Regelmatig hebben wij hier het gevoel dat we een te hard opgeblazen skippybal zijn. Ze zijn hier zo gast vrij dat je eigenlijk na het eten nog maar 1 ding wil en dat is uitbuiken, plat op je rug en verder niks, helemaal niks anders dan bij komen.

De eerste jaren aten we bijna alles op wat we voor geschoteld kregen, want ze begrijpen er echt niets van wanneer je iets laat staan of zelfs afslaat. Het eten in de restaurants is dan ook van een zeer goede kwaliteit, dus de verleiding om door te eten is meestal erg groot. Een dessert bestellen, heb ik hier in al die jaren maar 1 keer gedaan, wetende dat er daarna nog een lekker drankje en vers fruit op tafel zouden worden gezet. ik had daar dan ook onmiddellijk spijt van.  Het is dan proppen geblazen. Haast moet je hier zeker ook nooit hebben, hier is eten een avond vullende bezigheid. Zelfs als je er een keer er aan wil ontsnappen en kiest voor een soort plaatselijke snack bar…………..

Wij wilden een keer een avondje niet zo rondlopen als een opgeblazen skippybal en een hele avond aan tafel te zitten. We besloten daarom een keer een “snelle hap” te nemen bij de plaatselijke gyros annex soort snackbar. We bestelden een simpele hamburger, broodje gyros en wat te drinken en vonden ons zelf erg snugger met dit besluit. Tot de borden er aan kwamen……….OMG wat een grote hamburger en gyros broodje en wat een salade en patat zat er bij. We moesten allereerst even goed bekijken hoe we dit konden eten zonder onder te komen zitten met alles wat zich op het broodje bevond. De eigenaresse stond er bij met een trotse glimlach en stelde de vraag of we nog iets nodig hadden. Nou, nee hoor, bedankt zeiden we beiden tegelijk. We wierpen ons  vervolgens op de overigens fantastische heerlijke burger, gyros en sla, maar we lieten wel wat patat staan. Vervolgens vroegen we om de rekening en de eigenaresse knikte en liep weg. Ze kwam echter terug met een soort doggy bag, geschrokken vertelden we dat het echt heerlijk was, maar te veel en dat we het niet mee hoefden te hebben. De eigenaresse keek eerst verbaasd maar knikte daarna begrijpend en verdween in de keuken om vervolgens trots met een grote gulle glimlach en een hele grote bak kwark achtig spul terug te komen met een fikse hoeveelheid vers fruit er bovenop. Vervolgens zette zij het voor onze neus neer en vertelde stralend dat het vers en home made was. Tja wat moet je dan? We lepelden ons door de overigens heerlijke substantie heen en verlieten de snackbar veel later dan we wilden. En daar gingen we weer, als twee volgegeten skippyballen door de nog steeds benauwde straat zoekende naar een bar waar we iets konden drinken.

Ik weet dat dit een luxe probleempje is, want wie wil er nu niet uit eten immers? Er zijn mensen die bijna nooit of zelfs nooit gaan. Ik begrijp donders goed dat dit als een decadent probleempje klinkt , maar ik heb gezegd dat ik jullie virtueel mee zou nemen dus dan laat ik alle politieke correctheid even varen en laat jullie dan ook echt weten waar we hier tegen aan lopen en dit is één van die dingen die veroorzaken dat je weer blij bent wanneer je thuis je simpele heerlijke balletje gehakt en andijvie op je bord mikt.

Maar we genieten er ook van hoor, al die gastvrijheid, de vriendelijkheid en het heerlijke eten. Regelmatig komen ze ook even gezellig (alleen wanneer jij dat wil uiteraard) aan je tafel een praatje maken, of wanneer het laat is schuiven ze even met wat schnaps en raki aan en bespreken we van alles met elkaar, vanzelf sprekend schept dit een band. Voelt bij verschillende restaurants als heel vertrouwd. Wanneer je binnenkomt begroeten ze je als een goede vriend en krijg je een ferme handdruk en 3 zoenen omdat ze geleerd hebben dat die gekke Nederlanders er altijd 3 geven, ze kennen ons inmiddels bij naam en het is altijd goed en gezellig. We genieten er echt van! Inmiddels geven we nu gewoon al bij het bestellen aan wanneer we iets te veel vinden en na wat aarzeling krijgen we dan wat minder dan ze gewend zijn te geven. Stuk prettiger, maar desondanks zijn we nog altijd na het eten dat vreselijke skippy bal gevoel niet kwijt.

Het is voor ons daardoor vaak een beetje lastig om zo opgeblazen even gezellig het nachtleven in te gaan en plaats te nemen op een barkruk met kleding die opeens veel strakker zit dan aan het begin van de avond. Zodra je aan de bar zit, komen de pinda’s en popcorn voor je neus en is je drankje vaak net iets te sterk. Nou geloof me dan gaat het echt niet meer goed met mij, ik ontpop dan als een soort stuiterende skippybal en wil ik echt nog maar één ding, snel naar het appartement, airco aan en plat in mijn bed met de hoop dat de volgende dag het stuiterende skippy bal gevoel weg is.

Maar ik klaag niet hoor, echt niet!

Hits: 181