Ik kan er echt niets aan doen, wanneer ik ga winkelen, dan kijk ik meer voor de kleinkinderen dan voor mij zelf. En wanneer ik in winkels kom waar niets voor de kids is, dan loop ik altijd wel weer langs winkels of kraampjes waar wel wat voor ze te vinden is. Mijn ogen scannen daar gewoon op, dat is leuk voor Lisa, dat is leuk voor Stijn of Jantje en dat zouden de twee oudste meiden vast wel leuk vinden. Maar vooral voor de drie jongste zie ik altijd wel iets en meestal koop ik dit dan ook wel.Waarom? Gewoon omdat dit kan en omdat ik het heerlijk vind om te geven……

Vooral meisjes kleding vind ik zo leuk en daar zie je ook altijd veel van, vaak redelijk betaalbaar ook nog, maar wanneer er voor de jongens iets stoers en aparts in mijn vizier komt dan kan ik de verleiding ook niet weerstaan hoor!

Lisa heeft bij opa en oma haar eigen kamer, compleet met poppenbedje, keukentje, zitje, strijkplank, ach noem het maar op en het is er denk ik wel. Veel spulletjes zijn nog van mijn dochter geweest, veel heb ik gekregen van anderen, maar ook heel veel heb ik gekocht.

Stiekem heb ik daar bijna meer plezier in dan Lisa zelf, alhoewel ze overal blij mee is, heerlijk mee speelt en niets stuk maakt, oma geniet hier stiekempjes het meest van. Wanneer ze hier gelogeerd heeft en ik na haar vertrek het kamertje opruim en schoonmaak, dan kan ik daar zelf ook zo van genieten! De barbies netjes aankleden en neerzetten, het keukentje inrichten, de poppen in hun bedje of buggy zetten etc. etc. heerlijk!!!

Het poppen huis wat ik zelf altijd graag als kind had willen hebben (ik kwam niets tekort hoor, maar die had ik dus niet), heerlijk opnieuw inrichten, ik geniet er minstens zoveel van en waarschijnlijk zelfs meer dan Lisa!

Inmiddels staat er ook een grote krat met baby speelgoed, waaronder ook ‘jongens’ spullen, we hebben inmiddels immers twee knapen van rond 1 jaar oud en de 3^e knul gaat deze week geboren worden. Dus moet het kamertje nu ook een beetje ‘jongens proof’ worden. Dus langzaam maar zeker verruimt oma haar blik naar het jongens speelgoed en heb ik het voornemen om net als dat wij bij Lisa hebben gedaan en vaak nog steeds doen, wanneer we een cadeautje kopen en ze krijgen het hier, dan mogen ze dat hier laten. Thuis hebben ze immers al vaak zo veel speelgoed en op die manier blijft wat hier staat telkens weer nieuw en interessant. Lisa vond en vind dat altijd prima, ze komt hier zo vaak, dat ze weet dat ze het net gekregen speelgoed snel weer zal zien. Ik hoop dit met de jongens ook zo voor elkaar te krijgen.

Lisa weet dat de jongens hoogst waarschijnlijk ook wel eens in ‘haar’ kamer zullen gaan slapen en spelen en dat lijkt haar heel spannend. “Dan mogen ze ook in mijn bedje toch oma?” vroeg ze. “Ja zeker, wanneer ze groot genoeg zijn dan mogen ze heerlijk onder jouw roze dekbedje liggen!” was mijn antwoord. En dat vond ze heel grappig! Natuurlijk zal ik tegen die tijd ook een jongens dekbed overtrek hebben, maar voor Lisa moet de verandering geleidelijk aan gaan en dan is ze zelf ook weer wat ouder. Voor nu is dit genoeg.

Laatst zei iemand die hier op visite was tegen mij dat Lisa wel heel veel speelgoed hier had staan, ja dat klopt en het zal alleen maar meer worden vrees ik. Want inmiddels, is ze bijvoorbeeld gek op verkleden, dus komt er een verkleed kist met inhoud. Maar wanneer ik iets zie voor de jongens dan gaat dat daar ook in natuurlijk! Hoe fijn is het straks niet, als de kinderen zowel met meisjes als met jongens speelgoed kunnen spelen? Jongens vinden keukentjes en/of poppen ook vaak leuk en meisjes vinden een auto of racebaan ook geweldig. Bij opa en oma vinden ze dat dus straks allebei en wij genieten er ook van. Zo fijn dat we dit kunnen doen! Maar er zijn ook bij ons grenzen hoor!

Wanneer een kind niet meer blij is met een klein dingetje, dan is het klaar! Of wanneer ze er van uit gaan dat ze altijd een cadeautje krijgen wanneer opa en oma komen, dan ook! Of wanneer we geen winkel meer in kunnen gaan zonder dat ze zeuren om een cadeautje…dan ook! Wanneer ze de leeftijd hebben en niet meer bedanken, dan ook…klaar! Zonder pardon! En dat meen ik echt. Ze mogen best stiekempjes hopen op een cadeautje en vaak zullen ze dat ook wel krijgen al is het maar iets kleins, maar als ze daar alleen maar van uit gaan en niet meer dankbaar zijn, dan houd het daar toch echt op. Daar ben ik echt heel streng in! Gelukkig weet Lisa dat al heel goed. Ze probeert wel eens iets bij mij los te peuteren en heel vaak lukt haar dat ook, maar wanneer oma nee zegt dan is het ook nee. Zeuren of janken dat helpt haar dan echt niet en dat weet ze heel goed. Heel soms probeert ze dit toch even, heel begrijpelijk, maar ze komt er dan al heel snel achter dat oma Yia Yia zich niet gek laat maken en niet over stag gaat. De andere twee zijn nog zo klein dat je ze materieel nog niet kan verwennen, althans niet zo dat ze zich er van bewust zijn dat ze een cadeautje krijgen. Daar zijn ze nog te klein voor, maar die tijd breekt zeker ook snel aan. Voor nu zijn de mannekes al heel tevreden met aandacht en liefde en die geef ik ze wanneer het kan, heel graag en heel veel.

Aandacht en liefde in plaats van cadeautjes, dat is het allermooiste bedenk ik mij nu. En daar heb ik een hele voorraad van in huis, dus verwennen? Ja zeker!

Maar dan wel voornamelijk met die aandacht en liefde, daarmee zal ik ze als het aan mij ligt helemaal overspoelen, want daar is nooit te veel van en kan geen gekocht cadeau tegen op!

Dus ja!!!! Ik verwen mijn kleinkinderen zo veel als ik kan!

Hits: 401