Sommige vinden mij maar een gek mens en anderen vinden mij dood normaal. Het is ook maar net welke kant ze van mij hebben gezien. Ik kan heel serieus of professioneel zijn, maar ergens in mij zit een vorm van humor die altijd wel even omhoog popt. De mensen die mij echt kennen die weten dat wel en anderen die daar kennis mee maken, die zijn nog wel eens verbluft of verbaasd. Ik kan ook soms met opmerkingen om de hoek komen die bijna legendarisch zijn. Maar af en toe een beetje gek? Ja, dat ben ik eigenlijk wel. Eigenlijk ben ik een beetje een crazy granny.

En weet je? Ik hou er van, om af en toe eens anders te zijn of gewoon een beetje gekkigheid op zijn tijd, vind ik ook heerlijk. Zonder humor is het leven immers maar saai, heel saai. Nou ben ik geen moppentapper, ik kan er maar eentje onthouden en als het gepast is, dan kom ik daar soms mee. En geloof me, het is echt een leuke mop die ik met veel plezier dan ook vertel. Van de week heb ik nog aan twee wildvreemde jongens uit de kroeg, toen we buiten samen stonden te roken, de mop verteld, het kwam zo uit dat dit heel gepast was, dus het juiste moment en vervolgens hebben we met zijn drietjes helemaal blind gelegen van het lachen. Eenmaal weer binnen kreeg ik met een grote smile een wijntje aangeboden door ze en vroegen ze of ik niet liever bij hun kwam zitten, hahaha. Dat heb ik niet gedaan, ik zat immers al prima en gezellig waar ik zat, maar vond het wel grappig. Ik kan ook genieten van een goede moppenverteller, maar ook dat moet in het moment en de situatie passen. Het hardste kan ik echter lachen om me zelf, ik heb gelukkig een hele grote dosis zelfspot en pas deze regelmatig toe, zonder mijzelf echt naar beneden te halen uiteraard. Grappen ten koste van een ander hou ik ook niet van, maar lachen om situaties waarin een ander zit of heeft gezeten, kan ik (mits die ander daar geen schade onder lijdt) als de beste. Soms komt er ook opeens iets heel spontaans uit mijn mond zetten, waarvan mijn partner dan zegt dat dit in het “Crazy granny woordenboekje” thuis hoort. Dat woordenboekje staat inmiddels al aardig vol met gekke woorden, gezegdes etc.

Ik beschouw mij zelf eerlijk gezegd, best wel als een beetje gekke Granny eigenlijk. Ik ga graag het avontuur aan en in mijn leven is geen enkele dag saai. Verveling ken ik niet, plannen heb ik meer dan zat. Mijn kleindochter Lisa is mijn grootste imitator, wat oma doet, dat doet zij na en dan het liefst samen met oma. Dus wij dansen gerust samen om een lantaarnpaal op straat bijvoorbeeld en al kijken de mensen, dat maakt mij niets uit want samen met Lisa heb ik de grootste lol. Dat we daarna geen lantaarnpaal meer voorbij kunnen lopen, tja, we zijn wat langer onderweg soms, maar dan hebben we het wel leuk gehad, dus dat is prima.

Maar ik kan ook heel serieus en streng zijn hoor, er zijn wel grenzen, zeker naar Lisa toe. Ik zou niet willen dat ze bij oma Yia Yia, zoals zij mij noemt, alles maar mag en kan doen, zonder consequenties. Maar af en toe lekker gek doen met oma, dat mag uiteraard wel, we lachen samen dan ook heel wat af. Ze weet precies, hoe ze mij zo gek krijgt om te dansen, te zingen of wat dan ook, in een winkel of op straat, dat maakt niet uit. Ik durf dus te stellen dat ik best een beetje een crazy dancing granny ben. Net als kleine Lisa geniet ik er van, maar ik weet dat er ook een dag zou kunnen komen, waarop ze enig zins gegeneerd zal zeggen: “Oma, doe even normaal”. Of ik dat dan ook zal doen is weer een ander onderwerp. 🙂 Maar tot nu toe lacht ze nog heerlijk om haar oma en onze gekkigheid samen.

Nou was ik gisteren aan het kijken op het internet, wat er over dancing granny’s te vinden was.  Nou genoeg!  Tot mijn grote verbazing  vond ik verschillende artikelen en filmpjes over Chinese Dancing Granny’s. Dit zijn hele grote groepen dames met af en toe een ” bewust verdwaalde” man er tussen, die allemaal rond de 60 jaar of ouder zijn. Deze mensen komen dus bij elkaar op straat, zetten luid en duidelijk de muziek aan en gaan samen dansen, uren dansen. Dit maakte de buurt bewoners helemaal gek en boos, deze begonnen op hun beurt de dansende granny’s  zoals ze in China worden genoemd, bijvoorbeeld met water ballonnen en zelfs uitwerpselen te bekogelen. Maar de granny’s gingen gewoon door en het werden er meer en meer. Het laatste bericht wat ik er over gelezen heb is uit 2016 en ze doen het dus nog steeds, alleen nu worden ze ook af en toe ingezet om bijvoorbeeld het anti drug beleid te steunen. De regering ging zich er zelfs mee bemoeien en ze probeerden met diverse maatregelen de overlast te beperken, maar de granny’s gingen gewoon door.  Ik heb dit allemaal met verbazing en ook met een glimlach bekeken, want het is de omgekeerde wereld eigenlijk. Geen jeugd die met ghetto blasters op een hoek staan te hangen en de buurt te irriteren, maar oma met haar super moderne muziek installatie luid aan, bezig met een heerlijke dans work out. En dat in het gedisciplineerde China, heerlijk, ik hou er van, wat een gekke oma’s! Daar hoeft echt geen sambal bij!

Ik heb de link hieronder gezet, kijk er maar eens naar en verbaas je! Eén ding weet ik dan wel weer zeker, zo een hele  bijzondere, rare en aparte crazy dancing granny ben ik nu ook weer niet! In China zijn er meer!

Dancing Granny’s in China

Hits: 386