Wanneer je hoort dat jouw kind zelf een kind gaat krijgen en dat kan op verschillende manieren, dan staat je wereld even op zijn kop. Dat is even wennen, je wordt oma/opa. Een hele nieuwe en mooie rol. Maar spannend is het wel! 

Toen ik hoorde dat mijn zoon en zijn partner een kindje zouden krijgen, mijn aller eerste biologische kleinkind, dus mijn oma maker, kwam dit wel geheel onverwacht en nadat we eerst heel even hadden moeten wennen, besloten we al snel dat dit kindje meer dan welkom was in ons midden. We verheugden ons op haar komst en na een voorspoedige snelle bevalling was zij daar een dag voordat het jaar 2014 afgesloten zou worden. Mijn prinsesje Lisa was “het centrum “ van alles en was al meteen net meer uit ons leven weg te denken.

Toen mijn dochter vertelde dat zij ook graag zwanger wilde raken, hoopte ik elke maand op een positief bericht. Het duurde heel even, ging helaas even niet zoals het gewenst was, dat was heel verdrietig. Maar uiteindelijk kwamen de trotse en blije a.s. ouders toch met een goed bericht, ze kwamen met wat lekkers voor opa en oma, voor bij de koffie in het blauw en het roze en ik domme domme oma, had niets in de gaten. Ik zette het gewoon even in de ijskast voor na het eten bij de koffie en dacht er zelfs niet meer aan. Zij moesten lachen en zeiden: “Vraag je jezelf nu niet af waarom we dat mee genomen hebben? Kijk er nou nog eens goed naar!”. Tja, ik liep naar de ijskast, keek naar de traktatie en opeens zag ik het! Blauw en roze……Woow, leuk!!!! Ook mijn dochter, mijn kind, kreeg zelf een kindje. Kleine Stijn was een paar maanden later, net als Lisa meer dan welkom.

Inmiddels gingen mijn dochter en schoonzoon voor nummer twee en weer was het maandelijks spannend of het zo ver zou zijn. Ik wilde niet elke maand vragen hoe het er voor stond, want ik kon mij voorstellen dat dit voor hun heel vervelend zou zijn. Ik hoopte dat het ze snel zou lukken om zwanger te raken, want een kindje neem je niet, dat krijg je, dus niets is vanzelf sprekend, zwanger raken al helemaal niet.

Ik zette het van mij af en dacht er heus wel regelmatig aan, maar drukte het weg. Zo goed, dat ik de eerste signalen van mijn dochter helemaal gemist had.

Tot dat de telefoon ging en zij mij vroeg of het goed was dat ze even langs kwamen, ze waren immers toch in de buurt, zei zij. Het was een doordeweekse dag en ik had ze pas nog gezien, toch zette dit mij niet aan het denken. “Gezellig!” zei ik daarom, “Tot zo!”.

Ze arriveerden ietsje later samen met kleine Stijn en mijn aandacht was uiteraard zoals altijd op hem gefocust. Hij hobbelde blij de kamer binnen en mijn dochter zei: “laat oma je jasje maar even uit doen”. Waarop ik nog grappig antwoordde dat het niet mijn oppas tijd was en dat ze dit ook heel goed zelf kon doen. Ondertussen pelde ik Stijn toch uit zijn jas en sprak tegen mijn dochter en schoonzoon, die beiden schaapachtig stonden te lachen. Weer ontging het mij compleet. “Kijk eens goed naar Stijn” zei mijn dochter. En vol verbazing deed ik dat en zag dat op het knal rode shirtje wat hij droeg een eendje met tekst stond. Ik las hardop voor; “Straks speel ik niet meer in mijn…”.

En BAM, nu snapte ik het pas! Ze zijn zwanger en Stijn krijgt een broertje of zusje! Mijn kind krijgt weer een kind! Hoe leuk en welkom is dat!!!! Ze hadden er goed over na gedacht hoe ze het de opa’s en oma’s zouden vertellen, er zijn hele leuke manieren en dit was zeker ook een hele leuke manier!

Inmiddels weten we nu ook dat het een zusje gaat worden en dat is zo leuk dat ook daar straks de roze kleding aan de waslijn zal hangen, na al het stoere blauw, grijs en groen van kleine Stijn!

Hebben we straks (als het goed is) vier generaties vrouwen, mijn moeder, ik zelf, mijn dochter en mijn kleindochter. Hoe leuk is dat. Ik verheug mij er dan ook op om naast dat heerlijke vrolijke en stoere ventje wat Stijn is, ook te ervaren hoe de dochter van mijn dochter zich zal ontwikkelen. Zal ze net als haar oma, mamma en Lisa een echt poppen meisje zijn? Weer een prinsesje er bij! Zo leuk ook dat de Barbies (een grote krat vol) waar Lisa hier mee speelt van mijn dochter zijn geweest en dat haar eigen dochter daar straks ook mee kan spelen. Lijkt mij zo leuk! Ik kan alleen maar aan leuke dingen denken!

Toch schoot ook meteen weer heel even door mij heen, hoe nerveus ik ben geweest bij de geboorte van Stijn. Mijn dochter is best een tijdje bezig geweest met de bevalling en ik wist van de zenuwen echt niet meer waar ik het zoeken moest. De traantjes zaten ook heel hoog, bij het minste geringste rolden ze over mijn wangen. Ik voelde mij zo machteloos en hulpeloos. Zo niet ik. Dat zal bij deze tweede niet anders zijn, vrees ik, maar als het goed is pas ik dan op Stijn en zal daar mijn afleiding wel aan hebben. Maar spannend vind ik het wel, maar dat is normaal lijkt mij wanneer je eigen kind een kind krijgt. Mijn dochter krijgt nu zelf een dochter,,,,,,,,,,,,,,Het is ook eigenlijk heel bijzonder en een mooi wonder!Tip van Oma: Bezoek onderstaande  site eens wanneer je zoekt naar een aparte  en persoonlijke manier om een zwangerschap aan te kondigen of om een leuk cadeautje te vinden voor bijvoorbeeld een geboorte.  Like de FB pagina van Oma van Nu en kom bij 12.000 likes in aanmerking voor één van de 3 cadeau bonnen te besteden op deze leuke site!

http://www.madebyreez.nl

Hits: 730