“Ik bleef dus een nachtje bij J.J. en zijn vriend, omdat ik niet zonder stroom en opgeladen telefoon nog een nacht wilde door brengen in het huisje op de berg. De nachten er voor waren vreselijk, dat wilde ik niet nog een keer doormaken” Grazy Granny zucht en begint te vertellen waarom ze met Agaath ruzie heeft gehad.

“Ik zal bij het begin beginnen” zucht zij en ik zie op de Skype camera dat zij zich zelf nog een glaasje wijn in schenkt. Ze haalt even diep adem en begint te vertellen: “Al snel kon ik mijn intrek nemen in dat schattige huisje met dat prachtige uitzicht, dus hielpen J.J. en zijn vrienden mij met mijn spullen, het schoonmaken van het huisje, het in orde maken van het kleine tuintje en het huren van een scooter, welke de volgende dag opgehaald kon worden. ik was er blij mee en we hadden het samen reuze gezellig. Eén van J.J. zijn vrienden kwam zelfs met een grote doos boodschappen en al snel zaten we allemaal heel gezellig aan een wijntje en een heerlijk broodje. Mijn ijskast was meteen lekker gevuld en ik voelde mij super gelukkig”.

De beheerder kwam ook nog even langs en vertelde mij hoe alles werkt en wat ik moest doen wanneer ik ergens een probleem mee had. In principe zijn hij en anders de man van het onderhoud altijd aanwezig op het complex, dus hulp was altijd in de buurt. We hebben met zijn allen nog even heel gezellig, lekker een bakje koffie gedronken, terwijl de schemering in viel. Ik was behoorlijk moe en besloot niet met J.J. en de anderen mee te gaan, maar eens vroeg naar mijn bed te gaan en lekker wat te lezen.

Toen iedereen weg ging, was het al behoorlijk donker aan het worden en ik zwaaide ze allemaal na met de belofte dat ik morgen op het strand zou zijn. Opeens zag ik een beweging rechts van mij en ik baalde dat ik nog geen zaklantaarn had. Ik bleef even staan, luisterde goed en probeerde wat te zien in het donker tussen de struiken. Ik hoorde wat zacht geluid, maar bedacht dat dit waarschijnlijk een poes of zo zou zijn. Ik riep nog even naar het donkere gedeelte of er misschien iemand was, maar behalve wat geritsel kwam er geen antwoord. ik pakte de vieze kopjes en liep er snel mee naar binnen, waar volop licht brandde. Snel zette ik de kopjes op het aanrecht en ging weer naar buiten om de rest te halen en de kaars uit te blazen.

ik stapte het huisje uit en raakte een beetje in de war, het was nog donkerder dan daar straks en de kaars in het windlicht was al uit? Hoe kon dat nu? Ik had gelukkig mijn mobiel in mijn broekzak en pakte deze snel om toch nog wat verlichting te hebben. Ik hoorde op dat moment weer een raar zacht geluid, dit keer uit de richting van het huisje…..ik kreeg het er benauwd van. Supersnel pakte ik de laatste spullen van het tafeltje en ging snel het huisje weer in en sloot de deur achter mij. Ook deed ik alle gordijntjes dicht, maar merkte al snel dat deze niet volledig sloten en hier en daar een kiertje hadden. Dat vond ik niet prettig, omdat mensen dan makkelijk naar binnen kunnen kijken, zonder dat ik dat weet. Daar moest ik snel iets aan doen morgen.

Ik temperde het licht in het huisje daarom een beetje, alleen het lampje bij mijn bed liet ik aan en stak mijn mobiel in de oplader die helaas een stukje van mijn bed af was. Ook daar zou ik iets aan doen met een verlengsnoertje of zo. Ik besloot mij te wassen met een washandje en morgen ochtend pas te douchen. Ik was daar mee bezig in de badkamer, toen ik opeens weer dat vreemde geluid hoorde, dit keer onder het kleine badkamer raampje. Ik kreeg het er benauwd van, wat was dat toch? Het klonk schraperig, ik kon het niet thuis brengen. Ik deed het licht in de badkamer uit en bleef staan luisteren. Het geluid stopte en verplaatste zich. Wat zou ik doen? De buitendeur opeens opengooien en kijken wat er gebeurde of het negeren?

