Dan zegt men dit en dan dat…..wie begrijpt het nog?

Tjonge, het is toch niet meer te volgen, al die nieuws berichten en richt lijnen met betrekking tot het Corona virus, wat wel en niet kan en wel en niet mag…..statistieken, complot theorie hier en daar.  Verwarrend vaak. Ik probeer alles nuchter te bekijken en te lezen, maar af toe begint het mij toch te duizelen en heel eerlijk gezegd af en toe begrijp ik dingen ook gewoon niet meer….

Het zo veel als mogelijk binnen blijven, begrepen! Anderhalve meter afstand houden, begrepen! Handen wassen en dingen die je aanraakt schoonmaken, begrepen! Sluiting horeca en contact beroepen, begrepen! De ouderen niet opzoeken indien niet echt noodzakelijk, begrepen! Niet met zijn allen naar het strand of bos, begrepen! Niet bij elkaar op visite, begrepen! Niet met anderen, behalve je eigen huishouding, in een auto, begrepen! Je kinderen en kleinkinderen niet bezoeken of op bezoek, begrepen!

Maar nu komt het! Dit begrijp ik toch echt niet helemaal!

We mogen niet naar de kapper, nagelstudio, of welk ander contact beroep dan ook, maar wel naar de tandarts of fysio……fijn, heel fijn maar sorry  dat begrijp ik dus niet!

We mogen wel naar de supermarkt, de Blokker, Hema, Kruidvat, tuin centra, de bouwmarkt of zelfs Ikea of met zijn allen in een rij voor een kleinere winkel staan. Dat mag gewoon. Allemaal op anderhalve meter dat dan weer wel, maar als we heel eerlijk zijn lukt dat echt niet overal toch?

Ik probeer de kleinere winkels te steunen, maar moet ze toch helaas  vermijden als er te veel mensen in en omheen hangen, de supermarkt vind ik ook een hele uitdaging, want sommige mensen weten het verschil niet tussen anderhalve meter en 50 centimeter als ze iets willen pakken.

Zodra ik boodschappen nodig heb en dat beperk ik tot maximaal 2 keer per week, is dat iedere keer een hele uitdaging. Het begint al wanneer het mooi weer is en ik vanuit mijn huis naar het centrum loop. De lange redelijk gedisciplineerde rij bij de ijs salon is tot daar en toe, maar de mensen die daar ijs hebben gekocht en het zo nodig vinden om dat zo dicht mogelijk bij de ijs salon op te eten, maken het bijna onmogelijk om er fatsoenlijk door heen te lopen. De er naast gevestigde en druk bezochte slager die ook zijn uiterste best doet om alle richtlijnen te volgen is de volgende uitdaging, want als ik de ijs liefhebbers ben gepasseerd moet ik door die rij heen laveren. Ik ontmoet zo ongewild heel veel mensen waar ik helemaal niets mee heb, maar mijn eigen moeder die zoek ik niet op, want dat mogen we niet. Wil ik wel uiteraard, maar doe dat niet want ik wil haar ook niet in gevaar brengen.

Terwijl ik tijdens het boodschappen doen vaak wild vreemde mensen dichter bij mij heb en spreek dan ik zou willen. Het lopen naar de winkels en mijn huis voelt soms als een soort Russische roulette, kom ik hier goed door heen of niet?  Eerst langs de dikke rijen buiten, het ijs etende publiek wat daar ook blijft hangen en vervolgens het laatste stukje langs het water. Laatst liep ik terug naar mijn huis aan de havenkom en toen zaten er op het gras waar ik langs moet lopen, bijna voor mijn huis, zeker 20 tot 30 mensen met een biertje, gekocht bij de supermarkt, lekker te drinken en te kletsen op het gras. Gezellig, maar niet wenselijk!

Alle respect voor mensen die bij handhaving werken en daar ongetwijfeld goed werk doen. Het zal ook helaas wel regelmatig nodig zijn om op te treden. Maar toch heb ik persoonlijk (en helaas ik niet alleen) een slechte ervaring met wat handhavers hier in de haven.

De handhaving liep namelijk ook in de haven, maar omdat het “volk” was waar ze waarschijnlijk bang voor zijn, keken ze er zelfs niet eens naar. Wel was hun focus weer eens op de kroeg, die juist alles zo netjes buiten geregeld heeft, om nog wat geld bij elkaar te schrapen. Waar af en toe wat klanten ook op afstand even staan te praten. Dat is waar, maar die niemand in de weg staan.  De handhavers stonden gewoon met hun ruggen naar de grote groep op het grasveldje en even later zag ik de handhavers zelfs helemaal niet meer in de haven, terwijl de groep er gewoon nog zat. Sorry, maar dat begrijp ik dus niet!!! En dat heb ik met het mooie weer een paar keer zo gezien,  het schijnt te mogen?  Handhaaf willekeur?

