Wanneer je op vakantie bent, dan wil je geen ergernissen. Maar soms gebeuren er dingen om je heen, waar je gewoon niet je ogen voor kunt sluiten. Ik probeer dat eerst dan wel, maar dan gaat het toch borrelen…..meestal is dat door het gedrag van anderen….maar nu…was ik het zelf….
In mijn vorige blog heb ik het over het handdoekje leggen in het zwembad gehad. Deze staat bij mij met stip op nummer 1. We hebben regelmatig met anderen mensen over dit malle gegeven gesproken en het blijkt dat iedereen zich er vreselijk aan ergert. Maar, zegt men er ook meestal meteen bij, dat zij ook wel mee moeten doen omdat ze anders geen lekker plekje hebben. Tja, zit wat in. Nou heb ik al verteld dat wij strand liefhebbers zijn en graag liggen op een strand een heel stuk verderop, dus ons hier verder niet al te druk om maken. Tot dat we besloten een keer wel bij het hotel te blijven omdat we vroeg in de avond ergens heen wilde rijden om een vriend te bezoeken.
Het leek ons daarom handig om voor de tweede keer in deze vakantie bij het zwembad te blijven. Nou kon je kiezen tussen twee zwembaden, ééntje met de bedjes die altijd al voor zons opgang een handdoek hebben of de andere met bedjes waar je voor moet betalen en waar het niet is toegestaan drankjes van elders te nuttigen. Wij kozen voor de betaalde bedjes, veel relaxter en super goede bediening met heerlijke dingen op de menu kaart. We hadden een bepaald hoekje voor ogen om te gaan liggen. Wanneer je je bedje omdraaide dan keek je direct naar het strand. Twee vliegen in 1 klap dus. Deze bedden waren vaak pas laat op de ochtend bezet, dus rustig aan verzamelde ik de spulletjes die we bij ons wilde hebben. Loop op mijn gemak met onze donut zwemband onder mijn arm geklemd, naar beneden en zie de favoriete uitgekozen plek nog steeds leeg…..
Opeens zie ik een koppel vanuit een andere hoek voor mij komen lopen, ik bedacht opeens dat zij hun oog wel eens zouden kunnen hebben laten vallen op “mijn plekje”. Ik slenterde eerst wat, maar besluit de pas er even goed in te zetten, het is niet mogelijk om ze in te halen op het pad welk naar de plek gaat, met mijn donut zwemband onder mijn arm had ik ze zo omver gelopen, dus stap ik snel van het pad af, snij ze dus als het ware, versnel mijn pas nog wat en kom als eerste in de hoek aan. Eureka, het plekje is van ons! Ergens hoop ik stiekem dat ze heel ergens anders heen zouden lopen. Want echt goed voelt mijn actie eigenlijk niet. Maar wanneer we dan wel een keertje hier willen liggen in die 3 weken, dan wil ik toch echt dat plekje….pffff. Opeens hoor ik de man teleurgesteld tegen de vrouw zeggen: “Oooow jammer, zullen we dan maar daar gaan liggen?”. Shit, dat voelde niet goed.
Terwijl ik de donut achter de bedjes parkeer en onze handdoeken een plek geef op het mooie plekje, draai ik mij naar hun toe en zeg quasi onschuldig: “Sorry. Maar pik ik deze plek nu voor jullie neus in?”. De man beaamt dat en zegt dat het niet zo heel erg is, maar dat zij elke dag graag daar liggen. Ik verontschuldig mij en ze lachen vriendelijk en posteren zich op de plek naast mij. Pffff het is geen drama, maar ik voel mij toch een beetje vervelend er over. Het is verder een aardig stel en ik leg ze uit dat we voor één keer in de drie weken bij het zwembad juist hier wilden liggen en vanaf ons balkon al ons oog op dit plekje hadden laten vallen. Bleken het ook nog buren van ons te zijn, ons balkon stak weliswaar ietsje verder uit, maar ze hadden ons al eens gezien, wisten alleen niet dat we Nederlanders waren. De lucht was geklaard, maar ik heb zelf mijn mond altijd vol over anderen die zich “misdragen” maar in dit geval was ik eigenlijk geen haartje beter. Het plekje was heerlijk, alleen de zon liet ons regelmatig in de steek en er was ook heel erg veel wind, dus al met al een minder lekker dagje dan verwacht. Boontje komt om zijn loontje?
Hits: 247