Het “kerst juk” van mijn schouders af, maar wat zit er nu op mijn heupen…..?

Vandaag de kerstboom met toebehoren weer op geborgen. Wat geeft dat toch altijd weer een bende! Met de zon er op, nog veel erger dan anders. Moedeloos bekijk ik de  overigens verder heerlijk lege kamer en zie gewoon stof dwarrelen door de zonnestralen heen. Jakkes, de grond ligt vol met glitters en allerlei andere smurrie wat door het aftuigen van de boom, zich een heerlijk plekje heeft verschaft in mijn vloerkleed, op de kasten en onder mijn banken. Maar goed die feest dagen hebben we weer gehad, de boel weer schoonmaken en met frisse moed het nieuwe jaar in. Mijn broek zit niet echt lekker, ik maak een knoopje los, maar dit was niet slim, want terwijl ik met mijn handen vol loop, zakt mijn broek langzaam maar zeker van mijn heupen af. Mijn heupen……wat is daar nu weer mee aan de hand?

Natuurlijk weet ik donders goed wat er mee aan de hand is. Er is gewoon ietsje meer van mij zelf momenteel. Hoeveel meer? Geen idee! Ik heb heel bewust net gedaan of er geen weegschaal in de badkamer staat, in tegenstelling tot mijn partner, die ik af en toe een zucht hoorde slagen wanneer hij er op ging staan. Geloof mij, geen zucht van opluchting. Ik zelf, heb de weegschaal dus gewoon niet aangekeken, laat staan aangeraakt. Zinloos, met al die heerlijke dingen in huis en wanneer het ene leuke afspraakje, feestje, borreltje er nog aan komen. Het enige wat ik er dan mee bereik, is dat ik mij bij iedere bitterbal, wijntje of wat voor lekkers dan ook, een soort van schuldig ga voelen. En dat beste mensen, vind ik dus niet gezellig!

Nou heb je van die mensen die al voor het oud en nieuw beginnen te roepen dat ze het in januari allemaal anders gaan doen. Ik ben daar dus absoluut niet eentje van, want ik januari hebben we nog heel veel nieuwjaar borrels en ons tripje naar Dublin, waar we met (vakantie) vrienden onder andere de verjaardag van mijn partner gaan vieren. Het door ons zo geliefde Dublin, met al zijn leuke kroegjes waar altijd live muziek wordt gespeeld, de sfeer bijzonder is, de drank goed en het eten heerlijk. Nou daar ga ik toch echt wel een paar dagen volop van genieten hoor. Zonder schuldgevoel, pluk ik elke dag zo als hij komt! Daarna zie ik dan wel weer.

Na Dublin hebben we nog twee feestjes, waar we ons ook erg op verheugen en dan ga ik eindelijk proberen een pas op de plaats te maken.

Dan pak ik mijn weegschaal en ga het gewoon doen, staan, er vol op staan en mij waarschijnlijk verbazen over mijn gewicht. En dat bedoel ik dan niet in positieve zin, ik weet en voel zelf wel dat het wel eens vies kan gaan tegenvallen. Ik weet het, want ik voel en ik zie het. Het is niet het einde van de wereld, het is eigenlijk een beetje schandalig luxe probleem. Daar ben ik mij heel goed van bewust, maar wanneer mijn kleren niet meer lekker zitten en ik mij er niet lekker bij voel,  dan is het toch tijd om er aandacht aan te schenken. Ik hoef geen maatje 36/38 te hebben, ik ben immers geen 18 meer, maar ik moet mij wel goed voelen in mijn eigen lijf. Mijn sokken of schoenen aan kunnen trekken zonder dat ik het gevoel heb dat er een handtas op mijn schoot staat of zo, is wel zo prettig.

Dus voor mij geen goede voornemens in januari, maar ergens medio half februari, puur uit een soort van zelf bescherming ook, want naar mijn weten hebben we dan niet echt bijzondere dingen gepland staan. Dat maakt het opletten wat je eet en drinkt een stukje makkelijker. Langzaam aan de eetgewoontes aanpassen, niet te drastisch meteen, want dat heeft totaal geen zin. Je moet niet (te snel) van hommelheupen naar een wespen taille willen gaan. Ik weet donders goed wat slecht voor mij is en ik zal met mijzelf de afspraak maken dat ik daar rekening mee zal houden gedurende de hele week, met in het weekend af en toe een kleine uitspatting. Waar ik dan extra van geniet, omdat het niet meer zo gewoon is. Dit weet ik uit ervaring, ik ben al eerder behoorlijk veel afgevallen, nadat ik door o.a. medicatie en emotie vreet buien behoorlijk was aangekomen. (zie het blog: Wie is die vrouw?).  Het geheim zit in het aanpassen van je eet gewoontes en dat is heel goed te doen, mits je de eerste kilo’s al hebt zien verdwijnen. Dat motiveert je om vol te houden. Af en toe je zelf belonen met een lekker wijntje en/of hapje, daarna weer stevig aan de slag! Het werkt!

Dus geen goede voornemens voor mij, maar wel een afspraak met mij zelf. Een afspraak om op tijd te beginnen met mijn lichaam en niet pas wanneer de eerste zonnestralen je bijna dwingen om bad kleding aan te trekken. Als het goed is, ben ik dat dan dit keer lekker voor en ik heb er zin in! Dat heerlijke zomerjurkje, die leuke korte broek, die nu al ruim 3 jaar wachten tot ze mij weer zullen passen en ook lekker zullen zitten, mogen straks op mijn lijf weer uitwaaien op Kreta!

Hits: 294

4 gedachten over “Het “kerst juk” van mijn schouders af, maar wat zit er nu op mijn heupen…..?”

  1. Wat een leuke website !!
    Ik ben ook een allesbehalve saaie oma van een manneke van 4 jaar wat een gelukkie !!
    Doen lekker ondeugend, en ik ben de beste zwaard vechter ter wereld zegt hij .
    Oma jij bent niet oud jij bent vrolijk !
    We zingen de hele tijd , ook buiten want Mees
    kampt met wat faalangst en om buiten te blijven zingen kost hem dan ook mooite maar ik bler door en krijg hem ook weer mee in de mosselman !
    Ik blijf je graag volgen , leuk idee hoor !
    Joke Ringers.

    1. Hallo Joke!
      Wat een heerlijke reactie, ook hoe je meteen beschrijft hoe jij je als oma gedraagt met je 4 jarige kleinzoon Mees.Ik heb ooit een blogje geschreven hoe ik vroeger met name met mijn dochter op de fiets zat. Hard zingend 🙂 Maar met mijn kleinkinderen doe ik nog “gekker’ hoor, Lisa is 4 en als ik met haar op straat loop dan is geen lantaarnpaal veilig voor ons want dan dansen we er met zijn tweetjes heerlijk om heen. Of er nu iemand kijkt of niet :-)Zoek de vorige blogs maar eens door, er zal vast veel zijn waar je jezelf in zal herkennen of waar je bij zal moeten glimlachen! Fijn dat je mij volgt, ik zal mijn best doen om het ook steeds leuker te maken! Groetjes, oma van Nu

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.