oma’s van toen en de oma’s van nu.

De oma’s van mijn generatie om mij heen, vind ik echt totaal anders dan de oma’s die ik als kleinkind heb mogen ervaren.

Veel van de oma’s van nu werken nog en passen daarnaast vaak ook nog op als dit kan, gaan zelf nog uit, zitten regelmatig op een terras te genieten van een wijntje, bezoeken soms nog festivals en als het kan gaan ze graag op vakantie of weekendjes weg en hebben een druk sociaal en eigen leven.

Wanneer het zomer is, dan begeven zij zich in leuke luchtige zomer kledij naar buiten of gaan in bikini of mooi badpak naar het strand met of zonder de kleinkinderen. Mijn eigen oma heb ik nog nooit in een badpak gezien, behalve op een vergeeld fotootje van toen ze nog jong was. Als ik nu op het strandje zit hier, dan zie ik heel wat oma’s daar rondlopen en lekker met hun klein kinderen in het water stoeien en spelen. Ik had dat ooit ook graag met mijn oma gedaan, maar dat gebeurde gewoon niet.

O ja, naar Artis of een andere dieren tuin gaan de Oma’s van nu ook, natuurlijk wel, maar pretparken etc. schuwen ze ook vaak niet. En sommige oma’s gaan dan ook nog eens overal in, dat zou ik mijn oma’s niet hebben zien doen hoor! Alhoewel mijn ‘favoriete’ oma Maartje daar wel “gek” genoeg voor was geweest. Echter de oma’s van haar generatie toen (uitzonderingen daar gelaten) zag ik dat toch echt niet doen hoor. Mee naar een speeltuin was al heel wat en dan ging oma van toen meestal op het bankje zitten en naar de kinderen kijken, af en toe een duwtje op een schommel, een kusje op een zeer plekje, dat was het dan wel. Voor toen normaal en prima. Maar bijvoorbeeld plaats nemen op een wip? Mijn oma wel, tot schrik van mijn moeder vaak, maar anderen zag ik dat toch echt niet doen hoor.

Als ik naar de band tussen mij en Lisa kijk bijvoorbeeld, dan is de liefde hetzelfde,  groot en onvoorwaardelijk, daar is geen twijfel over. De oma’s van toen hielden minstens zo veel van hun kleinkinderen.

Het gaat er meer om hoe zij waren met ons als kleinkinderen en als persoon.

Bijvoorbeeld, ik doe met Lisa van alles wat wij allebei heel leuk vinden. Wij dansen samen soms in de kamer op de muziek van nu of soms midden op straat, dan dansen we om een lantaarnpaal heen samen. ook zoeken we wel eens samen op You Tube muziek uit die we  allebei leuk vinden en zingen mee of dansen daar dan weer op.

Soms gaan we een dagje naar Amsterdam samen met omi en de mamma van Lisa en kopen dan met zijn vieren kleding, Lisa loopt dan geduldig net zo goed de kleding te bekijken als haar mamma en haar oma. Ze bekijkt de kleding en geeft haar ongezouten mening, zo klein als ze is. Mijn favoriete kleding stuk is een spijkerbroek, wat in mijn ogen heel normaal is maar ik realiseer mij dat ik mijn oma daar niet eens in kan voorstellen.

Toen ze nog kleiner was, riep Lisa vaak: “Oma tippemtift!”. De bedoeling was dan dat ik haar (enigszins fictief) een beetje zacht roze lippenstift op deed. Inmiddels nu ze wat groter is komt ze, wanneer ze bij ons logeert en ik mij ‘s morgens zit op te maken, geduldig naast mij staan en wacht tot zij mijn licht roze lippenstift bij haar zelf mag op doen. Een lippenstift diee velen tinten lichter is dan die van mijzelf, amper zichtbaar, maar zij vindt het prachtig. Of ze zit geduldig bij mij op de bank, terwijl ik haar nageltjes knip en deze vervolgens voor zie van een bijna onzichtbaar laagje heel licht roze nagellak. Zij vindt dat geweldig! Dat zijn dingen die mijn oma echt nooit met mij deed hoor! Mijn oma had niet eens een lippenstift!

Ik kan nog heel veel dingen opnoemen waarin mijn oma en ik verschillen of zelfs gelijk zijn, maar dan gaat dit blog veel te lang worden vrees ik. Beste Oma van Nu fans, voor alle duidelijkheid, in de liefde en de goede zorgen voor onze kleinkinderen verschillen we echt niet met de oma;s van toen, dat geloof ik ook niet, maar verder toch echt wel! Uitzonderingen zijn er uiteraard altijd wel, maar over het algemeen gesproken is er wel degelijk een groot verschil.

