Vandaag naar de kapper geweest en regelmatig komen daar dingen te sprake waar ik mij enigszins over verbaas. Vandaag ging het over moederdag, over beter gezegd het “terreur” wat sommige moeders soms blijken uit te oefenen. Met daarbij dan ook nog  de opmerking dat ze geen waarde hechten aan moederdag, dat hun kinderen moeten doen wat ze zelf willen………..maar daar helemaal geen moer van menen.

Nou weet ik wel, dat je blij moet zijn wanneer je nog een moeder hebt en dat menig één er heel wat over zou hebben om nog een keer een moederdag te kunnen vieren met zijn of haar moeder. Dat er ook niks mis mee is om je moeder een dagje in het zonnetje te zetten om te laten zien hoe zeer je haar waardeert.  Allemaal prima. Alhoewel ik persoonlijk vind dat je dit meerdere malen per jaar zou moeten doen, of nog beter, bijna dagelijks en niet alleen op die ene dag. Maar wat ik vandaag hoorde over de beleving van moeder dag verbaasde mij.

Ik hoorde een gesprek tussen twee vrouwen, beiden zelf moeder en dagelijks aan het werk. Vooral de ene vrouw had echt een hekel aan moederdag. Zij heeft zowel haar eigen moeder, als haar schoonmoeder nog en daar is ze heel blij mee. Maar zowel moeder als schoonmoeder leggen op moederdag  een soort beslag op hun kinderen, hebben verwachtingen, maar zeggen daarbij ook dat de kinderen vooral moeten doen wat ze willen die dag. Maar o wee, wanneer de kinderen niet langskomen, of te kort, of te laat, dus niet voldoen aan de verwachtingen, dan zijn de mamma’s  op zijn zachtst gezegd “not amused”. Eén van deze moeders verwacht zelfs dat haar kinderen ‘s morgens om half 10 bij haar aanwezig zijn voor een brunch. Op zich al raar, want dit is naar mijn idee meer een ontbijt tijd op de zondag, maar goed, zij noemt het dan een brunch. En dit al jaren achter elkaar. Geen discussie mogelijk, brunchen zullen jullie, punt uit!

Dat haar kinderen zelf ook moeder zijn, daar gaat zij gemakshalve aan voorbij. Dat haar kinderen ook nog een schoonmoeder hebben, dus ook. Ze legt het ze gewoon op, punt! De vrouw die dit vertelde, gaf aan, er een gruwelijke hekel aan te hebben en het liefst met moederdag op vakantie zou zijn om dit gedoe te ontlopen. Zij wil zelf heel graag met haar eigen kinderen uitgebreid ontbijten op moederdag, het liefst een ontbijtje gemaakt door de kinderen. Maar door de opdringerige houding van haar eigen moeder is dit dus niet mogelijk tenzij ze eerst ‘s morgens om 6 uur zouden gaan ontbijten.

Nou zou je kunnen zeggen: “Is dat nou zo erg, die brunch? Dat kan toch ook heel leuk zijn?”. Ja natuurlijk kan het dat ook zijn, maar wanneer je dit jaarlijks opgedrongen wordt, hoeveel waarde heeft de aanwezigheid van deze kinderen op moederdag dan nog? Dit moet je als moeder toch niet willen? Dit is toch niet meer spontaan of vanuit het hart? Dit is een verplichting. Daarbij hebben de kinderen wel eens geprobeerd er onderuit te komen en dan oppert moeder dat zij het allemaal begrijpt en absoluut niet erg vindt wanneer ze een keer niet kunnen komen, maar meent er dan helemaal niets van, want gaat er dan later toch over zeuren.

Triest vind ik dit. Wanneer je kinderen de hele week werken en zelf een druk gezinnetje hebben, geef ze dan wat meer ruimte. En natuurlijk vind je het dan fijn, wanneer ze al dan niet met een presentje even langs komen, maar hoeveel meer waarde heeft zo een bezoekje wel niet, wanneer je weet dat ze komen omdat ze dit zelf willen en niet omdat jij anders gaat lopen simmen en zeuren? En wanneer het te moeilijk gaat worden om zelf moederdag in hun eigen gezin te vieren en twee moeders te bezoeken op één dag, wat is dan het probleem wanneer ze op een andere dag langs komen? Of van mij part, gewoon een keertje niet? Ik vind dat geen enkel probleem. Maar goed, ik ben ik.

Maar één ding staat als een paal boven water, ik persoonlijk word er niet gelukkiger van, wanneer mijn kinderen zich in allerlei bochten moeten wringen op hun vrije zondag om moederdag “naar behoren” te kunnen invullen. Ik word er echter wel gelukkig van, wanneer zij ook een fijne zondag hebben, maandag moeten ze immers weer aan de slag. Ik stel het meer op prijs wanneer ze een keer spontaan laten merken dat ze mij waarderen en van mij houden en niet omdat dit nou toevallig net op die ene dag zo hoort. Net zoals ik vroeger veel meer waarde hechtte aan een zelf gemaakt kadootje dan aan gekochte. Kadootjes zijn altijd leuk, begrijp me niet verkeerd, maar totaal niet  meer waardevol wanneer dit moet omdat dit zo hoort.

Ik heb zelf ook gelukkig mijn moeder nog en natuurlijk zorgen we er altijd voor dat ze net even op die ene dag iets meer aandacht krijgt dan anders. Soms gaan we alleen maar even een bakkie bij haar drinken en de andere keer vragen we haar bij ons voor een paar uurtjes. Wanneer we toevallig op moederdag iets anders hebben te doen, dan gaan we de dag er voor langs en dat is voor mijn moeder nooit een probleem geweest.  Daarbij geef ik mijn moeder het hele jaar door aandacht en kadootjes of neem haar gezellig ergens mee naar toe. Aankomende moederdag weet ik dat zij graag naar voetballen zal gaan kijken, mijn partner ook, dus heb ik aan haar voorgesteld naar ons in de haven te komen om in het café samen met ons te gaan kijken. Dit vind ze super leuk, dus dat is mooi, twee vliegen in één klap. Mijn eigen kinderen heb ik dan ook laten weten dat ze alle aandacht aan de schoonmoeders kunnen schenken, omdat ik toch niet thuis ben. Mijn dochter gaf daarop als antwoord: “O. mogen we niet komen?”, maar ik weet dat dit een grapje van haar is. Ik heb haar laten weten wat ik ga doen, dus dat ze me dan weet te vinden, ook vanzelfsprekend altijd van harte welkom is, maar absoluut niet verplicht is te komen. Wanneer ze komt is dat dus gezellig, maar wanneer ze niet komt dan vind ik dat heel eerlijk gezegd ook echt prima! En ik zal er zeker niet over zeuren, nooit en te nimmer! Ik doe namelijk absoluut niet mee aan moederdag terreur!

Nog even dit: ik heb ook begrepen van mensen die in een bejaardenhuis werken, dat het op moederdag altijd wat drukker is en zij sommige kinderen alleen op die dag zien bij hun moeders. Dat is toch ook weer vreselijk? Moederdag is op deze manier toch helemaal niets waard? Zoek je moeder eens wat vaker op zou ik zeggen, koop je ziel niet vrij door alleen op die dag te komen. Triest! Ik laat het hier bij, ik heb zeker wel wat met mijn moeder, maar dus niets met moederdag!

Alle moeders toch een fijne moederdag toegewenst met of zonder de kinderen!

Hits: 359