Zoals ik al heb laten weten op mijn home pagina en in verschillende van mijn blogs, ben ik best een nogal ondernemende oma. Regelmatig bezoek ik met mijn partner (vanaf nu genoemd opa), allerlei concerten of maken we gewoon een steden tripje van één of meerdere dagen.
Dat zijn niet de steden tripjes die je waarschijnlijk zou verwachten van oma’s en opa’s ..
…en de concerten zijn geen klassieke concerten. Wanneer we ergens zin in hebben en de gelegenheid is er dan doen we dat gewoon. Dat kan ook opeens een spontane dag weg naar Amsterdam zijn zie mijn blog over penoze en meester oplichters.
Maar favoriet (buiten de zomer vakanties uiteraard) zijn toch wel de tripjes met een groepje vrienden naar bijvoorbeeld Dublin. Daar bezoeken we graag de leukste Ierse kroegjes met muzikanten en genieten met volle teugen van alles wat we meemaken.
De eerste keer dat we naar Dublin gingen, was uiteraard best spannend, want ik had eerlijk gezegd geen idee wat te verwachten. We gingen met zijn vijfen. Twee vrouwen en drie mannen. Eén van hun werkt bij een koeriers bedrijf en hij had gevraagd of we er een probleem mee hadden als hij een envelop mee zou nemen naar Dublin welke dan op het vliegveld van hem zou worden overgenomen door de koerier aldaar. Natuurlijk hadden we daar geen probleem mee. Eenmaal aangekomen moesten we even zoeken naar de koerier met zijn bestelbusje, maar uiteindelijk vonden we hem. De beste man vroeg waar we heen moesten in Dublin en bood toen spontaan aan om ons een lift te geven, het was maar een klein stukje zei hij.
Uuuh dat klonk wel aantrekkelijk want de taxi’s stonden best een eindje weg en zo kon onze vriend nog even met zijn collega kletsen ook. Dus ja graag! Opeens besefte ik dat het een geblindeerde bestelbus was met alleen voorin zitplaatsen voor 3 personen inclusief de chauffeur. Dit betekende dat ik dus achterin de laadruimte terecht kwam met opa en de andere vriend en alle koffers. Ach, wat maakt dat uit zo lang zal die rit toch niet zijn? Ik ging op het wiel zitten vol goede moed. We moesten van de chauffeur wel stil zijn voor het geval er politie naast hem zou staan of zo. Want illegaal was dit uiteraard wel.
Al snel rollebolde de twee mannen en ik tesamen met de koffers de pikdonkere laadruimte door en gierden het uit van het lachen. Met onze mobieltjes hebben we een beetje licht gemaakt en ons schrap geprobeerd te zetten. We hoorden onze twee vrienden voorin gezellig en ontspannen kletsen met de chauffeur over van alles en nog wat en ook over wat zij zagen onderweg. Wij zagen helemaal niets! Al snel gingen we van de nood een deugd maken en begonnen grapjes te maken over de goedkope “sight seeing tour” welke de vriend die voorin zat voor ons had geregeld en zo. We kwamen echt niet meer bij van het lachen. Plotseling stopte de bus, we hoorde de chauffeur uit stappen en opgelucht dachten we dat we er waren. Maar nee hoor, hij had nog meer pakjes af te leveren en deed dit dan ook. Hier na nog 2 keer. We kregen steeds meer de slappe lach er van! Uiteindelijk stopten we weer en toen werd gelukkig de schuifdeur wel opengedaan. Een bulk licht verblindde ons eerst, maar toen zagen we dat we op een paar meter van een glazen pui van een restaurant af stonden waar allemaal mensen zaten te eten en ons heel verbaasd aankeken.
Tjonge wat een aankomst haddden we, we fatsoeneerden ons snel en ik trok een gezicht alsof het de normaalste zaak van de wereld was dat je liggend tussen 2 mannen en een hoop koffers aankomt achterin een bestelbus.
Ernaast lag ons hotel met een fantastisch leuke kroeg er onder. Het hotel was ook bijzonder maar daar kom ik later nog wel een keer op terug. Na het inchecken zijn we heerlijk in dat kroegje gaan zitten om ons voor te bereiden op het avontuur in Dublin. We hebben 4 meer dan fantastische dagen gehad en zijn vorig jaar weer met vrienden nog een keer 4 heerlijke dagen geweest. En weten jullie wat? Dit jaar eind november gaan we weer!
Hits: 100