Vorige week zijn we met bijna het gehele gezin naar de Efteling geweest. De Efteling waar ik zelf als kind met schoolreisjes ook al kwam en later als moeder minimaal jaarlijks kwam met mijn eigen kinderen. Toen ik zelf kind was, had je de vijver met bootjes, het sprookjes bos met o.a. Lange nek ende Indische waterlelies en dat was al heel bijzonder. In de loop der jaren kwamen er steeds meer attracties bij, maar leuk heb ik het altijd gevonden. Nog steeds trouwens! Als ik de Efteling op loop dan voel ik mij langzaam aan weer het kind van vroeger……

Zo ook dit keer, met mijn kinderen en twee van onze kleinkinderen arriveren we bij het park. Het is een vrijdag dus een stuk rustiger dan in de weekenden en ook de periode van het jaar is qua drukte zeer gunstig. We merken dat al op de parkeerplaats en verheugen ons op korte tot praktisch geen wacht rijen. Zeker met de kleintjes van 13 maanden en 4 jaar oud is dat wel zo comfortabel. Het weer werkt ook nog mee, dus we hebben er zin in.

De jongste kijkt verwonderd om zich heen, zich nog niet bewust van waar hij is, maar Lisa is opgewonden, voor haar is het de tweede keer en haar pappa is vandaag ook nog eens jarig. Ze wil daarom een feesthoedje op en zo gaan we langs de kaart controle, waar men vraagt waarom zij dat hoedje op heeft. Trots vertelt ze dat haar pappa jarig is en dat resulteert in een grote button voor haar pappa met daarop de tekst dat hij die dag zijn verjaardag viert in de Efteling. Het begint dus al goed.

Bij het halen van een trek karretje voor Lisa, krijgt hij tot zijn grote verrassing deze dan ook cadeau van de Efteling. Lachend lopen we de Efteling op en na even overleg waar we beginnen, besluiten we voor de nieuwste attractie Symbolica te gaan waar we echt met zijn allen in kunnen. Wat een beleving weer! We genieten met zijn allen er van, de dag begint fantastisch. Daarna is het sprookjes bos uitgebreid aan de beurt, want we hebben Lisa de meeste sprookjes van de Efteling al voor gelezen en ze geniet. De jongste, Stijn,  geniet ook op zijn eigen manier, van wat hij ziet en uiteraard de aandacht van de familie.  Mijn zoon mag nog een cadeautje van zijn zus en haar gezin uit kiezen. Omdat het wel wat frisjes is, kiest hij voor een warme roodkapje cape voor Lisa. Praktisch en o zo schattig ook.

Wanneer we even bij Lange nek gaan zitten voor een kopje koffie en een plas stop voor Lisa, dwalen mijn gedachten weg, terwijl ik mijn dochter met de kinderwagen met daar in haar kind, bij lange Jan zie staan. De jaren vallen even weg, want hier heb ik als kind zelf zo vaak gestaan, later als tiener en als moeder en nu dus als oma. Mijn dochter stond daar jaren geleden als klein meisje en nu staat zij daar met haar eigen kind. Dat is toch prachtig?

Natuurlijk is de Efteling in de loop der jaren heel veel veranderd en elk jaar zijn er nieuwe attracties, maar sommige dingen blijven hetzelfde net als toen ik zelf klein was en dat is een fijn gevoel. Het sprookjesbos is met de kleintjes weer zo leuk ook. Ik weet uit ervaring, dat wanneer ze wat ouder worden,  als we er dan al door heen gaan, we dat dan heel snel zullen doen, op zoek naar de spectaculairdere attracties. Maar nu, nu nemen we er weer eens, sinds lang geleden, echt de tijd er voor. Ons eigen roodkapje huppelt van het ene sprookje naar het andere. Geen enkele paddenstoel loopt zij voorbij, zonder er eerst op te gaan zitten.  Het blijft eigenlijk gewoon leuk. Anton Pieck verveeld nooit!

De Efteling is inmiddels te groot om alle attracties op 1 dag te doen, dat moet je ook eigenlijk niet willen. We hebben er buiten het sprookjesbos een aantal uitgekozen en zonder noemenswaardige wachttijden, soms zelfs helemaal geen wachttijd, hebben we deze met veel plezier kunnen doen. Even opgesplitst omdat er een aantal wat achtbanen wilde doen en Lisa in de, in mijn ogen suffe, maar voor haar leuke autootjes wilde, maar iedereen heeft het echt naar de zin gehad.

Na een mooie, lange maar wel een hele leuke dag, hebben we aan het eind de spectaculaire watershow bekeken en zijn we moe maar tevreden weer naar huis gegaan.

Het kost een paar centen, dat wel,  maar was het dubbel en dik waard. Bij mij was af en toe het kind in mij weer naar boven gekomen en dat was een prima ervaring, ik hoop dat ik dit nog heel wat jaren mag en kan doen. Genieten, gewoon genieten……

Hits: 368