in de afgelopen 41 jaar hebben mijn kerstbomen alle kleuren en formaten gehad, alhoewel ik heel lang een groot formaat boom heb gehad. Blauwsparren kocht ik altijd, maar werd er helemaal kriegel van, om ieder jaar weer iemand te horen zeggen; “Wat een mooie kunstboom, hij lijkt net echt” terwijl er ruim 40 jaar geleden alleen lelijke kunstbomen waren. Ik betaalde mij altijd scheel aan die blauwsparren, gewoon omdat ik ze zo mooi vond en je er geen naaldje van vond. Tot dat er echt mooie kunst blauw sparren kwamen, dat was even een flinke investering maar binnen een paar jaar had je dat er uit, dus als men dan toch al dacht dat ik een kunstboom had……

In de loop der tijd, heb ik de kunstbomen een paar keer moeten vervangen en inmiddels heb ik een redelijk formaat boompje. Niet te groot en niet te klein, wanneer ik hem ergens op zet, lijkt hij toch weer groter, het hangt van mijn stemming af of ik dat dus doe. Vandaag staat hij op een tafeltje, dan hoefde ik niet zo vaak te bukken.

Tegenwoordig heb ik de kerstboom al een tijdje rustig wit met ene beetje zilver en een toefje zwart. Ik heb zo wie zo geen ‘kermis” met kerst, ‘less is more’ geloof ik meer in. Dus hier en daar wat kerst accessoires en verder niets. Voor de kleinkinderen een paar witte beesten onder de boom en in hun eigen kamertje een klein boompje met felle kleurtjes en wat meer “kermis” of kinder kerst.

Maar oma zelf prefereert wat meer rust. Bij een ander vind ik het vaak fantastisch, maar zelf wil ik al die poppenkast echt niet. Ik ben het dan ook na twee, maximaal drie weken weer helemaal zat.

Vorig jaar bij het optuigen van de kerstboom, ontdekte ik al dat de twee nieuwe kerstsnoeren met kaarslampjes, wel mooi, maar absoluut niet handig waren. De snoeren die ik jarenlang had gebruikt waren echter compleet op en ik kon er ook geen lampjes meer voor krijgen, dus nieuwe aangeschaft. De juiste tint licht dat wel en leuk om te zien, maar het ophangen in de boom was op zich al een dingetje. Maar goed ze zaten er in en de boom was prachtig. Tevreden ga ik er dan naar kijken vanuit allerlei hoeken in de kamer, loop er nog tig keer heen omdat ene lampje of ornamentje net weer even anders te hangen, net zo lang tot ik tevreden ben.

Dan komt uiteindelijk het moment dat de boom weer afgetuigd moet worden en daar zat nou net het probleem. Het aftuigen van de lichtjes was een drama op zich, ze raakten per lampje meer met elkaar in de knoop en ik kreeg ze zelfs met heel veel moeite uit de boom. Vreselijk, maar ik besloot de hele kluwen lichtjes in een grote boodschappen tas te doen en ze op een ander rustiger moment te ontwarren, zodat ik bij de volgende kerst ze weer kon gebruiken. Dit had ik nog nooit eerder zo erg meegemaakt. Die tas naast mijn toilettafel gezet, uit het zicht met het overgordijn er over heen. Alleen bij het dweilen en stofzuigen moest ik de tas optillen en dacht ik telkens weer….o, ja die lichtjes moeten nog uit de knoop….maar zette de tas vervolgens gewoon weer terug, tijd zat nog immers,,,,

En zo ging de warme, warme zomer voorbij, ik had echt geen zin om in de brandende zon twee snoeren kerst verlichting te ontwarren. En zo werd het oktober, november….de Sint kwam aan en wie denkt er dan al aan de kerstboom? Ik niet in ieder geval. Tot dat de eerste kerstbomen foto’s op Face book en Instagram voorbij kwamen. Toen bedacht ik opeens dat ik die snoeren nog in die tas had zitten. Vol goede moed ging ik er eens rustig voor zitten, maar na een uurtje begon het mij toch op te breken, een wijntje er bij, haardje aan, kaarsjes aan en rustig verder. De snoeren had ik gedrapeerd om mijn nek, onder mijn armen, over de bank, een kast, maar er zat nog een hele pluk van die verrekte lampjes verwikkeld in elkaar en wat ik ook probeerde, het leek alleen maar erger te worden.

Drie glazen wijn verder, boeide het mij al niet meer en heb ik de hele kluit huppa zo weer terug in de tas gedaan. Jammer want het waren echt mooie lampjes en helaas niet echt goedkoop ook, maar dit was het mij echt niet waard, de frustratie alleen al bah! Dan koop ik desnoods wel weer nieuwe, dacht ik, wetende dat dit tegenwoordig helemaal niet zo makkelijk meer is. Er zijn nu zoveel tinten licht, als er warm wit op staat, is het de ene keer geel of oranje of zelfs zo fel wit dat je er scheel van gaat kijken. Ik heb al heel wat snoertjes gekocht en telkens weer vielen ze zo tegen, totdat ik de snoeren vond die ik nu helaas maar wel met een grote glimlach in een vuilnisbak ga laten belanden. Ze hebben hun kans gehad, oma laat zich niet meer gek maken door een paar rot lampjes.

Ach er zijn natuurlijk veel ergere dingen om je druk over te maken, maar daar hebben we het nu even niet over.

Ook zo een vreemd dingetje, elk jaar weer, ben ik alle kerstboomhaakjes kwijt. Moet er weer een nieuw doosje gekocht worden, raar toch? Nou weet ik dat er mensen zijn die nu zullen denken: “ruim dan ook eens een keer iets netjes op”. Geloof me, dat doe ik heus wel, maar op een gegeven moment, ben ik het opruimen van die kerst troep zo zat, dat het allemaal in kratten beland, deksel er op en de gedachte: “volgend jaar zie ik wel weer”. Alleen alle spullen die in de boom moeten, die zitten echt keurig bij elkaar in een daarvoor bestemde krat, maar desondanks, zijn de haakjes meestal zoek en in de boom zitten ze dan ook niet meer. Waarschijnlijk heb ik last van een soort “haakjes monster”of zo.

Maar goed, al met al de boom staat, de haakjes hangen , een aantal accessoires staan of hangen en ik zit op de bank en ben inmiddels al weer tig keer opgestaan om iets te verhangen. Alles weer op geruimd, kerst stress op dit gebied weer gekalmeerd.

De lichtjes? Ach, ik moet er nog even aan wennen, maar al met al ziet het er gezellig uit al zeg ik het zelf. Morgen nog de kinder kermis boom in de kinderkamer neerzetten en oma is wat de decoratie betreft kerst klaar.

Ik heb nu toch echt wel een wijntje verdiend!

Hits: 1401