Vol spanning keek ik haar via Skype aan, “Vertel verder” zei ik vol spanning “je bonsde op de deur, zij deed niet open en jij beende boos weg. Wat gebeurde er toen?”. Ze schoof op haar billen heen en weer, duidelijk nog steeds nerveus, haalde diep adem en zei:  “Tja en toen werd het donker……”

“Laat ik bij het begin, beginnen” sprak ze, “ik beende dus boos terug naar mijn eigen huisje, ik wist heel zeker dat zij degene was die ‘s nachts rond mijn huisje had lopen spoken. Toen J.J. mij aan haar voorstelde, had ze namelijk een soort tic, ze maakte met haar rechtervoet een soort cirkels in het zand. Bizar, maar o.k. we hebben allemaal wel eens wat vreemds. Die cirkels hebben haar nu verraden, terwijl ze mij heeft staan begluren door de spleten in de gordijnen, hoorde ik een soort schrapend geluid, de grond is erg droog en zij had dus hier en daar cirkels staan maken, dat is wat ik dus hoorde. Het mens is gestoord, ik denk dat zij er op uit is om mij weg te pesten of zo en vandaag ga ik het toch voorzichtig bij J.J. een beetje aankaarten, hij weet vast niet wat voor een terror tante hij heeft, of wel…….”

Ze nam weer een slok wijn, slaakte een diepe zucht en ging verder: “Goed, ik was woest en vooral omdat ik zeker wist dat zij in haar huisje was, maar niet de moed had om open te doen. Ik ruimde op in mijn huisje, draaide een klein wasje en maakte mij klaar om naar het strand te gaan, waar J.J. en zijn vrienden op mij zouden wachten. ik nam de maat van de raampjes op, want ik wilde zo snel als mogelijk andere gordijnen, waar niet meer doorheen gegluurd kon worden. Ook wilde ik gaan kijken naar een verlengsnoer om mijn telefoon bij mijn bed te kunnen opladen. Ik pakte een tas in voor het strand, terwijl ik een broodje uit het vuistje liep te eten. Het wasje was ondertussen klaar en ik hing het buiten op aan de waslijn. De mooie omslagdoek, welke ik van de kinderen had gekregen voor de wat killere momenten, hing ik met iets meer zorg op en sloot het huisje af”.

“ik dacht even wat beweging te zien vanuit Agaath haar huisje, maar zag verder niemand, haar huisje bleef hermetisch gesloten alsof er niemand was. Ik bedacht opeens dat ik mij niet zo druk moest maken om dat enge mens en mijn maatregelen moest nemen en met J.J.  het er even over moest hebben. Dat gekke mens was het niet waard om zo mee bezig te zijn, ik wilde genieten van de mooie plek waar ik nu mocht wonen, dus basta! Weet je wat het is? Ik was zo boos toen ik die cirkels ontdekte, maar eigenlijk is het een triest figuur wanneer je een ander zo begluurd en probeert bang te maken, dus klaar er mee. ik zal haar nog wel eens er op aanspreken. Ik pakte mijn scooter en ging richting strand, ik had er zin in om samen met J.J. een paar lekkere uren aan de zee door te maken”.

“Die ochtend, heb ik het er maar een klein beetje met J.J. over gehad, omdat het mij al snel duidelijk werd,  dat hij een ander beeld van zijn tante Agaath had dan ik. ‘s middags heb ik wat stof  gekocht voor de kleine raampjes in het huisje en kon ik van J.J. een verlengsnoer lenen. Nog wat lekkere verse fruit en brood gehaald en huppa terug naar mijn hutje en aan de slag met de gordijnen”. Ze steekt een sigaretje aan en glimlacht; “Het is echt een fantastisch plekje hoor” sprak zij meer om zich zelf te overtuigen dan mij, had ik het idee. “Weet je wat het is? ‘ zei ze toen, ‘het zou er fantastisch zijn geweest zonder dat gekke mens,  maar helaas, ik heb met haar te dealen, ik kwam dus terug bij het huisje en parkeerde mijn scooter. Bracht mijn spulletjes naar binnen en zette een raampje open, ik keek naar de waslijn en schrok. ik zag het meteen, de omslagdoek hing er niet meer en een theedoek lag op de grond. Zo snel als ik kon rende ik er heen en keek of ik de doek ergens zag, tegen beter weten in, want er stond praktisch geen wind, maar toch hoopte ik dat deze er afgewaaid was. De knijpers waar ik hem mee had opgehangen, hingen er alle vier nog wel, dus ik wist genoeg. Die was er af gehaald en ik keek al snel richting het huisje van Agaath. Ze zal toch niet?”

