De plastic bandjes gast…….

Een klein dorpje op een grieks eiland, gelegen aan prachtige stranden en een mooie blauwe zee.  Een lange brede straat met aan weerskanten hele leuke restaurants, barretjes en winkels. Zo gezellig. Opeens komt er eentje op het idee om een all inclusive hotel te openen, midden in het dorpje. Als gast krijg je het vreselijke plastic bandje om en vanaf dat moment weet ook meteen iedereen waar je logeert. Niet echt heel charmant, maar dat bandje geeft je wel het recht om in je hotel onbeperkt te eten en te drinken, dus hou je het om. De restaurantjes zijn leuk om te zien en stralen een gezelligheid uit, de barretjes ook, maar je loopt er voorbij, want je eet en drinkt in het hotel, daar heb je immers voor betaald. Een enkele keer daar gelaten uiteraard, maar een vaste klant ga je zeker niet worden. Je krijgt zo dus geen binding met de locals, maar des te meer met de andere gasten die net als jij elke dag drie keer in het restaurant van het hotel zitten en in de rij staan voor de snacks om 4 uur bij het zwembad. Je treft ze ook bij de bar waar je uiteraard ook “gratis” zo veel drank kan halen als je wilt. Makkelijk toch? Of desastreus?

Persoonlijk kan ik mij situaties voorstellen waar dit concept echt heel handig of een noodzaak kan zijn. Bijvoorbeeld wanneer een hotel/resort afgelegen ligt of in een land waar het verstandiger is om op een resort te logeren. Ik heb dat zelf vorig jaar in Mexico meegemaakt, alhoewel we zelfs daar af en toe graag het dichts bijzijnde stadje ingingen om het echte mexicaanse sfeer en het  eten in een klein restaurantje te proeven. Omdat we nieuwsgierig waren, maar ook omdat de buffet vorm, die overigens uitstekend was, ons al snel een beetje de keel uit hing. De voorspelbaarheid van zo een all inclusive vakantie, stond ons niet echt aan. In het begin vonden we het wel makkelijk en voelden we ons verwend, maar al snel voelde het als een juk. Van zo tot zo laat dit en van zo tot zo laat dat en elke dag weer. Animatie tot 23.00 uur ‘s avonds en dan hoppa allemaal naar bed en ‘s morgens weer op tijd op voor het ontbijt. Dat anderen mensen dat fijn vinden is prima, maar wij vonden het oer en oer saai. Vandaar dat we samen met een ander stel af en toe een taxi namen en “ontsnapten” aan het all inclusive keurs lijf.

restaurantje in Playa del Carmen – Mexico

Terug naar het griekse dorpje waar wij al jaren graag komen. Er zijn zoveel goede en leuke restaurantjes dat we ze nog steeds niet allemaal hebben uit geprobeerd. Ieder met zijn eigen charmes en kwaliteiten, maar allemaal met super vriendelijk en gastvrij personeel. Het ene restaurant ligt direct aan zee en de andere aan de drukke straat, maar ze hebben allemaal heerlijk eten en genoeg om naar te kijken en van te genieten. Dit jaar moesten we helaas een andere accommodatie zoeken omdat het appartementen complex waar wij altijd logeerden was verkocht aan…….iemand die er een all inclusive hotel van ging maken. Mooie locatie, aan zee en midden in het gezellige dorpje, dus hoppa, daar kwam weer zo een ”luxe” kreng!

uitzicht op de 2 zwembaden en de zee

Omdat we bekend zijn met het dorpje, hadden we wel een idee waar we ongeveer wilde logeren. Uitzicht op zee aan de ene kant en aan de andere kant de gezellige drukke straat. Dat vonden we altijd fijn dus gingen we op zoek. Onze keuze viel op een hotel wat de mogelijkheid bood om half pension of all inclusive te boeken. Logies was helaas geen optie. Wij vielen voor de mooie kamers, de ligging en namen de half pension regeling op de koop toe. Of we daar ooit gebruik van zouden maken, dat zouden we dan wel zien.

