Verliefd, zo verliefd! Tot over mijn oren en daar heel ver voorbij. Verliefd op een persoon die pas 3 jaar in mijn leven is, maar waar van ik het gevoel heb, dat dit mooie mens er altijd al is geweest. Ik zou mij mijn leven niet meer zonder deze persoon kunnen voorstellen. Als ik naar haar kijk, dan stroomt mijn hart over van liefde, ze is voor mij alles. Ik noem haar regelmatig mijn allessie….

Mijn allessie, is dus mijn kleindochter Lisa van drie jaar oud. Dit mooie kleine mensje verbaasd mij telkens weer, met name over het gevoel wat zij steeds weer bij mij oproept.

Soms zit ik naar haar te kijken en herken dan, de ene keer mijn eigen dochter toen die klein was,  dan weer mijn zoon en heel soms ook mij zelf. Natuurlijk heeft ze ook trekjes en kanten van haar moeder en die herken ik dan ook vaak, heerlijk al die herkenning. Maar het is toch bijna eng om te zien, hoeveel ze van mijn eigen kinderen weg heeft. Terwijl het wel degelijk een heel eigen persoontje is, met een heel eigen karakter, zij is uniek, zij is Lisa.

Gisteren heb ik haar (iets eerder dan gebruikelijk) voor het eerst opgehaald uit het kinderdag verblijf om weer eens bij oma en opa te komen logeren. Ik keek eerst door het raam naar binnen, de laatste keer dat ik dit deed bij een kind wat ik kwam halen is lang, heel lang geleden. Even schoot juf Ank van de “luizenmoeder” door mijn hoofd. Dus zachtjes opende ik de deur en stamelde bedeesd: “Sorry, dat ik stoor, maar ik zou Lisa nu komen ophalen”. Hahaha, eigenlijk best gek, dat je dan bang bent voor een uitbrander, zeker bij een kinderdag verblijf, waar in principe geen vaste ophaaltijden zijn zoals bij een school. Maar die uitbrander kreeg ik dus niet, wel een warm welkom. Lisa was druk en had mij nog niet in de gaten. Opeens zag ze mij wel en haar hele gezichtje glunderde, ze gooide haar armpjes om mijn nek, terwijl ze riep: ‘Oma Yia Yia!” en kuste mij vervolgens heel innig. Dan smelt je toch?

Even heel kort en snel liet zij mij de favoriete glijbaan zien en vervolgens heel trots waar de w.c. is en haar laarsjes en jas. Heerlijk! Zo trots als ze is op die simpele en alledaagse dingen. Maar die vormen wel haar nu nog kleine beperkte wereldje. Samen stappen we naar buiten,  richting de bushalte,  om 2 haltes met de bus te gaan. Lisa vindt het heerlijk om met de bus te gaan en begroet de buschauffeur dan ook allerhartelijkst. Samen spreken we af dat we snel weer een keer met de bus naar Amsterdam zullen gaan. Maar voor die dag hadden we andere plannen, we gingen die dag in ieder geval samen gehaktballen met uitjes maken en samen in bad. Ik had zelf bedacht dat het ook leuk zou zijn om de paastakken neer te zetten en te versieren. Daar heeft ze nu de perfecte leeftijd voor. Dus eerst richting Kruidvat en Wibra om wat leuke betaalbare nieuwe paas versieringen te kopen, bovenop de “oude” welke beneden in de kelder lagen. Lisa begreep er helemaal niets van en vindt alle paas spullen zo wie zo geweldig.

Daarna was het tijd om de gehakt etc. te kopen en een toetje uit te kiezen. Mijn moeder “Omie” belde mij op de mobiel, waar we waren en sloot zich even later bij ons aan. Ook zij werd door Lisa met veel enthousiasme begroet. Samen kochten we hele mooie lange paastakken bij de bloemenwinkel en besloten om bij de net weer geopende, in Almere wereldberoemde, ijs salon een kopje koffie te gaan drinken, met voor Lisa uiteraard een heerlijk ijsje. Het terras zag er uitnodigend uit met dekentjes en kussentjes op de stoelen en een mooie heater met ook gezellige vlammen er in, voor de warmte. We gingen zitten en de deur ging open. De ogen van Lisa werden vervolgens zo groot als schoteltjes en ze sloeg haar handjes voor haar gezicht, terwijl ze blij riep: “hij is open! Yeeeh, ijsjes!”. Als ik dat had kunnen filmen, dan had dit een prachtig reclame filmpje geweest voor de ijs salon. En ik? Ik smolt….

