Wat duren 2 dagen lang als je graag wil weten hoe iets is afgelopen. Maar vandaag hebben we dan eindelijk weer via Skype contact met elkaar gehad. Zij op Ibiza en ik in Nederland. De verbinding komt tot stand en we kijken elkaar aan, een glimlach verschijnt op haar gezicht en ze begroet mij allerhartelijkst. Ze begint meteen: “Ik blijf nu dus toch nog even hoor” zegt ze met een big smile…..
“Hoe is het verder allemaal afgelopen?” vraag ik nieuwsgierig aan haar. Ze gaat er eens goed voor zitten, ze ziet er een stuk relaxter uit dan de vorige keren. Ze haalt eens diep adem en begint te vertellen. “Zoals je wellicht nog weet, zaten Pablo en ik alvast aan het ontbijt en te wachten op J.J., opeens zag ik aan Pablo dat hij iets hoorde of zag bij de hangmat. En voorzichtig keek ik ook die kant op vanachter mij haren die een beetje voor mijn gezicht hingen. Maar Pablo sprong al op en maakte de snelste spurt, die ik ooit gezien had, richting de hangmat. Hij slaakte er een harde schreeuw bij en sprong ergens op af. Voordat ik goed wel kon zien waar hij op af was gesprongen, kwam J.J. de hoek van het huisje om en rende ook die kant op, terwijl hij in het spaans iets tegen Pablo riep. Ik begreep totaal niet wat er gebeurde, maar ze hadden iets of beter gezegd iemand te grazen. Ik hoorde een hoge stem schreeuwen dat ze los gelaten wilde worden, maar de beide mannen hadden de persoon dusdanig in de kraag, dat deze geen kant meer op kon”.
Nu schoof ik heen en weer op mijn stoel, wie hadden ze te pakken? Ik hoefde het niet te vragen, want Grazy Granny ging snel door met haar verhaal. “Ik sprong op en probeerde te zien, wie ze te pakken hadden, mijn hart klopte in mijn keel, want ik dacht een vrouwen stem te horen, een hysterische vrouwenstem, die ik zo snel niet thuis kon brengen. De vrouw was helemaal gekleed in het zwart, een soort cape met capuchon verborg haar gezicht. J.J. en Pablo bleven haar vasthouden en probeerde haar te kalmeren, maar dat viel niet mee. J.J. pakte zijn telefoon en belde met iemand in het Spaans. Het bleek de eigenaar van het complex te zijn en deze belde op zijn beurt de politie, begreep ik al snel. de hysterische vrouw was nu stil en J.J. besloot haar capuchon af te doen, maar haar nog niet los te laten.
‘Nu kon ik eindelijk zien, wie het was en dat was voor mij een openbaring. Dat had ik toch echt niet verwacht…..Het was namelijk dat aardige vrouwtje, bij wie ik mijn telefoon nog niet zo lang geleden, mocht opladen, maar daarvoor echter niet bij haar naar binnen mocht. Ik snapte er helemaal niets van en liep langzaam naar haar en de twee mannen toe. Ik zag dat ze een vreemde blik had, maar vroeg haar toch waarom zij mij lastig had gevallen en ze keek mij met een nog hardere en boze blik aan. Ondertussen kwam Agaath ook aangelopen en het vrouwtje begon opeens weer te schreeuwen, ze schreeuwde dat de schuldige er nu aan kwam, dat zij onschuldig was en dat Agaath alles had gedaan. Agaath bleef stokstijf staan en luisterde verbaasd naar de beschuldigingen van haar achter buur vrouw. Ik zelf schrok van de hysterische woede uitbarsting naar Agaath toe en heel even dacht ik dat ze misschien gelijk had. Stel dat het Agaath wel was geweest? Dat ze nu de verkeerde te pakken hadden?”.
“Maar ik drukte deze gedachte snel weer weg. Ondertussen kwam de eigenaar ook aan zetten en sprak in rap Spaans met j.J. en Pablo, die het vrouwtje nog steeds in hun greep hielden. Agaath liep naar mij toe en vroeg of het wel goed met mij ging, want ik zag zo wit, zei ze. Voordat ik kon reageren vertelde J.J. mij en Agaath waar ze allemaal achter waren gekomen. De draad die over de weg was gespannen, die had Pablo al eens eerder gezien en wel bij Irma, want zo bleek de vrouw te heten. Irma had een conflict met de eigenaar van het complex, Hij wilde het liefst dat ze zou vertrekken, maar zij wilde niet weg, zij had juist heel graag het huisje waar ik in zit willen hebben, omdat het volgens haar een veel mooiere ligging en uitzicht had. De eigenaar wilde dit niet omdat zij het huisje waar ze nu in zit, totaal had verwaarloosd en hij had geen zin om later twee huisjes te moeten opknappen”.
