Heel veel mensen vinden zwemmen in een mooie heldere zee heerlijk. Ik dus eigenlijk helemaal niet! In open zee zwemmen is absoluut geen optie voor mij. Ik heb dan altijd een bepaalde angst voor het onbekende wat in het water leeft en wie weet met mij wil kennis maken. Wanneer wij met een boottocht mee gaan dan haat ik het zelfs wanneer zo een boot stopt om mensen lekker te laten zwemmen rondom de boot en tuur dan naar het water of ik geen grote schaduwen onder water zie. Dat doe ik zeker wanneer mijn partner het zo nodig vindt om er in te gaan. Ik heb denk ik een te grote fantasie want elk spatje in het water zie ik dan als een potentieel gevaar………….

Vlak voor deze vakantie zag ik op Facebook een filmpje van een redelijk grote verdwaalde haai in een haven in de buurt van Calpe (Spaanse kust) en dat bevestigde mijn angst dan weer. Ik ben gek op het strand, zowel in het buitenland als in Nederland, maar de zee ga ik het liefst maar tot net halverwege mijn dijen in, zodat ik er heel snel uit kan rennen wanneer nodig. Ik weet overigens dat ik echt niet de enige ben die zo denkt, dus ik ga het er nu toch maar eens een keertje even over hebben.

Nu is het hier bloedheet en het water heel helder, dus hier ga ik dan ietsje verder maar altijd met mijn voeten op de zandbodem. Hoe heerlijk ik dat dan ook vind, ik stap voorzichtig en tuur weer naar vreemde schaduwen. Ik let ook altijd op dat er mensen een stuk verder de zee in zijn dan ik, met het idiote en egoistische idee dat die dan eerst gepakt worden door wat dan ook. Ondertussen geniet ik van alles maar ben wel super alert. Elke golf speur ik af op mee drijvers. De aanblik van 1 grote vis is al voldoende om mij met grote snelheid het water uit te krijgen. Dan kunnen ze wel roepen dat die vis niets doet, maar ik vraag mij dan alleen maar af of die vis dat zelf ook weet.

We hebben hier het aquarium wel eens bezocht en daar kun je alle vissen bekijken die hier rondom of in de buurt van Kreta zwemmen, nou dat is prachtig in zo een grote vissenkom maar ik hoef ze toch echt niet tegen te komen terwijl ik heerlijk op mijn luchtbedje drijf. Sommige zien er echt heel grimmig uit en hebben zelfs scherpe tandjes, ze zullen je grote teen maar aanzien voor een snackje!

Vandaag werd mijn aandacht gewekt door joelende kinderen en een aantal volwassenen die naar iets op het zand vlak bij de branding stonden te kijken en ja nieuwsgierig ben ik dan weer wel , dus greep mijn telefoon om eventueel een foto te maken. Ik kon al zien dat het iets kleins was en aan de gezichten kon ik al opmaken dat het ook iets vreemds of viezigs was.

Ik liep er snel heen en heel even dacht ik dat het een drol was, maar mensen gaan niet om een drol heen staan toch? Dus nog dichterbij en kon nog net een foto schieten van een vreemd ding dat duidelijk weg wilde maar het niet kon. Een man pakte het op tussen zijn slippers en dat was maar goed ook, want op het moment dat hij het rare geval tussen zijn slippers had, kwam er uit één van de openingen allemaal gelig dik slijm. De man stapte snel naar een groepje rotsen verderop en liet het rare geval er in glijden. Daarna reinigde hij heel goed zijn slippers en had een gezicht van “had ik dit maar nooit aan geraakt”. En ik? Tja, dat rare water wezen hield mij wel bezig maar het was zo heet en het water zo aantrekkelijk dat ik er toch weer in ben gegaan. Alleen nu oplettend op drol vormige wezentjes want op zoiets stappen leek mij toch echt een nacht merrie!

Dus jullie lezen het wel, ik heb het er maar druk mee, met mijn ontspannen zee avontuurtjes!

Volgende blogje gaat over, uit gaan en uit eten en wie en wat je dan allemaal tegenkomt!

Hits: 228