Nadat we gezellig met zijn drietjes hadden gezeten, ging Omie weer naar huis en Lisa en ik ook. Voor het eerst mocht ze mee naar de kelder en ze was onder de indruk, daar stond van alles, waaronder een giga krat vol met barbies die nog van mijn dochter waren geweest. Nadat ze er een paar had uitgehaald en ik de paas spullen had gevonden, gingen we weer naar boven. Ondertussen kletste ze de oren van mijn hoofd of liep te zingen.

We begonnen aan de paasboom en Lisa vond het prachtig om er van alles in te hangen, samen hebben we subtiel hier en daar nog wat paas decoraties in huis aangebracht en namen daarna even de tijd om iets te snoepen en te drinken. Terwijl we beiden trots naar de vaas met paastakken keken. Lisa vond wel dat de “open haard” ook aan moest. Dat vindt ze altijd super gezellig, dus waarom niet? Voor het eerst die dag zet ik de t.v. even voor haar aan en ze nestelt zich tevreden met haar drinken en snoepje op de bank. Ik maak de voorbereidingen voor het maken van de gehaktballen met uitjes en in no time hoor ik haar het opstapkrukje pakken en staat ze naast mij. Er staat een bakje druiven op de aanrecht en ze weet dat deze eerst gewassen moeten worden. Ze laat mij weten, dat zij dit wil doen. Ik geef haar een vergiet en ze gaat enthousiast aan de slag, terwijl ik de ene na de andere gewassen druif in haar mondje zie verdwijnen. Ik kijk naar haar en ik smelt weer, wat een heerlijk kind is het toch! Vervolgens gaan we samen aan de slag met de gehaktballen en ze weet er weer vier zo mooi te draaien dat je zou zeggen dat ze nooit anders doet. Hahahaha, ja ik klink echt als een apen trotse oma, ik weet het, maar ik wil gewoon een keer beschrijven hoe ik mijn tijd met deze kleine dame beleef. De ballen gaan in de sissende jus pan en Lisa pakt een “zoek het plaatje” boek en vermaakt zichzelf zoals altijd weer prima. Heel af en toe wil ze mij laten zien hoe goed ze er mee is en dat mag natuurlijk, ik kom dan vol belangstelling even kijken wat ze nu weer voor een plaatje gevonden heeft.

We aten samen gezellig de spinazie, aardappeltjes en al zeg ik het zelf, goddelijke gehaktballen op en terwijl zij genoot van haar toetje, deed ik de voorbereidingen voor ons gezamenlijke bad. Dat doen we niet altijd, maar vanavond wel weer een keertje en dat is reuze gezellig. Terwijl het bad lekker vol liep met een heerlijk ruikend schuimend water, riep Lisa dat ze ook in bad wil. Samen gingen we naar de badkamer en daar kwam het hoofdstukje “ik kan het zelluf” weer de hoek om kijken. Haast moet je dan niet hebben, want natuurlijk kunnen wij als volwassenen dat allemaal veel sneller. Toch wist ze zich heel snel uit haar kleding te werken en stond ze ongeduldig in haar blote billetjes klaar om het bad in te gaan. Ze was sneller klaar dan ik, dus ik zette haar alvast er in. Ze vond het overdadige schuim heerlijk en genoot er meteen al van. Ik kroop ook in het bad en lag mijn benen aan weerskanten naast haar. Ze kriebelde mij aan mijn knie en giechelde wat. Ik voelde alleen maar liefde en ben zo dankbaar voor deze mooie momenten met haar. We spraken samen over van alles en opeens ging zij staan en in haar blote lijfje voor me staande, haar armen in de lucht, sprak zij met een wijs gezichtje: “Oma Yia Yia, Lisa is al groot hoor, kijk maar!”. Ja ik heb dat uiteraard heel serieus moeten beamen, maar moest eigenlijk vreselijk om haar lachen.