Het hotel beviel prima, de ligging ook. Maar wat we daar allemaal zagen, stond ons totaal niet aan. Het begon met de ligbedjes, het liefst voor zons opgang bezet houden van lig bedjes op de mooiste plekken langs het zwembad, was voor ons een openbaring. Walgelijk vonden we dit! Triestigheid ten top! Ik heb hier al eerder een blogje over geschreven “Handdoekje leggen, niemand zeggen”. Dus hou ik daar nu over op. Toen het ontbijt, dat kon tot 10 uur. Nou zijn wij mensen die niet om zes uur ‘s avonds zitten te eten en voor 12 uur in bed liggen en al helemaal niet tijdens de vakantie. Wij eten het liefst laat en gaan daarna graag nog even ergens gezellig wat drinken. Dus ook vrij laat naar bed. Dat ontbijt tot 10 uur hebben we zeggen en schrijven in de 3 weken vakantie precies 3 keer “gehaald”. Eén keer waren we zelfs zo laat wakker dat we gelukkig waren met die ene banaan die we op de hotelkamer hadden liggen. 

gezond maar karig ontbijt

Als het nu nog een heel lekker ontbijt was wat het hotel aanbood, dan zou je zeggen, huppa, even ontbijten en daarna desnoods je airco gekoelde kamer weer in. Maar het was helemaal niet bijzonder, grote bakken met jam bijvoorbeeld met daarin een kleverige lepel, waarbij ik mij afvroeg of deze wel elke keer ververst werden met nieuwe jam of dat er gewoon elke keer een laag opgegooid werd. En wat als er een haar in zou vallen? Ik werd er een beetje onpasselijk van. Het brood stond zo raar in een hoek dat je elke keer er voor in een rij moest staan en dan vervolgens zag hoe mensen de tangen en doeken negeerden en met hun handen het brood aan raakten. Wat ik niet zie dat weet ik niet, maar dit vond ik ronduit smerig. Het eitje wat werd gebakken in grote laag vette olie, was ook al niet appetijtelijk en de vleeswaren en kaas werden ook regelmatig aan geraakt met de blote handen. Hoe meer je er op ging letten, hoe meer je dit zag. Bah! De jus d’orange was duidelijk niet vers en zo zoet dat je glazuur van je tanden dreigde af te springen. De koffie, het fruit en het gekookte eitje waren goed, maar meer positiefs kan ik er toch echt niet over zeggen. De eetzaal was zeer rumoerig en dat is in de ochtend nou niet iets waar ik op zit te wachten. Zeker niet na maar 4 of 5 uurtjes slaap. Dus hebben we voor de rest lekker buiten de deur ontbeten, op een tijdstip wat ons beviel en heerlijk aan zee met verse producten voor heel weinig kosten. Beter, veel beter!

ontbijt buiten het hotel

Wij zijn geen zwembad zitters, maar zoeken altijd een klein stukje verderop een mooi strandje op. Toen we op een zekere dag aan het eind van de dag na het strand bezoek, samen met wat kennissen aan het zwembad zaten te kletsen, zag ik opeens van alle kanten mensen opstaan en snel naar de bar lopen. De kennissen waren wel all inclusive en ik vroeg aan ze wat er aan de hand was. Ze keken hoe laat het was en antwoordde dat dit snack tijd was. Het was 4 uur in de middag. OMG! In hordes gingen ze er op af en dat terwijl ze tussen 12 en 2 uur hadden geluncht en om 7 uur waarschijnlijk al weer in de rij zouden staan bij de eetzaal voor het avond eten in buffet vorm. Wat die mensen denken en voelen? Ik weet het niet, maar ik werd er behoorlijk depri van.

Het avond eten hebben we (uit gemak zucht) 2 keer gedaan en kwamen al snel tot de conclusie dat dit ook niet ons ding was. Natuurlijk zaten er ook wel lekkere dingen bij, maar de hele toestand stuitte ons erg tegen de borst. Sommige mensen hadden zulke volgeladen borden, dat ik mij afvroeg hoe ze zo nog konden eten. Het werden combinaties op deze manier om misselijk van te worden. Sommige werden dat dan denk ik ook, want even later zag je de amper aangeraakte borden alleen staan en waren ze met een nieuw bordje alweer aan het opscheppen. Bizar!!!! Wanneer je twijfelt of je iets wel lekker zal vinden, dan schep je toch eerst een klein beetje op en gaat eventueel dan nog een keertje halen? Nou dat zag je echt heel zelden tot niet gebeuren. Zowel volwassenen als kinderen schepten op alsof ze een heel weeshuis moesten voeden, om het vervolgens bijna onaangeroerd te laten staan. Het personeel haalde dan al snel de bordjes weer weg om plaats te maken voor de nieuwe bordjes. Het drinken wat je kreeg was surrogaat sinas, cola etc. Kortom, ik had nog nooit zo slecht gegeten en gedronken op dit lieflijke eiland, als hier. De griekse sfeer was hier dan ook heel ver te zoeken.

