Huilen met de oranje pet op…….en volgend jaar doen we het weer zo!

Wat is dat toch dat de velen van ons soms zo in een soort van (zelf gemaakte) tradities blijven hangen? Is dat een gevoel van vertrouwdheid en daarmee een bepaald gevoel van zekerheid? Of onbewust toch een soort angst voor het onbekende? Ik weet het niet, maar wat ik wel weet dat ik zelf erg van vertrouwde dingen hou, wat niet wil zeggen dat ik niet avontuurlijk kan zijn hoor. Maar sommige dingen vind ik gewoon leuk om regelmatig, dus in dit geval jaarlijks in de herhaling weer te beleven. Lees verder Huilen met de oranje pet op…….en volgend jaar doen we het weer zo!

Hits: 123

Hutje op mutje op het strand…..wat is dat toch?

Tweede paas dag zijn we vroeg vertrokken (voor de files uit) naar een strand in de kop van Noord Holland. Een strand wat zo breed en lang is, dat wanneer het heel heet is en andere stranden overbevolkt raken, dit een strand is waar het nooit echt heel druk is. Heerlijk altijd vele meters ruimte om je heen, een strand waar je jezelf soms bijna helemaal alleen waant, zo rustig. Het is wel een flink stukje rijden, maar dan heb je ook wat. Wij genieten er zo van. Wat was er die 2e paas dag dan anders dan anders? Lees verder Hutje op mutje op het strand…..wat is dat toch?

Hits: 234

The challenge van Granny and the losers… samen -60 kg, hoe gaat het nu?

Tja, wat zal ik zeggen….toen wij (drie mannen en ik) op 16 februari begonnen met deze uitdaging, leek 1 juni zo ver weg. Tijd zat, dus dat zouden wij wel even doen, die 60 kg samen af vallen. Nou had ik al laten weten dat wij alle vier levens genieters zijn en dicht op veel heerlijke restaurants met terassen en gezellige barretjes wonen. Waar wij dan ook heel graag komen. Ook hebben we alle vier een heel druk sociaal leven, waar door wij nog al eens een uitnodiging krijgen voor een feestje, tripje of etentje. Nee, ik ben geen excuses aan het zoeken hoor….. Lees verder The challenge van Granny and the losers… samen -60 kg, hoe gaat het nu?

Hits: 299

Weer een nieuwe titel……Hallo, Oma van……

Toen mijn kinderen nog op school zaten, was ik er aan gewend dat ik op straat bij het tegenkomen van bijvoorbeeld klas of sport genootjes, aangesproken te worden met de titel: Hallo moeder van…. En dan volgde de naam van mijn zoon of van mijn dochter. Dit ging heel lang door, zelfs toen mijn kinderen al lang volwassen waren, werd ik nog wel eens begroet met deze titel. Dan wist ik wel meteen van welke leeftijd deze persoon was en waar ik deze volwassen persoon van moest kennen, ik moest dan vaak toch wel even diep graven, want dat kleine meisje of jongetje van toen, herkende ik niet altijd meteen, terwijl zij mij wel herkenden. De meisjes waren opeens volwassen vrouwen met alles er op en er aan en de jongens, volwassen mannen, soms zelfs met een baardje of zelfs al kalend. Tja, soms wist ik het dan echt niet meer, herkende ze totaal niet en riep dan maar gewoon enthousiast terug: “Hallo, alles goed?”. Mij zelf nog lange tijd afvragend, wie dat nou geweest kon zijn. De laatste tijd komt dit eigenlijk praktisch nooit meer voor, echt heel, heel zelden nog. Tot dat ik van de week boodschappen aan het doen was….. Lees verder Weer een nieuwe titel……Hallo, Oma van……

Hits: 205