Als ik toen had geweten, wat ik nu weet……….
Ik zat in de bus en hoorde een gesprek tussen drie jonge meiden, ik schat ze op ergens rond de 14/15 jaar. Ze zagen er uit als vrouwen in wording, bijna compleet, bijna klaar voor de rest van hun leven. Leuke meiden om te zien, ze hadden (dacht ik) een zelfverzekerde houding……….maar schijn bedriegt.
Voordat ik er erg in had, zat ik mee te luisteren met hun gesprek. Het ging in eerste instantie over hun haar, te dun, te dik en te krullerig etc, maar al vrij snel kwamen er andere (zoals zij het zagen) “gebreken” naar boven.
Verbaasd keek ik nog eens naar links waar ze zaten, drie mooie meiden, die zachtjes tegen elkaar zaten op te sommen wat ze zo heel graag anders zouden willen zien aan hun uiterlijk. Veel, heel veel.
Opeens gingen mijn gedachten terug naar de tijd dat ik die leeftijd had, ik besefte dat ik toen precies het zelfde had. Ook ik vond toen verschillende dingen aan mezelf niet zoals ik het liever had willen zien en was daar vaak behoorlijk onzeker over.
Zeker als jonge meid ben je vaak erg bezig met hoe je er uit ziet en hoe anderen er uit zien, wat anderen van je vinden. Vaak zie je van jezelf helemaal niet dat je er best mag wezen. Die mooie ogen? Tja, maar moet je mijn mond zien! Die leuke uitstraling? Hoe zo dan? Mijn buik is gewoon te dik, of mijn borsten zijn te klein. Mijn haar te dun of te dik.
Telkens als er iets positiefs over je uiterlijk werd gezegd, dan haalde je dat naar beneden voor jezelf, door de dingen te benadrukken waar jij nou net niet blij mee was. Dit gebeurde ook bij de drie meiden. Terwijl de ene klaagde over haar in (haar ogen) te dikke benen, zei de andere dat dit helemaal niet zo was en juist helemaal bij haar paste, dat dunne benen haar juist raar zouden staan. Dat ze er zo goed uit zag. Het werkte averechts, want ik zag aan het gezicht van het meisje met de “te dikke benen” dat zij deze reactie, juist als een bevestiging zag. Zelfs toen het andere meisje tegen haar zei dat zij weer jaloers was op het haar van het meisje met de “te dikke benen”, keek deze haar verbaasd aan en gaf als antwoord, dat zij juist het haar van het andere meisje heel mooi vond, mooier dan haar eigen haar.
OMG wat herkenbaar dit en wat vreselijk onzinnig! Drie meiden alle drie even mooi maar ieder op hun eigen manier en ze zagen het gewoon niet. Gaan waarschijnlijk onzeker de straat op, omdat ze het gevoel hebben dat ze niet mooi of goed genoeg zijn. Natuurlijk wie krullend haar heeft, wil stijl haar en wie blauwe ogen heeft, wil bruine ogen. Dat is altijd al zo geweest, zeker op die leeftijd is het gras bij een ander altijd groener.
Maar als het goed is groei je daar over heen en accepteer je jezelf zoals je bent. Wanneer je dan foto’s ziet uit die tijd toen je zo ontevreden was met je zelf, zie je dat het vaak 100% mee viel. Dat je er toen eigenlijk best mocht wezen, dat je een leuke uitstraling had, alleen je zag het toen zelf gewoon niet zo. Je begreep nog niet dat niemand perfect is, alhoewel jij dacht van wel. Wanneer je de in jouw ogen perfecte dame aanspreekt, zal je ontdekken, dat ook zij onzekerheden heeft of dingen anders had willen zien. Wie weet zien ze er prachtig uit, maar hebben een slechte adem, of vreselijke grote hamer tenen. Je weet het niet, want dat zullen ze verbergen. 🙂 Wanneer ze zich zelf wel echt perfect vinden, hebben ze vaak een nare uitstraling, dus toch niet zo perfect. 🙂
En daarbij, wat is nou eigenlijk perfect? Dat je er uit ziet zoals de dames in de bladen, in de film, de muziek clips? Echt, dat is toch niet zoals de gemiddelde vrouw er uit ziet? Wanneer je van de natuur de zegening hebt gekregen om een knap smoeltje te hebben, een leuk lijf en mooi haar, ach dan is dat mooi mee genomen, maar ook deze bofkonten worden ouder. Krijgen rimpeltjes, grijze haren, en geloof me, de leeftijd stijgt maar de rest daalt. Bij de ene wat sneller als bij de ander, maar uiteindelijk moeten we er allemaal aan geloven. Er eigenlijk juist heel blij mee zijn, want dat betekent wel dat we “oud” mogen worden en dat is helaas ook niet iedereen gegeven.
Je goed verzorgen, altijd vriendelijk zijn, minstens één keer lachen per dag is belangrijker dan alle lapmiddelen zoals Botox, Fillers, borst vergrotingen etc. Wanneer je overhangende oogleden hebt en daar last van hebt, dan is dat prima wanneer je dat laat verhelpen. Zeker wanneer dit je heel gelukkig maakt, omdat je niet meer de hele dag je wenkbrauwen omhoog hoeft te werken en daar hoofdpijn van krijgt. Borstvergroting? Ja, wanneer je er echt onder lijdt, dat je geen of amper borsten hebt, het je leven beheerst en met de borstvergroting je een stuk prettiger zal voelen. Tja, dan is dat een begrijpelijke beslissing. Wie ben ik om die mensen te veroordelen? Maar wanneer je dit soort ingrepen laat uitvoeren om dat je jezelf niet wil aanvaarden zoals je bent, omdat je er niet precies zo uit ziet als dat zogenaamde perfecte mens of nog erger, dit voor een ander doet, niet voldoet aan het beeld wat een ander van jou wil zien, dan vind ik dit triest. Wees blij wanneer je gezond bent, er komt een dag dat je beseft dat dit veel belangrijker is dan wat dan ook.
Het is allemaal zo betrekkelijk, hoe je er uit ziet. Hoe je overkomt telt meer dan hoe je er uit ziet. kijk maar eens naar foto’s van een aantal jaar geleden. Wanneer je nu naar een foto van 15 jaar geleden kijkt, dan denk je: “wooow wat was ik daar nog jong en kijk bijna geen rimpeltje te bekennen, wat een verschil met nu”. Maar wanneer je nu een foto maakt en deze weer over 10 a 15 jaar bekijkt, denk je weer: ” wooow wat een stuk jonger en veel minder rimpeltjes”.
Ik zag laatst een foto van mezelf voor bij komen, die ik nog nooit eerder had gezien, van toen ik rond de 17 was. Al stond ik er niet eens echt goed op. Zelfs heel moeilijk keek (alsof ik moest poepen), Toch zag ik nu opeens best een mooie en leuke meid, al zeg ik dit nu zelf. Maar toen vond ik dat echt niet, heel eerlijk gezegd was ik regelmatig super onzeker over mezelf. Het zorgde er zelfs wel eens voor dat ik mij soms zelfs een beetje ongelukkig met mijn uiterlijk voelde. Nu weet ik dat dit bij de leeftijd hoorde en eigenlijk heel stom was en zo niet belangrijk. Hier boven de foto.
Daarom, als ik toen had geweten, wat ik nu weet……………had ik mezelf een heel stuk prettiger gevoeld!
Ik hoop dat de drie mooie meisjes uit de bus, niks gaan versleutelen aan zich zelf, want die mogelijkheden zijn er nu wel, meer dan toen. En dat ze snel gaan beseffen, dat ze er alle drie best mogen wezen!
Hits: 221