in de hitte een half uur wachten om het buffet te enteren

Op een gegeven moment zat ik na een heerlijke douche even lekker met een boekje en koffie ontspannen op mijn balkon. De eetzaal lag om de hoek. Ik staarde naar de zee en het inmiddels verlaten zwembad. Opeens hoorde ik allemaal stemmen onder het balkon en dat maakte mij nieuwsgierig. Voorzichtig keek ik naar beneden en daar stond gewoon een hele groep, fris gedouchte en opgedofte  gasten, met hun plastic bandjes om. te wachten op de hoek bij de eetzaal. Een half uur voordat het diner zou beginnen. Ik vond het iets triest hebben. Het waren geen mensen met kinderen, want dan kan ik mij daar nog een heel klein beetje iets bij voorstellen, het waren allerlei volwassenen die gewoon als eerste het buffet wilde enteren. Vreselijk! Wij gingen die avond om een uur of 9 lekker ontspannen, betaalbaar en heerlijk, dineren aan de overkant, we hadden zicht op het beetje zielige terras van ons hotel. Daar zaten o.a. dezelfde mensen weer, ongezellig aan hun “gratis’ drankje, terwijl om hun heen de meest leuke barretjes zijn gevestigd met heerlijke stoeltjes, leuke sfeer , leuk personeel, muziekje en goddelijke maar betaalbare drankjes. Ik weet nog wel dat wanneer we daar in de jaren daarvoor langs liepen, we ons altijd afvroegen waarom die mensen daar in hemelsnaam gingen zitten. Nooit gerealiseerd dat het een all inclusive hotel was. Wanneer de hotel gasten ook wilde genieten van de drukte in de straat en toch ook hun “gratis” drankjes wilden nuttigen, dan hadden ze geen keus. Dan zaten ze hutje op mutje op een zeer ongezellig  terras van een paar meter groot, te kijk voor de passanten.  Die kennissen van ons die ook all inclusive hadden, die aten wel regelmatig bij de restaurants en waren wel in de barretjes te vinden. Zij hadden ook een hekel aan dat terras voor het hotel, waar je als het ware hutje op mutje zat met al die zelfde koppen die je meerdere keren per dag overal voor in de rij zag staan. onbegrijpelijk want er is zoveel te beleven en te zien in het dorpje!

Wij kregen van de locals en de grieken waar we mee bevriend zijn regelmatig de vraag waar wij dit jaar verbleven. Wanneer de de naam van het hotel noemden, keken ze heel verbaasd en zag je ze meteen zoeken naar het plastic bandje, wat wij dus niet hadden. Hun reactie was dan vaak: “ah, you’re free!”. En dat snap ik helemaal. De locals die daar hun brood moeten verdienen, zien met lede ogen aan hoe er steeds meer all inclusive hotels midden in hun lieflijke dorpje komen. Het maakt daar alles kapot. Wanneer ze zo doorgaan, dan gaat het ene restaurant en barretje na de andere failliet en is er straks niets meer van dat leuke dorpje over. Staan er straks alleen nog maar all inclusive hotels, dat zou toch heel jammer wezen, maar zij en wij zijn daar wel een beetje bang voor.