Opeens ging mijn mobiel af en ik schoot van schrik een meter in de lucht. Snel nam ik hem op, het was J.J., hij wilde laten weten dat ze weer thuis waren, dat hij mij morgen op de voor mij gehuurde scooter zou halen en mij nog even wel te rusten wensen. Ik twijfelde of ik hem moest vertellen van die kaars en het rare geluid, maar wilde niet dat hij dacht dat ik een hysterisch wijf ben, dus zweeg weer. Ik deed heel vrolijk, al voelde ik dat echt niet zo en stelde hem gerust. Hij gaf nog aan dat als er iets was, ik altijd mocht bellen of naar zijn tante Agaath kon gaan. Tuurlijk, dacht ik ironisch, tante Agaath, nou van mijn levens dagen niet, maar ik zei niets en wenste hem ook wel te rusten”.

Ze steekt weer een sigaretje aan, neemt een slokje, kijkt even om zich heen en gaat verder: “Ik ging heerlijk met mijn boek liggen en probeerde te lezen en niet meer op de geluiden van buiten te letten. Soms moet je gewoon even wennen wanneer je ergens voor het eerst slaapt en waarschijnlijk was dit nu ook het geval. Terwijl ik mij probeer te verdiepen in mijn boek, hoor ik opeens een krassend geluid op het raam boven mijn bed. Het leken nagels op glas en de rillingen gingen over mijn rug. Toch besloot ik meteen overeind te komen en het gordijn met een ruk opzij te doen. Ik zag echter helemaal niets, had ik het mij dan verbeeld? Nou, nee hoor, want even later het zelfde geluid bij een ander raam. ik knipte het lampje bij mijn bed uit en nu was het huisje ook donker. Als er iemand buiten was, konden ze mij nu ook niet meer zien. Ik maakte geen geluid, maar ging heel voorzichtig het bed uit en pakte een mes uit de keuken lade………….wat ik er mee wilde? Geen idee, het was even een veiliger gevoel.

Stokstijf ging ik vlak bij de deur staan en wachtte af. Het krassen hoorde ik niet meer, maar wel weer het rare schrapende geluid, bij het raam boven het bed dit keer weer. Heel zachtjes sloop ik er op af en probeerde door de kier van het gordijn iets te zien in de nacht. Van donker naar donker gaat dat in ieder geval ietsje beter en ik meende iets te zien bewegen. Mijn hart bonkte uit mijn borstkas maar ik besloot toch keihard op het raam te slaan en te schreeuwen dat het nu klaar is met die ongein en deed dat dus………..

Wat of wie het ook was, het schrok ook want ik meende opeens in het donker iets te zien bewegen en helaas was er bijna geen maanlicht waardoor ik alleen vaag een soort schim zag weg schieten. Dus toch geen poes? Het leek meer op een mens, kwaad werd ik er van en besloot de deur open te gooien, maar bedacht me, omdat ik mijn mobiel niet had en ook geen licht om mezelf bij te schijnen. ik ben een tijdje op het bed blijven zitten zonder geluid te maken, heb mijn iets opgeladen mobiel bij mij genomen en ben vervolgens na heel lang wakker te hebben gelegen in het donker, toch in slaap gevallen.

De volgende dag werd ik  behoorlijk brak wakker door wat zonnestralen die door de spleten in de gordijnen naar binnen vielen. Meteen kwam alles van die nacht ervoor omhoog en ik sprong er meteen uit en ben direct naar buiten gegaan om de boel te inspecteren. In de eerste instantie zag ik niks bijzonders, tot mij opeens iets opviel bij één van de ramen…….een soort cirkels in het zand. Cirkels? Waar had ik dit nu eerder gezien, vervolgens zag ik ze bij verschillende ramen, maar ook bij wat struiken en bij de deur. En opeens wist ik het! Ik ben in mijn nachthemd meteen naar haar huisje gelopen en heb een paar ferme bonzen op de deur gegeven. Er deed niemand open, ik wist zeker dat Agaath er moest zijn en zag ook hier, her en der de zelfde cirkels in het zand,. Deze had zij ook gemaakt bij onze eerste ontmoeting. het leek mij toen een soort tic van haar en dat bleek nu ook wel, ik schreeuwde dat ik wist dat zij het was geweest vannacht, dat ik haar had gezien en dat ze hier mee op moest houden, omdat ze er anders spijt van zou krijgen, gaf nog één hele harde bons op de deur……………en beende vervolgens heel boos weg, terug naar mijn eigen huisje……………..nou, dat kreeg een staartje”.

Hits: 231