Een ode vol liefde en respect aan alle Oma’s van Toen en Oma’s van Nu …………..blijf lekker je zelf en doe dat waar je je goed bij voelt!

Een trotse oma van Nu!

Hits: 440

10 gedachten over “Boldoot en spijkerkleding……….”

  1. Ben ook een ” gezellige” oma !
    We ( mijn kleinzoon v 4 ) doen de hele dag leuke en fijne dingen en zijn creatief .
    Vooral het rollen spel met Woezel en Pip erbij vind hij het aller leukst want die beleven (knuffels) heel wat en daar gaat hij serieus in mee zo kom ik toch wat meer over hem te weten wat ik geweldig vind !
    Of we liggen op de grond met de auto’s te spelen!! Wat een gelukkie iedere week !!
    Dankjewel omavannu !! Voor het heerlijke verhaal , en nee ik had geen lieve oma’s of moeder maar ben het nu zelf !!

    1. Hallo Joke Ringers, heerlijke reactie om te lezen. Ik zie je in gedachten al bezig met je klein kind al ken ik je niet. Geniet er maar lekker van! Ook bedankt voor je reactie op mijn blog, fijn om te horen dat je het leuk vond om te lezen! Groetjes, Oma van nu 🙂

  2. Wat weer een fijn verhaal om te lezen ik zie mijn oma nog zo voor me haar in de permanent altijd een schort voor en altijd bezig som s kreeg ik een kadootje van haar maar zie er dan bij niet tegen opa zeggen hoor en omgekeerd zei mijn opa dat ook mijn oma heb ik heel lang gehad ze was bijna negentig toen ze stierf ze heeft ook mijn kleinkinderen gezien maar daar had ze niks mee dat was voor haat te ver weg acterlkleinkinderen nee dat hoefde voor haar niet we gingen nooit samen iets doen daar had ze dan geen tijd voor maar ze was o zo lief
    Hele fijne herinneringen aan
    Lieve groetjes oma van nu en tot de volgende keer

    1. Geertje, wat een leuke reactie. En wat heerlijk dat je jouw oma zo lang om je heen hebt mogen hebben! Dat zijn toch herinneringen die je kan en moet koesteren. Maar geven inderdaad precies dat verschil aan wat ik ook bedoel! Dank je wel en je bent altijd welkom om te reageren! Groetjes, Oma van Nu

  3. Precies zoals het bij ons was en is!!!!
    Als ik hersteld ben van mijn knieoperatie dan heb ik beloofd om met mijn jongste kleindochter volgend jaar de avondvierdaagse te lopen…
    Mijn opoe???Nee ze waren beiden lief maar hebben nooit echt iets met ons gedaan.
    Van moeders kant woonden beide grootouders bij ons tot mijn 14de jaar. Dus dat waren gewoon de 2de ouders. En de andere hadden 10 kinderen en dus ook veeeeeeel kleinkinderen dus iets doen ?? Nee..maar wel goede herinneringen aan!
    Zeker aan de zakdoekjes met boldoot die langs het voorhoofd gingen ivm de opvliegers!!!!!!!!!

    1. Hallo Leida, allereerst beterschap toe gewenst met je knie, ik hoop dat je de avond vierdaagse volgend jaar kan lopen met je kleindochter! Ook bedankt voor je leuke reactie! Groetjes!

  4. Heerlijk zo die vergelijking en inderdaad zo kan ik mijn oma ook herinneren met 4711 die je kon bijvullen in de Hema., en altijd aan het breien of haken. Maar ik denk daar soms nog met veel plezier aan terug.

  5. Top om lezen ik ben zelf ook oma en he jammer genoeg weining mijn pma gekend mijn kleinzoon bija 3 jaar daar speel ik mee ga naar de speeltuin overal gaat hij mee en vind het tof jammer in xeptember naar school maar dan een andere manier hem weer zien groeien schoolverhalen oma zijn is top en hopelijk komen er nog veel kindjes op ons pad

    1. Myriam dank je wel voor je reactie! Heerlijk genieten van je kleinzoon en inderdaad straks als hij naar school gaat dat heeft ook weer zijn leuke kanten!Geniet er maar lekker van! Groetjes, Oma van Nu

Laat een reactie achter op Geertje eiting Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.