Ook een grappig, maar toch triest voorbeeld, is het verhaal over de cocktails. Wanneer je zo een bandje draagt, dan mag je ook cocktails aan de zwembadbar bestellen en die krijg je dan ook, inclusief parapluutje, stukje fruit en rietjes. Maar wanneer je zo als wij hadden, er voor moet betalen, krijg je de “echte” cocktail. Dus toen een betalende gast een pina colada bestelde aan de bar, werd er met veel poeha en fikse scheut rum een heerlijke cocktail gemaakt. Toen een “plastic bandjes gast” dit zag en zei tegen de barman dat zij die ook wilde, toen kon dat dus echt niet op deze manier, tenzij ze er voor zou betalen. Verbaasd zei ze dat ze dit niet van plan was en kreeg vervolgens de gangbare “plastic bandjes” cocktail, die gewoon uit een voor gemengde beker kwam en waarschijnlijk stukken minder lekker was. Wij hebben zelf mee gemaakt dat toen we wel een keer bij het zwembad wilde blijven dat er inderdaad andere service wordt geboden wanneer je betaald.

zo kan het ook

Het hotel had twee zwembaden met een bar. De ene was met de “gratis drankjes”en iets mindere kwaliteit bedjes en de andere mocht alleen tegen betaling van de bedjes en met betaalde consumpties gebruikt worden. Nou. wanneer je daar bedjes had gehuurd en een wijntje bestelde, kreeg je dit in een mooi glas in plaats van in plastic, met zoutjes en een flesje water er bij, geserveerd aan je bedje met een brede glimlach voor een schappelijke prijs.

Nou weet ik heus wel dat er ook hele goede all inclusive resorts/hotels zijn, waar de kwaliteit en de beleving prima zijn. Dat dit met name voor gezinnen met kinderen super handig is, budgettair beter is, begrijp ik ook helemaal. Dat sommige mensen het heerlijk vinden om gewoon nergens over na te hoeven denken en drie keer per dag op locatie willen eten, dat mag natuurlijk ook. De hele vakantie constant dezelfde koppen te zien, kan soms ook leuk zijn. Om 23.00 uur naar bed omdat je anders moet betalen voor de drank en de animatie stopt? Wij houden van dat alles dus duidelijk niet, maar ieder zijn meug, zeggen we dan altijd. Anderen houden niet van onze manier van vakantie vieren en dat mag natuurlijk ook. Gelukkig zijn we niet allemaal hetzelfde. Wij bouwen graag ons eigen feestje! Niet elke avond, maar wel met regelmaat!

Maar waar het mij omgaat is dat je als tourist je toch ook wel eens mag afvragen of je dit nu wel echt moet willen. Midden in de bergen of op een andere afgelegen locatie, aan de buitenkant van een dorp of stadje, zeg ik prima. Maar midden in zo een dorpje, waar men hard moet werken om de boel draaiende te houden? Waar juist de restaurantjes en de barretjes sfeer bepalend zijn? Daar zeg ik toch echt NEE tegen. Wij hadden een beetje spijt dat we uiteindelijk iets hebben gesteund, waar we absoluut niet achter kunnen staan en ondanks de mooie kamer, het prachtige uitzicht en de super ligging, zullen wij om die reden dit hotel of een ander hotel met dit concept voor deze bestemming absoluut niet meer boeken.

All inclusive is prima voor wie daar van houdt of om welke reden dan ook wil boeken, maar denk eens na of je dit nu wel echt midden in zo een dorpje wil! Je mist er zo veel door. De locale kleine middenstand heeft er ook weinig tot niets aan en trekt in het ergste geval uiteindelijk weg. Rest dan een saai dorpje met alleen maar all inclusive hotels en resorts met ieder hun eigen animatie, dat zou toch echt heel jammer wezen! Dus voor  ons voor deze vakantie bestemming absoluut geen all inclusive meer! 

Hits: 438

6 gedachten over “De plastic bandjes gast…….”

  1. Ik denk er exact hetzelfde over, heel goed beschreven! Voor mij is vakantie juist afwisseling en altijd weer de leuke verrassing waar je nu eens gaat eten. En het liefst ook zoveel mogelijk tussen de locals, Nederlanders zie je thuis al genoeg 😉

    1. Ja, ik heb mij dan ook echt verbaasd hoe deze mensen allemaal op het zelfde tijdstip weer met dezelfde mensen zaten. Wij hebben zoveel locals en mensen uit andere landen leren kennen, juist door overal te komen. Maar voor sommige kan het budgettair handiger zijn, alleen niet in zo een klein dorpje, dat is killing voor zo een dorpje.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.