In mijn stippeltjes badpak? Ja, ik als bikini liefhebster heb slechts 1 badpak, een zwarte met witte stippels. Serieus! Ooit in een gekke bui gekocht. Dat badpak had ik gisteren voor het eerst aan toen ik onderweg was naar de eerste wekelijkse zwemtraining om mijn door reuma geteisterde spieren weer in conditie te krijgen. Een simpel zwart zomerjurkje er over heen, lood in mijn teenslippers, want als er iemand niet gek op sporten is dan ben ik het wel. Wat staat mij nu te wachten………..Huppa, in de bus richting het revalidatie centrum en daar vervolgens ruim een half uur te vroeg aankomen. Terwijl ik zit te wachten, peins ik of het echt zou gaan helpen die 2 x per week trainen drie maanden lang. “Wat wil je bereiken” vroeg de therapeut bij het intake gesprek. “Mijn energie weer een beetje terug” antwoordde ik. “En wat wil je daar vooral mee gaan doen dan?”vroeg hij. “Weer minimaal een hele avond/nacht kunnen dansen” was het eerste wat in mij opkwam. Het toverde een glimlach op het gezicht van de therapeut, maar ik meende het wel. Als ik dit kan, dan kan ik weer heel veel toch? Dus dat is mijn doel! Afijn genoeg zitten peinzen, nu voor de zekerheid toch maar eens checken of ik de tijd wel goed heb………….

Bij de receptie zeg ik waar ik voor kom en vraag of ik de tijd wel goed heb, ik zie namelijk geen mensen met een handdoek in een tas of zo en ik zal toch niet de enige zijn die moet zwemmen? Dat zou ik echt vreselijk vinden! De receptioniste bevestigd dat het om 15.45 gaat beginnen en dat ik een kleine 10 minuten van te voren de kleedkamer mag betreden.

“Nou, beter te vroeg dan te laat” grap ik nog naar haar. En ga weer in de wachtkamer zitten. Waar weliswaar hier en daar enkele personen zitten, maar gelukkig niet meer die groep toen ik kwam voor de krachtmetingen en de intake. In die groep zaten een paar mensen die echt al hun medische ellende en die van anderen, hardop sprekend op de wachtkamer tafel gooiden. Natuurlijk mag je je leed delen met anderen maar de manier waarop was stuitend! De ene had het nog erger aan zijn hart, dan de andere en die ingreep deed nog meer zeer dan die en ze zaten elkaar te overtroeven en gewoon bang te maken. Ik kom zelf uit een gezin met een vader die ruim 30 jaar zwaar hartpatiënt was en heb ook helaas een broer al jong aan hart falen verloren, dus ken helaas heel veel “ins en outs”en ben dus ook aan veel gewend, maar hier kreeg ik toch echt heel erg de irritatie kriebels van. Ik kreeg dan ook sterk de neiging om op te gaan staan, handen in mijn zij te zetten en luid en duidelijk te vragen: “Verder was jullie dag wel o.k.?” Maar ik heb dat niet gedaan. Nee, niet de allereerste keer dat ik daar kom. Maar de angst dat ik met deze groep 2 x in de week moest fitnessen, sloeg mij toen wel letterlijk en figuurlijk om mijn hart.

Maar gelukkig, deze mensen zaten er nu niet pffffffffff, dat gaf mij al wat meer moed. Maar verder zat er dus ook niemand, waarvan je kon verwachten dat deze er ook waren om te zwemmen. Goed, we zullen zien, 5 over half 4, betreed ik de kleedkamer van de dames. De deur naar het zwembad staat wijd open en er ligt een groepje dames in het water die mij allemaal verbaasd aankijken. Jong en oud door elkaar en ik heb geen idee wie er van de begeleiding is. Plotseling spreekt één van de dames vanuit het water mij aan: “Ben jij soms die en die?” vraagt ze en ik knik bevestigend. “Je bent een uur te laat, we gaan er nu al uit. Ik ben 2 x in mijn badpak in de wachtkamer gaan kijken of je er was”.

Tja, dat was vast even leuk voor de eventuele patiënten die daar zaten, want de dame in kwestie ziet er niet slecht uit, maar wat vervelend voor haar en ook wat een afgang voor mij zelf. Ik weet zo heel zeker dat er over kwart voor 4 is gesproken vorige week, want alle afspraken die ik normaal gesproken op de vrijdagen heb, die had ik al meteen verzet naar een eerder tijdstip,  met in mijn achterhoofd dat ik tussen half 3 en 3 uur richting het ziekenhuis moet gaan. Dus ik was echt heel verbaasd en schaamde me ook voor de situatie.  Alle ogen waren op mij gericht en het enige wat ik kon doen was mijn verontschuldigingen aanbieden voor het mis verstand en vervolgens grappend zeggen, terwijl ik mijn zomerjurkje ietsje op tilde: “Tja, daar sta je dan in je gestippelde badpak”.

Gelukkig, de begeleiding en de overige dames hadden humor en kwamen lachend uit het zwembad. Ondertussen aan mij vragend hoe dit nou kon gebeuren en ondertussen aan mij uitleggend hoe het daar verder in zijn werk gaat. “Ben je er ook op dinsdag?” werd er gevraagd. Na mijn bevestiging, bleek als snel dat ik ook daar de verkeerde tijden in mijn hoofd had. “Dat is de hart falen groep en dit is de krakkemik groep” zei er eentje. “Heb jij het aan je hart dan?” .  Als antwoord gaf ik snel: “Nee, ik heb het niet aan mijn hart, ik heb die groep wel al ontmoet en wil daar echt niet bij, met alle respect. Ik ben namelijk ook een krakkemik, dus hoor bij jullie!”. De dames lachten en er was gelukkig meteen een leuke klik. Later ben ik regelmatig weer wat mensen uit de zogenaamde hart groep tegen gekomen en toen was er gelukkig ook daar een beter sfeertje dan ik de eerste keer geconstateerd had.  Het bleek dat er toen 2 bij zaten die constant liepen te piepen, later heb ik ook daar alleen maar prettig gemotiveerde mensen ontmoet,

Ondanks de verkeerde start, voelde ik mij  meteen een stuk beter. Zeker toen één van de dames opeens uit het niets zei: “Wat heb jij een geweldig leuke kleindochter!’. Van verbazing schoten de stippels bijna van mijn badpak. Ik kende de bewuste vrouw helemaal niet eens! “Hoe weet jij dat nou?” vroeg ik stom verbaasd. Met een grote glimlach, zich tevens richtend op de  zich aankledende groep,  zei ze “Die heeft zo een leuke lieve kleindochter, zo een schatje! Ik heb haar eergisteren toevallig hier op het terras op de markt met haar kleindochter gezien, een snoeppie!”.  

Tja, de les gemist, mjjn stippeltjes badpak voor niets aan gedaan, maar ik heb met een grote glimlach en enigszins opgelucht de krakkemik groep gedag gezegd en ga maandag uiteraard eerst bellen om de tijden te checken en dan volgende week vol vertrouwen beginnen aan dit traject. ik hou jullie op de hoogte! Een krakkemik in stippeltjes badpak!

Hits: 308