Ik keek dus tussen de gordijntjes door het donker in en een paar ogen staarden mij aan. Ik schrok zo erg, dat ik van schrik schreeuwde: “Ga weg, laat mij met rust!”. Op dat moment zag ik een tenger gestalte weg rennen de donkere struiken in……….
Grazy Granny neemt nog een flinke slok wijn en steekt haar zoveelste sigaretje op, zichtbaar opgewonden gaat ze verder: ‘Ik zag duidelijk een vrouwen gestalte zich uit de voeten maken en dacht toen, ik ben groter, sterker en ik laat mij niet intimideren. Dus ik besloot naar buiten te gaan en er achter aan te gaan. Ik wist zeker dat het Agaath was, dus ik zou rechtstreeks naar haar huisje gaan en haar eens even confronteren. Zo gezegd, zo gedaan, dus ik begaf mij in het donker en moest eerst heel even wennen, maar al snel kon ik het één en ander beter zien. Ik maakte zo min mogelijk geluid, spitste mijn oren en liep regelrecht op haar huisje af, ik zou haar wel krijgen”,
Ze neemt nog een flinke slok en kijkt nog eens om zich heen, het terras, waar zij zit met haar laptop, over. Ze lijkt wel op haar hoede voor iets, maar ze kijkt mij diep aan via de Skype verbinding en gaat verder: “Weet je wat het is, ik wist niet zeker of zij naar haar huisje was terug gerend, want ze rende eerst in een andere richting. Dus besloot ik mij bij haar huisje te verstoppen en af te wachten of ze er aan kwam. Dan zou ik haar bij haar kladden grijpen en vragen wat haar probleem is. Dus stond ik verdekt opgesteld, achter een boom dicht bij haar deur. Ik spitste mijn oren en hoorde vanuit de struiken, een zacht kraken……….”.
Nog een slok wijn gaat naar binnen en ze gaat verder: “Mijn hart bonsde zo wat uit mijn borst kas vandaan, want zo erg bekend ben ik nog niet op het terrein en ik wist ook niet precies van welke kant het zachte gekraak vandaan kwam. Ondertussen probeerde ik een beetje naar binnen te kijken door het kleine raampje bij de deur. Maar ik zag in eerste instantie niets. Opeens dacht ik binnen ook een geluidje te horen, maar het gekraak tussen de struiken begon ook weer. Ik kreeg er de zenuwen van, maar bleef vast besloten en stok stijf staan en besloot gelaten af te wachten wat er zou gaan gebeuren”.
Inmiddels is haar glas leeg en ze schenkt zich zelf bij, als het zo doorgaat zit ze straks zwaar aangeschoten op Skype. Ik ben stik nieuwsgierig hoe het verder verlopen is, dus vraag haar wat er toen gebeurde. Ze haalt weer diep adem, kijkt weer om zich heen en gaat verder: “Nou, ik stond daar dus stokstijf en heel geconcentreerd naar de geluiden vanuit het huisje en het gekraak vanuit de struiken te luisteren. Het kraken hield opeens op, maar in het huisje hoorde ik wel wat en ik probeerde weer tussen de gordijnen door te kijken. Dit lukte niet maar ik zag een heel klein gaatje in de stof en als ik op mijn tenen ging staan, dan kon ik daar waarschijnlijk wel iets door zien. Dus op mijn tenen gaan staan, mijn handen tegen het huisje en mijn oog voor dat piep kleine gaatje. In eerste instantie zag ik niets bijzonders. Achter mij begon het gekraak opeens weer en iets heftiger dan daarvoor, dus ik kijk achterom en op dat moment………….schuiven de gordijnen open en kijkt Agaath mij strak aan…………………
Ik viel zowat van de schrik om en voordat ik het goed en wel besefte, schoof zij snel de gordijnen weer hermetisch dicht. Ik moest even herstellen van de schrik en besloot dan vooral rustig te blijven, terwijl het gekraak in de struiken inmiddels veel heftiger was geworden. Snel keek ik achterom naar de struiken, hoorde het wel, maar zag echter niks. Ik focuste mij toch weer op Agaath, dat kraken was vast van het één of andere beest. Ik begon op rustige toon via het raampje met haar te praten, vroeg aan Agaath wat haar probleem was en zei dat ik graag even met haar wilde spreken. Aan de andere kant kwam geen reactie, ik meende haar wel iets te horen mompelen, maar kon het niet verstaan. Ik liep naar haar deur en klopte rustig aan. Weer geen reactie, het kraken was inmiddels ook opgehouden en ik stond daar maar. Wat een toestand, als iemand mij zou zien, dan denken ze vast dat ik een gek mens ben. Ik besloot terug te gaan naar mijn eigen huisje en liep voorzichtig langs de struiken waar even daar voor het gekraak nog vandaan kwam. Ik zag nog licht branden bij het huisje van die aardige vrouw en heel even twijfelde ik of ik naar haar toe zou gaan. Maar omdat ik haar pas één keer had ontmoet, besloot ik dapper te zijn en te gaan proberen te slapen. Morgen meteen de beheerder op te zoeken om naar mijn stroom probleem te kijken en Agaath nog een keer op te zoeken en te confronteren, maar dat alles dan wel bij dag licht”.
Nog een sigaretje gaat aan en een slokje volgt. “En, heb je kunnen slapen?” vraag ik haar nieuwsgierig. Ze kijkt mij aan en zegt: “Dit ga je echt niet geloven hoor!”. Nu neem ik ook een glaasje wijn en een sigaretje en zit op het puntje van mijn stoel. Ze gaat weer verder: “Goed, ik ging dus terug naar mijn eigen huisje, met de zenuwen in mijn lijf en geconcentreerd op geluiden om mij heen, bereikte ik mijn eigen hutje. Snel deed ik de deur achter mij dicht, vreemd genoeg waren de kaarsen die ik aan had gedaan, allemaal uit, dus ik zocht op de tast naar mijn lege telefoon om te kijken of daar nog een klein beetje licht mee te maken viel. Dat was hopeloos, de telefoon was nu echt helemaal leeg, dus op de tast naar de kaarsen en de aansteker gezocht en ze snel aangestoken. Ik was te moe om mij af te vragen, waarom ze uit waren, waarschijnlijk de wind bij het open gooien van mijn deur toen ik achter Agaath aan ging. Even een sigaretje gerookt en een glaasje wijn genuttigd, de kaarsen weer uitgeblazen op ééntje in een windlicht bij mijn bed na, helemaal in het donker slapen durfde ik niet. Vervolgens ben ik in bed gaan liggen, want ik was gebroken van de 2e slechte nacht en de spanning. Daardoor viel ik gelukkig wel meteen in een diepe slaap. Tot ik opeens gebons op mijn deur hoorde, ik schoot overeind in bed en riep geschrokken…………..Wie is daar?”.
“Ik hoorde zachtjes een mannenstem zeggen……ik ben het J.J., doe eens open!”
Hits: 309