Zoals sommige van jullie al weten, verwacht mijn jongste, mijn dochter, ergens rond de derde week van maart haar eerste kindje. Het gaat een zoon worden, mijn eerste biologische kleinzoon. Sinds november heeft mijn partner zijn eerste biologische kleinzoon, mijn bonus kleinzoon dus, maar vanaf maart hebben we dus drie kleindochters en twee kleinzonen samen. Het gaat druk worden in ons “stalletje”. Zo leuk, maar ook best wel spannend. en van de week ga ik naar de “buiken parade”….

Twee weken terug vroeg mijn dochter of ik zin had om met haar mee te gaan naar de negen maanden beurs en ja, natuurlijk heb ik daar zin in. Leuk zelfs! Ik heb het er op mijn site al eens eerder over gehad, want ik heb letterlijk en figuurlijk aan de wieg gestaan van de negen maanden beurs. Ik heb acht jaar gewerkt bij het hoofdkantoor van Prénatal. Eerst in Amsterdam op de Planciusstraat, toen is het hoofdkantoor verhuisd naar Almere Haven en zo kwam ik aan mijn ééngezins woning in Almere. Dit was in 1978, ik was toen een jonge blom van nog net 19. Ik ben daar begonnen als telefoniste/receptioniste en uiteindelijk assistente hoofd Merchandising geworden.

Mijn leidinggevende en ik waren samen verantwoordelijk voor o.a. de informatie over met name producten en acties naar de winkeliers toe. Dit waren over het algemeen franchisers, dus zelfstandigen die onder de vlag van Prénatal opereerden, om het even simpel uit te leggen. We waren een soort van schakel tussen de op dat moment 34 winkels en het hoofdkantoor. Maar dit even verder terzijde.

Ik had toen een maatje 36/38 en de meeste monsters van positie kleding die op onze inkoop binnenkwamen, waren in die maat. Op een hangertje zag dat er allemaal niet uit en er werd gezocht naar een “pas model”. Jullie raden het al….dat werd ik. Ik kreeg dan een zwangerschapsbuikje voor gebonden en moest dan de kleding aandoen. Zo kon men goed zien, hoe het zat en ik kon mijn mening over of het comfortabel was dan geven. Dat was de eerste keer best heel vreemd, want ik was nog nooit zwanger geweest en dan opeens was ik dat een beetje wel. Later begreep ik dat het in het echt heel anders er uit zag, want over het algemeen, groeit alles, wanneer je zwanger bent. Maar goed het benaderde het zwanger zijn wel een klein beetje.

Prénatal besloot op een gegeven moment in begin jaren 80 om ook een stand te gaan nemen op de huishoudbeurs. Daar zouden dan wat kamertjes, kinderwagens, positie kleding en andere producten worden getoond. Onze inkopers van de positie kleding bedachten toen dat het misschien wel leuk zou zijn om deze kleding te showen. Het oog viel toen op mij en een ander collegaatje met de zelfde maat. Met zijn tweetjes zouden we dit dan een paar keer per dag moeten doen. De rest van de dag stonden we toen allemaal in de stand, gekleed in de toen nieuwe Prénatal kleuren (blauw en geel, was daarvoor oranje en bruin). Gaven o.a. informatie en deelden de Prénatal gidsen uit. Het was vermoeiend maar oh zo leuk, die contacten met de (a.s.) klanten.

Het moment van de eerste mode show brak aan en samen met mijn collega en onze voorgebonden zwangerschap buikjes stonden we zenuwachtig klaar, giecelend te wachten tot we werden aangekondigd. De mode show trok veel bekijks en al snel liepen we geroutineerd over de “catwalk”, alsof we nooit anders deden. Het was een groot succes! In mijn ogen was dit het begin van wat later de negen maanden beurs werd.

Ik ga er volgende week woensdag (als alles met mijn dochter goed gaat en daar gaan we wel van uit) naar toe. Ik verheug mij er heel erg op, om nu als oma daar over heen te lopen. Het zal vast een gezellige soort van “buiken parade” worden en ik heb er zin in! Wie had ooit kunnen denken dat dat jonge “nep zwangere” vrouwtje, jaren later, daar als trotse oma met haar hoog zwangere dochter zou rondlopen. Nu wel een beetje met een eigen buikje, dat wel, maar toch heel anders.

Natuurlijk ben ik mij bewust, dat er nu zoveel aanbieders van baby en a.s. moeder/vader spullen zijn, dat het in de verste verte niet meer zal lijken op die kleine stand, welke Prénatal toen had. Ik kijk mijn ogen al uit als ik nu een babywinkel binnenloop, of dat nu Prénatal of een andere is. Wat een verschil met vroeger! Vooral de positie kleding is zo anders. Vroeger “verstopte” je de zwangere buik, droeg je veel hele wijde kleding. Soms zagen mensen pas dat je zwanger was in de laatste periode of puur aan dat je steeds wijde kleding droeg. Tegenwoordig “mogen” ze alles dragen, hoe meer en hoe eerder je de buik laat zien, hoe mooier men het vindt. Heel eerlijk gezegd, vind ik dat wel veel leuker, want je mag als a.s. moeder trots zijn op je buik!! Het is eigenlijk de enige periode in je leven dat je  graag je dik geworden buik wil laten zien. Dus ……show it baby!

Bij de verhuizing van het hoofdkantoor van Amsterdam naar Almere, kwamen we allemaal oude spullen tegen, waarvan toen gezegd werd, dat het weggegooid kon worden. Helaas is het meeste toen inderdaad ook zomaar weg gegooid, maar ik vond toen twee hele oude Prénatal gidsen uit 1959 en 1960. Niemand wilde ze hebben, dus heb ik ze meegenomen, Deze heb ik gelukkig altijd bewaard en ik heb ze net opgezocht en in zitten bladeren. Ik plaats bij dit blog verschillende foto’s hiervan, dan kunnen jullie zelf het grote verschil zien met nu.

Volgende week hoop ik een verslag uit te kunnen brengen van mijn ervaringen op de huidige negen maanden beurs,  wie weet zelfs een aller eerste vlog. Regelmatig is er aan mij gevraagd of ik niet wilde gaan vloggen en dat heeft mij wel even aan het denken gezet. Ik ga het proberen en of het lukt en leuk gaat worden, tja,  dat zien we wel. Jullie horen het nog. Maar dat ik daar met hele andere gedachten dan de andere bezoekers rond zal lopen, is een ding wat zeker is.

Hits: 363