Ik ben toch geen stalkende oma of zo iets! Grazy Granny op Ibiza, deel 7

“En nu….nu ben ik opeens de gek? Dat is wat ik boos tegen J.J. zei, want zoals hij het nu bracht, leek dat inderdaad wel zo. Alsof ik dat idiote mens was, die ‘s nachts zijn zo geliefde tante Agaath lastig had gevallen. de stalkende oma of zo iets”. Grazy Granny kijkt mij via Skype met een boos blik aan en vervolgt: “Nou, dit moest uitgezocht worden……………tot op de bodem!”.

“Hoe heb je het vervolgens aangepakt?”vraag ik haar nieuwsgierig, want heel eerlijk gezegd, is dit een wending in het verhaal die je niet zou verwachten, nu moest zij dus gaan bewijzen dat een ander juist eerst haar heeft lastig gevallen. Ik zie dat ze weer een flinke slok wijn neemt, een sigaret aan steekt, weer om zich heen kijkt het terras over en zich vervolgens weer richt op de Skype verbinding op haar Laptop. Ik ga er eens goed voor zitten want ik ben razend nieuwsgierig hoe dit gaat aflopen. “Vertel verder” zeg ik ongeduldig tegen haar.dodelijke-blik-98

“Nou, ik zag aan J.J. dat hij zich niet goed raad wist met wat ik hem nu vertelde en ik denk dat ik ook ratelde van opwinding. Ondertussen was de zon opgekomen en J.J. vroeg of we buiten konden zitten om. in de frisse lucht, eens rustig te praten over wat er allemaal aan de hand was. Ik vond dat prima en we namen plaats op het terras bij mijn huisje. Ik zag opeens weer één van de windlichten met een kaars er in en ik vertelde hem ook van de kaarsen die opeens uit waren, ook die eerste avond al toen we samen buiten hadden gezeten. Alhoewel ik het opeens een beetje kinderachtig vond om het er over te hebben, besloot ik niets maar dan ook niets over te slaan. Dus vertelde ik nog eens rustig wat er allemaal was voor gevallen en toen ik over de stroom begon, sprong hij op en zei dat hij eens wilde kijken hoe dat nu kon. Stroom valt toch niet zo maar uit, zei hij. Hij mompelde nog zo iets van, zal wel een sluiting zijn of zo iets. Maar eenmaal binnen kon hij het ook niet vinden, alles zag er goed uit in de meterkast. Ja duuuuh, dat had ik zelf ook al gezien. J.J. zei dat hij meteen zou gaan kijken of de beheerder of de onderhoud meneer er al waren. Dan kon ik mij alvast opfrissen en aankleden en dan zouden we bekijken wat we verder zouden gaan doen. Maar eerst het stroom voordat het warm gaat worden en de ijskast ontdooit. Zo gezegd zo gedaan, hij ging op pad en ik ging mij aankleden”.dodelijke-blik-164

Nu schenk ik ook een glaasje voor mijzelf in en terwijl ik dat doe, zie ik dat zij zich zelf ook weer bijschenkt. Nog even en we zitten allebei als een oetertoeter te skypen, bedenk ik. Ze kijkt mij aan en vertelt verder: “Nou, ik dus even water op gezet voor wat koffie en ondertussen mijn beddengoed even lekker buiten gelegd, mij snel gewassen en aangekleed. Ik schrok van mijn eigen spiegelbeeld, want je kon goed zien dat ik 2 zware nachten achter mijn kiezen had. Net toen ik klaar was met het fatsoeneren van mijn uiterlijk, hoorde ik J.J. en een andere man buiten praten met elkaar. J.J. riep dat ze er waren en even achter het huisje gingen kijken, ik riep terug dat dit goed was en dat ik voor de liefhebber koffie klaar had. Ik nam zelf alvast een bakkie en een peukje en ging weer op het terras zitten. Op dat moment zag ik pas dat mijn asbak er niet stond, dus ging ik binnen op zoek naar mijn buiten asbak. Waarschijnlijk had ik hem mee naar binnen genomen om te legen en schoon te maken, dacht ik nog, maar kon mij dat niet herinneren. Nou geen asbak te bekennen. Die was dus ook geleend? Net als mijn mooie omslagdoek? Het zal toch niet? Ik had dit nog niet eerder opgemerkt, omdat ik zo had zitten ratelen tegen J.J. dat ik zelfs geen tijd had genomen voor een peukje. Ik pakte het kleine binnen asbakje en nam het zuchtend mee naar buiten. De twee mannen kwamen het terras op lopen en keken een beetje bezorgd. Ik vroeg ze of ze het hadden gevonden en ze knikten allebei”.dodelijke-blik-45

“Ik vroeg wat de oorzaak van de stroom uitval was en ze vertelden mij dat er een  stroom draad was door geknipt. Ook zeiden ze er bij dat degene die dit gedaan heeft, geluk heeft gehad of wist wat hij/zij deed, want een stroomdraad door knippen is niet ongevaarlijk. J.J. keek mij aan en zei tegen mij dat hij nu ook de onderste steen boven wilde hebben. Ik vroeg hem of hij mij geloofde en dat deed hij wel zei hij, maar hij kon niet geloven dat zijn tante Agaath debet was aan alles wat mij overkomen is. Ondertussen schonk ik voor hem en de onderhoud man die Pablo heet een kop koffie in en vroeg ik of de stroom snel gerepareerd kon worden. Het bleek dat dit wel kon, maar dat Pablo niet de juiste spullen had en dat hij niet zeker wist hoe laat hij er mee klaar zou zijn. J.J. stelde voor om alle spullen uit de ijskast te halen en mee te nemen naar zijn eigen appartement. Hij vroeg of ik mee wilde naar de stad en heel eerlijk gezegd had ik niet veel zin om bij het huisje te blijven. Eerst maar eens even tot rust komen en uitzoeken hoe of wat”. dodelijke-fbeelding-125

