Ja hoor, we zijn er weer, voor de 7^e keer op Kreta. Als je ons dat een jaar of 8 geleden had gezegd, dat we 7 keer naar precies hetzelfde vakantie adres zouden gaan, dan hadden we zeker gezegd: “No, way!”. En toch……..zijn we hier nu al weer voor de 7^e keer en het voelt als thuiskomen. We zijn weer ontvangen als goede vrienden en dat voelt heel erg fijn!

De eerste dag bestond uit reizen, inchecken in het appartement, een welkomst drankje aan de zo vertrouwde bar, even bij kletsen en het uitpakken van de koffers. Het eerste verse fruit ook alweer ontvangen. Daarna even opgefrist en eerst de ene kant van het dorp bezocht. Wat een happening, veel gekust en enthousiaste mensen dat we er weer zijn. Om helemaal happy van te worden. Daarna gegeten in één van de vele heerlijke restaurantjes, waar al een tafeltje klaar stond naast andere Nederlanders welke we inmiddels ook al een paar jaar kennen. Ze wisten al dat we er waren en zaten al op ons te wachten. Gezellig en heerlijk gegeten en het voelde alsof we nooit waren weg geweest.

Daarna nog een drankje in de bar van ons complex en eindelijk heerlijk ons bed ingedoken. De volgende dag wakker worden in een meer dan heerlijke temperatuur en als eerste een auto gehuurd voor de gehele vakantie en strandbedjes geregeld.  In de middag eindelijk heerlijk de eerste uurtjes op het strand, heel dicht bij de zee doorgebracht, met een goed boek en een heerlijke lunch.  Daarna de eerste sporen van het bruin worden (met grote verbazing, want wat gaat dat hier toch snel) bekeken en ‘s avonds de andere kant van het dorp opgezocht en ja hoor, weer een feest van herkenning! Vervolgens bij een vriend van ons traditioneel de eerste cocktails gedronken. Heerlijk!!!! Nog maar 1 dag hier en we voelden ons al zo happy!

Vandaag (onze tweede dag) hebben wij mijn moeder, haar zuster en mijn neef opgehaald. Zij waren al 12 dagen in een plaatsje verderop en gaan zondag naar huis. Mijn tante is ernstig ziek, het is zo goed als zeker dat zij hier haar laatste vakantie heeft gevierd, al hopen we nog steeds dat dit niet zo zal zijn. Ze zijn nog steeds aan het onderzoeken maar de prognose was al niet al te best, zeg maar gerust heel slecht. Maar we houden toch hoop. Vandaag was hun laatste echte vakantiedag en  we hebben ons best gedaan om er vandaag een mooie onvergetelijke dag van te maken. Nou, dat is zeker gelukt! We hebben een prachtige, heerlijke en super gezellige dag gehad. Met weliswaar aan het eind even een traan, maar dat is niet gek en mag. Een traan en een lach liggen immers heel dicht bij elkaar en zeker in deze situatie. Heel veel respect voor mijn tante en mijn moeder, ze hebben zeker veel verdriet, angst en onzekerheid, maar waren vandaag twee lieve sterke en super gezellige kanjers.

We hadden gekozen voor een tocht door de bergen en ze genoten van de prachtige uitzichten. We hebben een stop gemaakt in het bergdorpje Mochos, met zijn eigen karakteristieke sfeer en een prachtig echt grieks pleintje, waar verschillende heerlijke restaurantjes zitten. Maar ééntje heeft ons hart gestolen een jaar of drie geleden. De eigenaar van het restaurant Kostas is een schat van een man, met een heel lief en leuk jong gezinnetje. Kostas zijn we echt mee bevriend geraakt en toen hij ons vandaag zag, schreeuwde hij onze namen en omhelsde ons als goede vrienden. We hebben eerst even lekker bij hem koffie gedronken en zalig appeltaart gegeten, met de belofte dat we later die dag zouden terug komen. Mijn tante had helaas veel pijn en geen zware pijnstillers bij haar. Na enige uitleg over de situatie aan Kostas te hebben gegeven is hij met ons samen zware pijnstillers gaan regelen, waardoor mijn tante meer kon genieten van de rest van de dag.  Mijn moeder en haar zus hebben nog wat kaarsjes aangestoken in het plaatselijke kerkje en het laat zich raden wat ze daarbij gedacht hebben.

Vervolgens zijn we de Lasithi vallei gaan bezoeken en het Homo Sapiens museum. Dat is echt een grappige en bijzondere ervaring. Ze hebben genoten en we hebben vreselijk veel gelachen samen. Tig foto’s gemaakt en gekke filmpjes. We waren immers bezig om mooie herinneringen te maken, dus dat wilde we ook vastleggen. Mijn tante, moeder en neef genoten en wij dus ook. We zijn aan het eind van de dag weer terug gereden naar Mochos en Kostas was weer blij ons te zien, vond het fantastisch dat we bij hem wilde eten en heeft ons weten te verwennen tot in onze haarwortels. We hebben afscheid genomen met de afspraak dat hij ons woensdag avond komt ophalen voor de bekende Cretaanse avond in Mochos en ook zorgt dat we weer terug komen. Hoe leuk is dat? Hij heeft mijn moeder, neef en met name mijn tante innig omhelsd, hij was aangedaan over de situatie en onze missie van vandaag. De missie was geslaagd, we kunnen er met een goed gevoel op terug kijken en zullen met name deze dag nooit meer vergeten. En het allerbelangrijkste, we weten zeker dat dit voor mijn tante, mijn moeder en mijn neef ook zo is. Morgen vliegen ze terug, zit deze vakantie voor hun er op en dan focussen wij ons weer op onze eigen ervaringen. Onze vakantie is wel heel bijzonder maar toch mooi begonnen! Ik ben dankbaar dat we dit zo samen hebben kunnen doen. 

Hits: 180