Maar we mogen niet hier in de Haven, waar overigens langs het water, ruimte genoeg is om op gepaste afstand te genieten van een lekker hapje en bakje koffie, of wat fris, gehaald bij het hier boven genoemde plaatselijke cafeetje, even rustig zitten,  Meerdere mensen (maar echt niet heel veel) gingen net als wij zelf, op koningsdag braaf langs de water kant zitten en allemaal op afstand zoals gewenst. Rustig genieten van de zon, het hapje en drankje, dat was alles. Geen drukte, geen muziek, geen samen scholing, helemaal niets bijzonders.  gewoon heel even een heel klein beetje genieten van de zon op koningsdag.

Toch vond handhaving het weer nodig om zich  ook die dag weer voor de zoveelste keer te laten zien bij het cafeetje en vervolgens ons ook nog eens een ruime 20 minuten op de rug te gaan staan bekijken. Heel provocerend, alsof wij ik weet niet wat zouden gaan doen, stonden zij direct naast het cafeetje naar ons te staren en maakten zelfs foto’s van ons. Het voelde als een soort van dictatuur. En dit alles ook nog, terwijl er op dat zelfde moment in een klein bootje 6 volwassenen  stapten die een ijsje hadden gehaald, maar dat ontging de 2 dames van handhaving totaal. En om de hoek keken ze ook niet, waar echt heel veel mensen de regels aan het overtreden waren, omdat zij zo nodig toch daar hun ijs wilde op eten.  In plaats van netjes weg te lopen bij de al drukke rij. Beter hadden zij die mensen kunnen aanspreken, want de ondernemer deed er al alles aan. Handhaven is prima, maar doe het dan daar waar het echt nodig is. Spreek de overtreders zelf aan en ga geen ondernemer die zijn best doet, pesten!  Want daar lijkt het meer op en dat begrijp ik dus niet! Onze koningsdag beleving van een half uurtje hadden de 2 dames zeker verpest, want dit voelde zo niet goed!

Goed genoeg daar over. Ik moest het gewoon even kwijt want het zit mij nog steeds hoog!

Nu gaat het verhaal dat opa’s en oma’s hun kleinkinderen weer mogen zien, alleen wanneer ze ziekelijk zijn of ouder dan 70 dan wordt het nog steeds afgeraden. Nou weet ik dat de meeste opa’s en oma’s van nu, met relatief kleine kleinkinderen, meestal ergens tussen de ongeveer 45 en 65 jaar oud zijn, dus wanneer zij in een redelijk of goede conditie zijn dan mogen zij de kleinkinderen weer ontvangen, wel op anderhalve meter uiteraard maar toch, het mag weer en dat is fijn.

De opa’s en oma’s met oudere kleinkinderen en de overgroot ouders van boven de 70, die zijn dus nog steeds de dupe wat dit betreft en dat is triest, maar het is helaas momenteel niet anders.

Zij mogen nu echter wel mensen ontvangen maar dan niet meer dan 2, om eenzaamheid te voorkomen zegt men. Fijn voor de mensen die anders niemand zien, maar begrijpen? Nee, heel eerlijk gezegd toch niet. Want het risico is hetzelfde. Als men mondkapjes en handschoenen draagt en alle regels in acht neemt, kan ik het mij nog een beetje voorstellen en anders begrijp ik het echt niet!

Zelf wil ik de kleinkinderen dolgraag weer ontvangen, maar wanneer de scholen weer open gaan, vraag ik mij af of dit nou wel zo verstandig is om de schoolgaande kleinkinderen wel weer bij de opa’s en oma’s langs te laten gaan.

De leerkrachten mogen zich laten testen wanneer zij denken dat dit nodig is, helemaal terecht, prima zelfs! Maar hoe zit dit dan met de pappa’s en mamma’s en niet te vergeten de opa’s en oma’s van de schoolgaande kinderen?

Over dat naar school gaan heb ik ook heel veel verschillende geluiden gehoord en of het echt verstandig is om de kinderen naar school te laten gaan? Ik durf dat niet te beweren, ik hoop het natuurlijk van harte dat dit goed is, maar zeker weten? Nee…..zeker weten dat doet niemand het en dat maakt het  nou juist weer zo eng.

Ik begrijp ook niet zo goed wat de motivatie nu precies is om de basis scholen en de kinderopvang weer te openen, ik hoop het niet, maar ik denk toch voornamelijk om economische redenen en ik hoop alleen maar dat men de kinderen (leerkrachten, ouders en grootouders) hierdoor geen soort van proef konijn laat zijn.