Ze zwijgt even en het lijkt wel of haar gedachten met haar op de loop gaan. Ik kuch een beetje en ze kijkt mij weer aan, “En toen?” vraag ik haar.  “Nou, J.J. vond het ook een prima idee zei hij en stelde voor dat hij mijn spullen mee zou nemen en dat ik zo lang als ik dacht dat nodig was bij hem mocht blijven logeren. Hij vond het beter dat ik op de gehuurde scooter achter hem aan zou komen, zodat ik mobiel zou zijn en kon gaan en staan waar en wanneer ik wilde. Samen hebben we de ijskast vervolgens leeg gemaakt, wat van mijn persoonlijke spullen in een tas gedaan en besloot J.J.  alles mee te nemen en alvast te vertrekken om alles zo snel als mogelijk weer te kunnen koelen. Ik zou nog even mijn beddengoed naar binnen halen, de boel afsluiten en op mijn scooter achter hem aan gaan. Dus J.J. vertrok en ik bleef achter. Op de één of andere manier, voelde dit toch niet prettig, maar ik wilde geen bange muts zijn, dus ben een potje gaan fluiten alsof er niks aan de hand was verder. Dus bed opgemaakt, kopjes afgespoeld, asbakje en windlicht binnen gezet. Schoudertas en scooter sleutels gepakt en heb het huisje op slot gedaan. De scooter stond achter het huisje en toen ik daarheen liep, kreeg ik weer een onbehaaglijk gevoel, alsof ik bekeken werd of zo. Maar ik zag niks of niemand, ik kom bij de scooter aan en tot mijn grote verbazing…………staat deze op 2 platte banden”.dodelijke-blik-165

‘Jemig, je meent het?’ vraag ik haar verbaasd. “Wat heb je toen gedaan?”. Ze zucht en vervolgt: “Tja, wat moest ik doen? Mijn telefoon was immers al uren leeg en J.J. was al weg. Ik besloot vooral rustig te blijven en op zoek te gaan naar die Pablo of ergens bij iemand even mijn telefoon op het stroom te doen, zodat ik kon bellen. Gelukkig had ik een reserve oplader mee genomen vanuit Nederland en die kwam nu zeker goed van pas, want die andere had ik bij mijn sullen gedaan die J.J. alvast had meegenomen. Dus op zoek naar stroom en toen ik het complex op liep, moest ik wel langs het huisje van Agaath. Ik meende haar snel naar binnen te zien schieten, toen ik de hoek om kwam.  Heel even dacht ik er nog over na of ik weer naar haar toe zou gaan voor de confrontatie, maar het leek mij toch beter van niet, uiteindelijk zou ze dan weer kunnen beweren dat ik haar lastig val. Ik liet haar dus voor wie ze was en begaf mij verder, toen kwam opeens dat aardige vrouwtje die ik al eerder had ontmoet er aan lopen met een grote glimlach op haar gezicht. Zij wenste mij een goedemorgen toe en vroeg of ik al weer stroom had. Ik vertelde haar dat dit nog niet was opgelost, maar dat ik een lege telefoon had en graag even iemand wilde bellen en vroeg of ik wat stroom van haar mocht gebruiken hiervoor. Ze reageerde enigszins vreemd, leek te aarzelen. dus ik dacht nog dat ze al gehoord had waar ik van beschuldigd werd. Ik zei daarom dat de telefoon echt maar heel even stroom hoefde te hebben, dat ik maar heel even moest bellen en het nummer ook niet uit mijn hoofd wist, maar zodra er 1 streepje op mijn telefoon zou staan dit allemaal wel zou lukken. Uiteindelijk ging ze over stag en ik liep achter haar aan naar haar huisje. Nou ze wilde mij heel duidelijk niet binnen hebben, want ze stak haar hand naar mij uit en vroeg mij naar mijn telefoon en oplader en zei vervolgens dat ik op haar terras mocht wachten. Mijn reputatie was bij haar duidelijk al niet goed, dus zo gezegd zo gedaan. Daarna heb ik J.J. gebeld en die was met stomheid geslagen en zodra alles in zijn ijskast lag, zou hij meteen terug komen met een busje om mij en de scooter op te halen”. dodeljke-blik-230

“je zou toch verwachten dat mijn buurvrouw na het aanhoren van dit verhaal van mij aan J.J. over  de telefoon, mij minstens een kopje koffie of zo zou aanbieden. Maar nee hoor, ze zei helemaal niets, het leek wel of ze opeens bang voor me was. Ik wilde haar verder niet tot last zijn, maakte mijn sigaretje uit in haar overvolle asbak en bedankte haar en ging terug naar mijn eigen huisje, ik passeerde weer het huisje van Agaath en ik zag dat ze tussen de gordijnen door naar mij stond te gluren, alleen nu van binnen naar buiten, snel sloot ze de gordijnen weer toen ik haar kant op keek. Weer dacht ik even om naar haar toe te lopen, maar ik besloot het maar even met rust te laten. Ik wil het liever eerst aan J.J. over laten, of nog beter, met hem samen zijn tante confronteren. Voordat zij mij weer overal de schuld van geeft. Ik kwam weer aan bij mijn eigen huisje en ben op het terras gaan zitten wachten. In gedachten verzonken stak ik  weer een sigaretje op en op het moment dat ik deze wil aansteken, hoor ik toch een klap………..”

Scared woman
binnenkort meer………………

Hits: 277

2 gedachten over “Ik ben toch geen stalkende oma of zo iets! Grazy Granny op Ibiza, deel 7”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.