Wat een leuk feest? Nou vaak echt niet!

Wat is nou een feestje? Voor mij persoonlijk hoeft dat niet per definitie met heel veel mensen te zijn hoor, alhoewel dat tegenwoordig voor de meesten wel zo lijkt te moeten zijn. Hoe meer mensen op elkaar gepakt, hoe gezelliger? Of is het woord gezellig hier niet gepast, ouderwets of zo? Hoe drukker hoe leuker dan? Dat je in een mensen massa staat, je amper kan bewegen, constant porren van anderen hun armen of ellebogen krijgt, ze op je tenen trappen, je drinken aan alle kanten uit je glas schiet of nog erger totaal uit je handen gestoten wordt? Uren in een rij moet staan voor eten of drinken of nog erger om te kunnen plassen? Soms  ‘s avonds met een piep in je oren thuis komt omdat de muziek zo hard stond? Is dat leuk?

Het zal wel aan mij liggen, maar ik vind daar dus geen reet aan. Ik weet niet hoe snel ik uit een kroeg of van een evenement weg moet komen,  wanneer bovenstaande van toe passing is. Ik zoek het dan ook liever helemaal niet meer op. Komt dat nou door mijn leeftijd? Of komt het omdat het enige wat ik nuttig, drank is? Ik hoop niet dat dat het is, maar vrees er wel voor. Ik kan zelfs een hele gezellige avond hebben op water, maar wanneer ik om mij heen kijk op sommige feesten, is sterke drank voor sommige duidelijk  zelfs niet genoeg, gebruiken ze er van alles bij, zal dat het zijn? Zie je het dan anders. Leuker?

Ik kan mij namelijk niet voorstellen dat je dit soort feesten leuk vindt wanneer je echt bij je volle verstand bent. Of is het om ergens bij te willen horen of zo? Kijk eens hoe druk, een populair feest dus en ik ben er bij? Wij hebben wel eens wat festivals bezocht die in het begin echt heel leuk waren, maar inmiddels zo “overbevolkt” of beter gezegd populair, dat we ons de laatste keer afvroegen waarom we er eigenlijk waren. Van alle kanten verschillende soorten muziek en geluiden waardoor de muziek waar je voor kwam, niet te horen was. Massa’s mensen die in drommen zich begaven naar de munt verkoop, waar het in de rij staan al begon. Vervolgens moest je overal weer in een vette rij staan om die munten te kunnen uitgeven, waarna je je worstelend met je drankje weer naar je zuur verworven plekje bij je vrienden in de massa begaf. Drankje inmiddels op gedronken en gemorst, dus kon je eigenlijk al weer terug. Die vrienden waar er steeds minimaal eentje van weg was, om drinken of iets te eten te halen, of om te plassen. Wanneer zij weer terug waren, dan ging jij weer. Wat een feest!

Ojee, er moet ook worden geplast. Ten eerste weer in een rij staan, vervolgens nog eerst betalen ook en dan in zo een vies hokje je behoefte doen. Zo een simpel w.c. bezoekje kan als je pech hebt zo een half uur tot drie kwartier van je dag af snoepen. Dus maar niet al te veel drinken, dan hoef je niet zo vaak. Of heel dicht bij die gezellige w.c.’s gaan staan, dat scheelt weer tijd. Wat een feest!

Ah, eindelijk de artiest waar het jou het meest om gaat, komt op het podium. Je probeert naar voren te wurmen, maar dat doet iedereen al, dus geen strak plan. Je gaat af en toe een beetje op je tenen staan om het iets beter te zien, maar dat helpt ook niet echt, je krijgt er hooguit een soort kramp van, want je staat al wat uurtjes. Achter je staat een reuzen rad te draaien met zijn eigen muziek en rechts is een soort lounge bar met house muziek, met als gevolg dat je drie soorten muziek. bovenop het geluid wat alle mede bezoekers maken, hoort. Weinig tot niets mee krijgt van de artiest dus, behalve dat het publiek vooraan uit volle borst staat mee te zingen. Maar je was er wel bij! Wat een feest!

Dat zelfde effect hebben we ook wel eens in een kroeg meegemaakt. Zo achterlijk druk, dat je amper naar binnen kon komen of bij de bar om iets te bestellen, laat staan bij de w.c. Wanneer we bij zo een kroeg arriveren, gaan we al niet eens meer naar binnen, maar als we er al gezellig zitten en het gaat steeds drukker worden, dan zit je er midden in, maar goed, je zit aan de bar, kan je glas kwijt en sneller bestellen en dat is dan toch al iets comfortabeler. Ik verbaas me dan telkens weer, dat mensen gewoon maar naar binnen blijven komen, zichzelf proppen in de mensen menigte die er al is. Ik blijf meestal zitten totdat ik de eerste ellebogen in mijn rug krijg of nog erger de rug van een ander tegen mijn rug. Of nog veel erger, drank over mij heen omdat ze dit aanpakken vanaf de bar en zoveel porren krijgen dat de helft van de inhoud over de mensen aan de bar heen gaat. Dan heb ik het snel gezien en ga weg. Dwars door de menigte je naar buiten begeven is zelfs een hele opgave, want er komen ook nog steeds mensen binnen en iedereen staat gewoon te staan. Eenmaal buiten staat er nog  een flinke hoeveelheid mensen te roken, met de bedoeling na het sigaretje ook naar binnen te gaan. Wat een feest!

Dan heb je ook nog de carnaval en de haloween feestjes, waarbij de meeste mensen hun best doen om verkleed te komen, wat ook de bedoeling is. Komen er altijd weer hele groepen onverkleed binnen? Ga toch weg dan, of doe op zijn minst een feestneus op. Wat zoek je daar dan? Je gaat toch ook niet naar de Gay pride wanneer je een bloedhekel hebt aan homo’s? zo een idioot hypocriet gedrag, het wel willen mee maken en zien, maar zelf niet voor “gek” willen lopen? Irritant! Blijf thuis!

Natuurlijk maken we ook leuke feesten mee, waar het wel druk is, maar waar je gewoon je zelf lekker kunt bewegen, eventueel lekker een dansje maken en niet als zombies elkaar aan staat te staren en net doet of het leuk is. Waar je bij de toiletten een beschaafd overzichtelijke rij hebt. Je met je drankjes rustig kunt lopen of staan en ook nog min of meer een praatje met iemand kunt houden, al is dit dan wel op een iets harder volume, het kan wel. Met wat geluk kun je ook af en toe ook even gaan zitten, Dat zijn de leuke feestjes. Wat ik persoonlijk de meest echt leuke “feestjes’ vind, zijn de ongeplande. Met een leuk groepje ergens zitten, de muziek aan, wat meezingen, af en toe een dansje en een grapje, bitterballetje, drankjes die alleen maar verdwijnen in je mond en niet op de grond. Gewoon gezellig met wat vrienden en mensen die echt een leuke dag of avond willen hebben. Dat vind ik pas een feest!

Maar misschien ligt het wel aan mij, wat vinden jullie?

Hits: 225

4 gedachten over “Wat een leuk feest? Nou vaak echt niet!”

  1. Mooi geschreven hoor! Ik begrijp het best wel hoor, die rumoerige en onsamenhangende feestjes….niets voor mij! Ach maar zo’n feestje als laatst bedoeld, lijkt mij best wel leuk, misschien ga ik toch wel eens een keertje mee! ❤️

  2. Leuk geschreven weer oma Anneliese …… Het was inderdaad een gezellig feestje afgelopen zondag en menigmaal andere gezellige kleinschalige feestjes elders mee gemaakt en die houden we er in !

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.