De slingers aan ons voor balkon opgehangen, een Pietje en Sint aan de voordeur, beneden hadden buren het portaal al helemaal in Sinterklaas sfeer gebracht. De dranghekken stonden al voor de deur, het was fris maar droog gelukkig. De eerste kindjes met ouders arriveerden al buiten voor de beste plekjes vooraan. De zelfgemaakte chocolade melk stond te pruttelen, bakjes met lekkernijen stonden klaar, dus wachten op de familie en dan kon de Sinterklaas intocht beginnen. Opa en Oma zijn er weer klaar voor!

Wij wonen aan de haven van onze woonplaats sinds ruim 10 jaar en elk jaar bekijken we de intocht van Sinterklaas vanaf ons balkon. Eerst met de 2 kleindochters van mijn partner, mijn bonus kleindochters en later met Lisa er bij. Vorig jaar waren we met 3 kleindochters (2 ongelovigen) en 2 kleinzonen en in de tussentijd is daar nog een kleinzoon bij gekomen. Dit jaar waren we met mijn (schoon)kinderen, mijn moeder “Omi” en Stijn van ruim 19 maanden en de bijna 5 jarige Lisa.

Iedereen was op tijd bij ons binnen en ik hees de twee kleinkinderen in een zwarte pieten broek, met kraag en pet. Lisa in het roze en Stijn in het rood. Lisa vond het prachtig en tot mijn verbazing kleine Stijn dus ook. Zo schattig om te zien! Even was er de neiging bij beiden om achter elkaar de pepernoten en chocolaatjes in hun mondjes te proppen, maar daar werd al snel een halt aan toe geroepen. Kotsende kinderen zit niemand op te wachten immers.

De sfeer zat er bij ons in ieder geval er goed in en aan de achterkant van ons huis had men rondom de jachthaven weliswaar een soort tijdelijke schutting gemaakt, zodat de kinderen niet konden zien dat de pieten daar op de versierde botters stapten, om vervolgens om ons huis heen varend in de haven voor aan te komen. Maar wij als volwassenen konden vanaf het achter balkon wel zien dat er beweging kwam in de botters. Dus huppa, jassen aan en snel naar het voor balkon om te gaan kijken.

De haven stroomde al lekker vol met kinderen en ouders en er liepen al wat muzikanten rond ( (wel een stuk minder kinderen en ouders als alle voorgaande jaren helaas) en er liep een soort van ganzen fanfare. Er was genoeg te zien, de botters met pieten kwamen inmiddels langs  varen en de sint was ook  onderweg, werd de kinderen mede gedeeld. Stijn en Lisa zaten op een hoge kruk dat alles te bekijken en af en toe verdween er een pepernootje in hun mond. Zo schattig om die twee zo met elkaar en op de muziek heen en weer deinend te zien zitten. In het roze en rood zaten zij zo geduldig en lief te genieten van alles wat er beneden hun gebeurde. Er was genoeg te zien!

Mijn gedachten schoten terug naar de tijd dat hun pappa en mamma ook nog zo klein waren. Toen kwam Sint hier ook in deze zelfde haven aan, maar altijd in de vroege avond, dat was altijd koud, soms nat, maar in het donker spannend en vooral erg sfeervol. Wij woonden hier toen nog niet in de haven, maar een stuk verderop, dus stonden dan altijd net als vele kinderen met hun ouders nu, aan de waterkant te wachten. Daarna sloten wij het ook altijd af met een patatje bij de plaatselijke snackbar. Jaar na jaar stonden we daar, pal nadat zij beiden niet meer geloofde, werd de intocht verplaatst naar overdag. Jaren later woonde ik wel in de haven en genoten we met onze kleinkinderen van toch weer een leuke intocht met daarop volgend een wandeling naar het “dorp” en afsluitend met een patatje bij ons cafeetje aan de haven.

We waren dit jaar met een wat kleiner groepje dan vorig jaar, maar dat mocht de pret niet drukken. Dat de intocht zelf verder ook echt heel anders was dan anders, werd ons al snel duidelijk, maar we wilde het de sfeer zo min mogelijk laten beïnvloeden, dus probeerden wij er geen aandacht aan te schenken. Of het leuker was? Ik vond heel eerlijk gezegd van niet. Ik heb hier zeker wel een mening over, maar hou deze liever voor mij zelf. Wat je mening hier over ook is, je krijgt altijd een hoop te verduren. Pro of anti. Dus we keken elkaar even aan en spraken af dat onze reactie sfeer bepalend was en zwegen dus verder. We besloten daarom van het moment, van elkaar en vooral van de kinderen te genieten.

De sint kwam aanvaren op een botter en we focusten ons dus helemaal op hem, hij kwam aan onze kant van boord en begon zo veel als mogelijk de handjes van de kinderen die daar al lange tijd stonden, te schudden. Toen hij eindelijk onder ons balkon stond, probeerden wij zijn aandacht te trekken zodat hij terug kon zwaaien naar Lisa en Stijn. De beste man had het uiteraard heel druk, maar de burger meester zag ons wel en maakte de Sint op ons attent. Sint zwaaide samen met de burger meester uitbundig terug en Lisa was tevreden dat hij nu wel zeker wist dat ze bij opa en oma ook wel eens haar schoen mag zetten. Stijn? Ach die begreep er nog geen snars van, maar Lisa haar blijdschap sloeg wel op hem over.

Daarna zijn wij met zijn allen gewoonte getrouw nog even het “dorp” ingetrokken en genoten o.a. van een optreden van Trafassi, Lisa heeft nog even samen met veel andere kinderen op het podium gestaan. Vervolgens even gekeken bij ons cafeetje aan de haven, want daar was een pieten disco voor de kleintjes. Heel leuk idee, maar helaas ietsje te druk voor Stijn en we hadden inmiddels trek gekregen, dus hebben de dag traditioneel elders  afgesloten met een patatje.

Kortom het was een andere en vermoeiende, maar super gezellige dag zo samen en we hebben genoten! De Sint is er weer……..laten we hopen dat we dit feest nog lang met onze kinderen en kleinkinderen met plezier kunnen vieren! Voor wie het viert, alvast een heel fijn Sinterklaas feest toe gewenst!

Hits: 214