Lisa wil zelf dolgraag naar school en dat snap ik helemaal. Maar om haar vervolgens zoals altijd dan ook weer eens laten logeren, dat durf ik toch nog niet aan, hoe erg ik het ook mis. Een keer buiten met haar afspreken om een stukje te lopen of zo, dat kan dan weer wel en ga ik ook zeker doen. Verder wacht ik af hoe alles verloopt.

Onze 10 jarige kleindochter wordt volgende week 11 jaar en daar gaan we wel even heen (op een tijd afspraak) om op afstand te feliciteren, cadeautje te geven, te proosten en dan weer snel weg. Een gepland bliksembezoekje op afstand. Het is allemaal niet anders helaas en dat begrijp ik.

Mijn focus ligt momenteel zoals velen van jullie wel al weten, bij mijn hoog zwangere dochter welke afgelopen weekend was uitgerekend van haar tweede kindje, een meisje. Als er niets gaat gebeuren de komende dagen, zullen zij haar van de week proberen in te leiden. Iemand moet dan bij kleine Stijn van twee jaar oud blijven en aangezien ik voor deze Corona ellende, al twee dagen per week voor hem zorgde, ben ik dat. Zodat pappa en mamma zich helemaal op de bevalling kunnen richten. Ik ga dan naar hun huis toe en blijf indien nodig ook slapen. voor het eerst sinds 8 weken zal ik dan weer met Stijn samen zijn en hoe spannend het ook allemaal is rondom de bevalling, dat zal mij heel veel plezier doen en ik hoop hem ook!

Voor mij is het zo wie zo belangrijk om gezond te blijven, maar nu helemaal uiteraard. Een kleine neus verkoudheid zal al genoeg zijn om Stijn niet te kunnen opvangen bij hun thuis, dus ik hou mij het liefst ver van alles en iedereen om te voorkomen dat ik ook maar iets op zal lopen. Ik hou mij zelf super streng aan alles en meer als dat kan ik niet doen.

Als de kleine geboren is en naar wij hopen zowel de baby als mijn dochter in goede gezondheid weer thuis zijn, alles daar dus in orde is. Kraam visite zal dan hoogst waarschijnlijk raam visite zijn. Maar als ze stralend de kleine kunnen laten zien al is het vanachter het glas, ben ik al gelukkig.

Maar dan ga ik voor zeker, eindelijk weer eens een bakje koffie drinken bij mijn 81 jarige moeder, met een beschuitje met roze muisjes of een gebakje, het liefst voor haar deur of in haar tuin en op anderhalve meter afstand minimaal, dat wel, maar dat ga ik toch echt als eerste doen dan! Dan houden zij mij niet meer tegen!

In bijna 2 maanden heb ik haar immers maar een keer of 3 gezien en op flinke afstand. Ik heb haar dus minder gezien, dan al die vreemde mensen die mijn pad, ongevraagd en veel te dicht bij, regelmatig kruisen, wanneer ik boodschappen doe.

Het is goed zo…….eerst de bevalling, Stijn opvangen, hun huis versieren, hopelijk de kleine meid bewonderen en dan met gierende banden naar mijn moeder! Daarna gaan we weer in gareel en zien we wel weer hoe alles loopt! Basta!!!!!

Hits: 267

6 gedachten over “Dan zegt men dit en dan dat…..wie begrijpt het nog?”

  1. Oma weer een hele mooie blog ook ik begrijp ook alles niet zoals het gaat ikdoe ookmijn best zo goed mogelijk Marvins het soms zo moeilijk sommige mensen gaan hun eigen gang trekken zich nergens iets van aan daar kan ik slecht tegen daar kan ik me dan kwaad om maken ik hoop dat alles goed gaat ook met de bevalling sterkte oma

    1. Geertje, helaas begrijpen velen het inmiddels niet meer. Het is ook allemaal zo onzeker en ook hoe lang dit allemaal nog gaat duren daarin is helaas nog geen perspectief. Mensen die zich nergens wat van aantrekken, daar irriteer ik mij ook aan hoor! Hou je taai en laten wij inderdaad hopen op een goede bevalling!!! Groet, Oma van Nu

  2. Ja,het is een moeilijke tijd voor ons allemaal, wat missen we onze kleinkinderen en ook mijn 95 jarig moederke. Ik kan niet vertellen hoe ik haar mis,zie haar soms eens achter een venster, maar het is behoorlijk zwaar.Laat ons hopen dat het vlug achter de rug zal zijn.

    1. Liliane, het is zeker voor de meesten van ons niet makkelijk, en uiteraard kan het nog altijd erger, daar ben ik mij heel bewust van, maar toch…. Sterkte met het missen van je moedertje en de kleinkinderen, laten we hopen dat je hun snel weer mag knuffelen! Sterkte en groet, Oma van Nu

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.