Ik was verbaasd over deze simpele ontknoping en vroeg haar of irma haar dus alleen maar had willen weg pesten om haar huisje te krijgen? Grazy Granny knikte bevestigend en ging verder: “Dat bleek uiteindelijk zo te zijn, na veel gedoe om het er uit te krijgen, want ze gaf niet zo maar alles meteen toe. Ze was wel zo uitgekookt geweest, dat ze de schuld op Agaath wilde schuiven, ze had namelijk een erge hekel aan Agaath en zou zo 2 vliegen in 1 klap slaan als het ware. De cirkels vond ze zelf een geweldig idee, het was haar ook opgevallen dat Agaath deze maakte met haar voet, wanneer ze nerveus was. Dus de eerste nacht, toen ze mij bang kwam maken, heeft ze overal die cirkels gemaakt, om de schuld in Agaath haar schoenen te schuiven. Ze probeerde mij het leven zo zuur te maken, dat ik eerst Agaath zou aanvallen en vervolgens hard gillend weg zou rennen en het vliegtuig naar huis zou pakken. Nou dat was haar toch bijna gelukt , moet ik eerlijk bekennen”.
Ik zat te luisteren naar Grazy Granny en ik kon bijna niet geloven dat iemand zo ver zou gaan voor een beetje meer ruimte of een beter uitzicht, maar goed mensen doen wel vaker rare dingen en zelfs voor minder, dus het zal wel. ik was nog steeds nieuwsgierig hoe het verder is gegaan, dus spoorde Grazy Granny aan verder te vertellen en dat deed ze: “Terwijl Irma steeds meer toe gaf over alles wat ze had gedaan, tot aan het uitblazen van de kaarsen en de vis in de dakgoot toe, kwam ook de politie aan en ik vroeg mij heel even af of dit niet een beetje overdreven was, maar J.J. vond dat Irma met een paar dingen zo ver was gegaan, dat ze andere in gevaar had gebracht en dat de politie haar maar eens stevig aan de tand moest voelen, zodat ze goed begreep dat ze te ver was gegaan. Tja, ik kon hem ook geen ongelijk geven, ze had stroom door geknipt, een draad gespannen over het pad, banden van de scooter lek geprikt, mij geprobeerd bang en gek te maken en als klap op de vuurpijl had ze vannacht Pablo tot bloedens toe geslagen, dus ja, inderdaad, de politie was waarschijnlijk wel gewenst in dit geval. Terwijl de politie met Irma, J.J. en Pablo spraken, keek ik eens waar Agaath was gebleven”.
“Die zat aan onze ontbijttafel, wit en stil voor zich uit te staren en ik liep naar haar toe. Vroeg haar of het wel goed ging met haar en pakte de thermoskan met koffie om voor haar koffie in te schenken. Ze keek mij opeens recht aan en vertelde dat ze zo een erge spijt had van haar gedrag bij onze eerste ontmoeting en dat ze daarmee Irma, onbewust dus juist in de kaart had gespeeld en dat ze het zo erg voor mij vond, dat ik zoveel nare dingen had moeten mee maken. Ik moet bekennen, de tranen stonden achter haar ogen en ik had het gevoel dat ze echt heel oprecht was. Ik bood haar ook mijn verontschuldigingen aan omdat ik geloofd had dat zij het was geweest en dit ook tegen haar neef J.J. had uitgesproken. Ondertussen waren de agenten, J.J.en de eigenaar met Irma naar haar eigen huisje gegaan om wat spulletjes voor haar op te halen. Pablo nam plaats bij Agaath en mij en in zijn beste engels probeerde hij van alles aan ons uit te leggen”.
“Even later kwam J.J. weer alleen terug, met over zijn arm……..mijn omslagdoek. Irma had hem dus toch weer weg gepakt! J.J. had hem binnen zien liggen en meteen weer mee genomen. Hij vertelde dat het binnen een bende was, stonk en dat er eigenlijk niets meer heel en bruikbaar was in het huisje. Ze hadden contact gehad met de dochter van Irma en deze zou haar komen ophalen, om haar mee te nemen naar Nederland. Het schijnt dat Irma wel vaker problemen had en dan haar medicijnen niet meer nam, waardoor ze tot de raarste dingen in staat was. Dus terug komen op het complex, dat ging voor haar niet meer gebeuren. We hebben daarna met zijn viertjes nog een tijdje zitten eten en koffie drinken en besloten ‘s middags allemaal eens even lekker te gaan liggen, ieder lekker in zijn eigen bed. Na die gebroken nachten, waren we daar wel aan toe. Aan het eind van de dag zou J.J. mij en Agaath ophalen voor een lekker diner met zijn drietjes en daar hadden we een reuze zin in. Ik had mijn omslag doek over de was lijn gehangen zodat deze lekker kon luchten. toen ik eenmaal alleen was en met mijn sigaretje, nog even buiten zat na te mijmeren over alles wat er was gebeurd, wapperde de omslagdoek door de wind flink heen en weer. ik heb hem gewoon lekker laten hangen en ben voor het eerst ontspannen in de hangmat gaan liggen en heb vervolgens daar heerlijk een gat in de dag geslapen!”.
Wat fijn om te horen dat het nu allemaal achter de rug is en ik glimlach naar haar. “Wat een verhaal’ zeg ik en ze lacht naar me en zegt; “Ja, nu is het gedaan met de enge verhalen hoor, vanaf nu val ik je alleen nog maar lastig met gekke en leuke dingen en geloof me, die gaan er nog genoeg komen!
En ik………ik geloof haar!
Hits: 233
Wauw.. Wat een verhaal.
Ben blij dat het allemaal goed is gekomen.