Het gaat inderdaad weer zo hard. Ik denk dan regelmatig terug aan toen mijn eigen kinderen nog klein waren, natuurlijk heb ik daar toen ook van genoten, maar dit is wel heel anders. Ik heb Lisa gemiddeld eens in de 2 weken te logeren en zie haar uiteraard tussendoor ook regelmatig. Maar dat is pure quality time, vaak door mij zelf geregeld, dus wanneer het mij uitkomt. Wanneer je moeder bent, dan ben je dat 24 uur per dag, 7 dagen in de week en dan moet je daarnaast ook nog eens zoveel. Als oma kun je, als het goed is, genieten van je klein kind, knutselen, spelen of er lekker op uit. Alle tijd is er dan voor de kleine en die geniet op haar/zijn beurt ook van de aandacht. Alle andere zaken die moeten gebeuren, die komen dan wel weer. Natuurlijk verwen ik haar ook, dat zal ik niet ontkennen, maar ik probeer er geen verwend nest van te maken. Of ze nu iets krijgt van 50 euro of 0,50 euro cent, ik verwacht dat ze netjes bedankt en beiden evenveel weet te waarderen.

Mocht dat niet zo zijn, dan krijgt ze gewoon niets. Ik ben dan misschien wel een beetje “gekke” oma, waar ze mee kan dansen, lachen en gekke dingen kan doen, ik heb wel regels. En hanteer deze streng wanneer noodzakelijk. Toen ze een kruipertje/bijna lopertje was, heb ik bijvoorbeeld nooit iets van tafel weg gezet en in no time wist ze dat ze aan sommige dingen gewoon niet mocht komen. Probeerde het wel eens, maar ik hield haar goed in de gaten en mijn reactie was dan voldoende om haar tegen te houden. Ze stond dan ook regelmatig met haar handjes op haar rug,  heel lang te staren naar mijn vitrinekast met sneeuw bollen, maar haalde het niet in haar hoofd om er ook maar met één vinger aan te komen.

Twee weken geleden heb ik alle sneeuwbollen er uit gehaald omdat de kast moest worden schoongemaakt en de bollen worden afgestoft, ze heeft toen mogen helpen en was verbaasd dat er sneeuw in de bollen zat en sommige zelfs muziek maakten. Ik heb haar toen naar hartenlust, maar wel voorzichtig laten kijken en genieten. Ze was zo trots als een pauw dat dit mocht. maar ik heb haar ook meteen duidelijk uitgelegd dat dit alleen mocht met oma er bij. Daarna heeft ze er niet meer naar gevraagd, ik neem aan dat ze het begrepen heeft. Natuurlijk heeft ook dit kind wel eens last van een “drakenstein” buitje of zelfs een vervelend dagje, de peuter puberteit ook wel genoemd. Lastig en niet altijd leuk wanneer ze dat hebben, maar ik ben er dan niet van onder de indruk. We kunnen samen een hele strijd hebben, maar ik win altijd, dat weet ze.  Ik maak het meestal dan ook maar even mee, in tegen stelling tot haar pappa en mamma, dus heb ik wel makkelijk praten dan. Maar dat ze ook haar buitjes kan hebben, dat is zeker zo, want er zit echt wel een kop op en een willetje in, dat mag ook best wel, maar over het algemeen is ze heel erg lief.

Goed, we hebben dus samen heerlijk in bad gezeten en elkaars haren gewassen. Daarna, was een simpel verhaaltje voorlezen en twee liedjes zingen genoeg om haar tevreden in slaap te laten vallen. In haar eigen bedje, in haar eigen kamer (dat als ze er niet is, zo heerlijk naar haar ruikt) met op het nachtkastje een rieten paas eend met mooie gele eier lichtjes, welke haar kamertje een mooie warme gloed gaven. Net als het kerstboompje in september, was ze nu ook weer zo blij met dit paasmandje. Genietend en voldaan ging ze liggen, kreeg ik een kus en onze dag was om. Ik ben later nog even bij haar gaan kijken en ze lag met een Minnie Mouse pop in haar armen, heerlijk te slapen. Mijn hart liep weer over, zo veel liefde voel je niet vaak voor een persoon, maar voor mijn kleindochter voel ik dit diep, heel diep van binnen en zo veel dat het bijna via mijn oren er uit stroomt. Kortom ……..ik ben verliefd! Onvoorwaardelijk!

Hits: 311