“Het huisje zag er nog steeds verlaten uit. Ik besloot nog even niets te doen, ik kon immers niets bewijzen. Een beetje aangeslagen, haalde ik de rest van de inmiddels droge was naar binnen en wierp ik mij op het in orde maken van de gordijnen.  De hele dag zag ik niks van gekke Agaath, op haar kat na, die begluurde mij vanuit de struiken en ik kon het niet na laten om vrij luid en duidelijk tegen het arme beest te roepen dat hij al net zo een gluurder was als zijn baasje”.  Nu schoot ze om zich zelf in de lach en ik lach met haar mee. “Vertel verder” zeg ik ongeduldig. Nog een wijntje, nog een sigaretje en even om haar heen kijkend, vervolgt ze haar verhaal; “Nou, de gordijntjes hingen perfect, het verlengsnoer was lang genoeg, dus nam ik even de tijd om met Nederland te bellen. ik heb ze uiteraard niets verteld van dit alles, want ik weet dat ze dan zeggen dat ik meteen terug moest komen en dat wilde ik niet. Ik deed nog even lekker ontspannend een woord spelletje op mijn telefoon en merkte opeens dat het alweer een beetje begon te schemeren. Ik maakte wat te eten en at dit starend naar mijn uitzicht wat langzaam vervaagde in het donker”.

“Op eens wist ik wat ik die dag vergeten was! Een zaklantaarn! Hoe stom van mij! ik gebruikte mijn telefoon weer als verlichting om alles buiten op te ruimen en ging naar binnen. sloot de deur goed en de gordijnen. Daar kon niet meer doorheen gekeken worden, lekker puh en buiten verlichting zou ik ook nog gaan regelen, zo een sensor lamp leek mij wel wat.  Ik ging lekker douchen en terwijl ik onder de douche stond, klapte opeens het licht uit. Snel bedacht ik waar mijn telefoon lag en op de tast voelde ik rond in de badkamer, wanneer je ergens nog maar pas woont, weet je nog niet zo goed waar alles staat, dus stootte ik mij lelijk, maar ik had mijn telefoon. Dat gaf licht in de duisternis, maar ik zag ook dat hij bijna leeg was. Zo snel als ik kon droogde ik mij af en kleedde ik mij aan. De stoppen kast, waar was deze ook toch weer? Maar ook die vond ik al snel, zo groot is het er niet dus….maar ik zag niets bijzonders, ik hoopte dat alle andere huisjes ook zonder stroom zouden zitten, dan ging iemand dat vast wel op lossen. Ik kwam er al snel achter dat ik de enige zonder stroom was. Bij Agaath brandde ook licht, maar daar wilde ik niet heen, verderop was nog een huisje en daar heb ik aangeklopt, een heel vriendelijke vrouw deed open en vertelde mij dat de beheerder en de onderhouds man naar een trouwerij waren en pas morgen weer aanwezig zouden zijn. Zij had zelf ook maar 1 zaklantaarn en wilde mij wel wat kaarsen lenen. Ik bedankte haar, want kaarsen had ik genoeg. Ik ging verslagen naar mijn huisje terug en snel zette ik wat kaarsen neer, mijn telefoon begaf het bijna, dus die heb ik snel uit gezet. Ik ben mijn bed maar ingegaan, wat moest ik anders? Weer zo een nacht? Ik haalde het nieuwe gordijntje ietsje opzij en keek naar buiten…………….weer geen maan, weer pikke donker, opeens keken vanuit het donker twee ogen mij aan,  mijn hart stond zo wat stil en van pure schrik schreeuwde ik het uit……ga weg, laat mij met rust! “

Hits: 305