Van de week was het weer zo ver. De zomer kleding moest plaats maken voor de winterkleding.
Na een paar keer een dikke trui uit de kast te hebben getrokken, waardoor er een stapel zomergoed omviel, besloot ik dat het zomergoed weer opgeruimd kon worden. De winterkou is af en toe al heel goed voelbaar, dus warmere kleding is wel zo handig maar ik heb er eigenlijk zo geen zin in….
Terwijl ik bezig was met mijn winter kleding te voor schijn te halen en elk topje en zomer bloesje aan het opruimen was, schoten mijn gedachten naar de momenten in de zon van de afgelopen tijd. Momenten op het balkon, schaarse momenten op een terras, een hele enkele gang naar het strandje hier achter. Fijn dat ze er waren, ik heb er van genoten, maar wat een contrast met voorgaande jaren. Deze zomer was zo anders dan anders en heel eerlijk, ondanks de heerlijke momenten met de kleinkinderen op ons balkon, het genieten op het terras met vrienden, het voelt eigenlijk net alsof ik geen zomer heb gehad.
Onzin natuurlijk, want we hebben wel heel veel mooi weer gehad. Heel warm zelfs, maar toch….
Ik betrap mij zelf er op, dat ik helemaal geen zin heb in de winter of de feestdagen. Waarschijnlijk heeft dit alles te maken met de onzekerheid of wij deze wel met de familie, kinderen en heel eerlijk, nog zwaarder wegend, de kleinkinderen kunnen vieren.
Ja, ik weet het…..als we maar gezond hier doorheen komen.
Uiteraard het allerbelangrijkste, maar ik betrap mij zelf er op dat ik mij nu totaal niet kan verheugen op sinterklaas of kerst.
Om met Sinterklaas te beginnen, vroeger stond ik zelf elk jaar hier in de haven met mijn kinderen om de sint te verwelkomen. Weer en wind trotseerden wij. En sinds 11 jaar woon ik aan de haven en genieten wij hier vanaf ons balkon van de intocht, soms samen met de kinderen van bekenden. Op een gegeven moment zelfs met alle bonus kleinkinderen en met mijn eigen kleinkinderen, waarvan Lisa zwaar gelovig en de kleine Stijn vorig jaar voor het eerst een beetje bewust. En dat was zo schattig!
Binnen stond de zelfgemaakte warme chocolade melk te pruttelen en stonden er overal, zowel binnen als buiten, bakjes pepernoten en andere sint lekkernijen . Als de sint aankwam stond jong en oud op het versierde balkon, te roepen en te zingen, om de aandacht van de sint en de pieten en dat werkte altijd, want dan werd er naar ons gezwaaid en dat was nou net de bedoeling. We waren weer even kind met de kinderen, hoe leuk is dat?
Na de intocht maakten wij er met zijn allen nog een leuke middag van, gingen het centrum in en eindigden als traditie met samen ergens iets drinken en een patatje eten. Het was altijd genieten en dit jaar hadden Lisa en Stijn hier nou juist zo een leuke leeftijd voor gehad. Jammer, maar helaas de intocht gaat niet door en dat voelt heel vreemd……hoe begrijpelijk ook, maar eigenlijk gewoon niet leuk! Juist voor dit jaar hadden wij ons voorgenomen om pakjes avond voor het eerst met alle kinderen en 7 kleinkinderen samen te vieren. Met een echte Sint en Pieten op een locatie hier in de buurt. Dat leek ons zo leuk om een keer te doen. De hele bups of ze nou nog geloven of niet heerlijk bij elkaar. Dat kan nu helemaal niet helaas. Hoe we nu dan wel verder de pakjesavond gaan vieren en of wij hem wel kunnen vieren? Heel eerlijk gezegd, heb ik geen idee…..
Om over de kerst maar te zwijgen een kerst zonder samenzijn met je 82 jarige moeder te samen met je broer, kinderen en kleinkinderen? Ik zie dat nu helemaal niet voor mij! Ik vind een kerstdag alleen met mijn partner altijd zalig, maar dan wel uit vrije keuze en ook met nog een 2e kerst dag samen met de mensen die ik liefheb om mij heen.
Ik besef nu eigenlijk pas goed, hoe leuk dat eigenlijk was en hoe vanzelf sprekend we dit altijd vonden. Het soms zelfs wel eens lastig vonden hoe de dagen te verdelen. Bij wie en met wie. Wat een luxe probleem was dat, dat besef ik nu heel goed.
Nu is het de vraag of we in goede gezondheid de kerst wel kunnen vieren met elkaar. Want als er maar drie mensen op bezoek mogen komen, dan kan je dus je kinderen, je moeder of andere familie leden niet gelijktijdig uitnodigen. Een vreselijke gedachte, zeker voor mijn moeder die op hoge leeftijd is. Die geniet juist zo van haar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen allemaal om haar heen en dat zou nu dus niet kunnen helaas.
Ik moet er even niet aan denken eerlijk gezegd. En ja, ik weet het, er zijn ergere zaken op deze wereld, als mijn moeder of een ander familielid maar niet door corona zal worden getroffen, maar toch…..dit zijn wel mijn sombere gedachten bij het te voor schijn halen van mijn winter truien…..en ik heb daar zo geen zin in!
Oud en Nieuw? Pffffff ook zo iets, dat breng ik al jaren door samen met mijn partner en mijn moeder, meestal met leuke bekenden om ons heen in een cafeetje of restaurant in de buurt. Min of meer besloten en super gezellig, met een dansje en een drankje en om 24.00 uur buiten genieten van het vuurwerk in de haven terwijl anderen ons een gelukkig nieuw jaar komen wensen. Super leuk en gezellig! Nou, dat gaat het zeker niet worden dit jaar……was zo gezellig en vertrouwd…….en ook daar denk ik aan terwijl ik een zomer topje netjes op vouw. Bah, nu zo geen zin in…….
Ik leg mijn zomerkleding diep weg in de grote kast en leg de winterkleding netjes op stapels vooraan. Mij zelf afvragend, terwijl ik mijn bikini’s sorteer, hoe het allemaal verder zal verlopen en of ik de zomer kleding volgend jaar wel weer kan dragen tijdens een vakantie en dan uiteraard het allerliefst op het ons zo geliefde Kreta.
Dit jaar hebben we immers helemaal geen vakantie genoten, op 4 dagen Valkenburg na dan. Ook leuk, waardeer dat heus wel, maar lekker een paar weken helemaal niets, even los en weg van alles, zat er dit jaar helemaal niet in en ik moet eerlijk bekennen, ik heb het wel gemist.
Het mooie van dit jaar is dat onze kleindochter Lotte op 4 mei is geboren en dat ik daar onverwacht min of meer bij heb mogen zijn. Ze is gezond en een vrolijk, mooi meisje, ik ben heel blij met haar, heel blij, al kan ik niet die dingen doen die ik graag met haar en haar mamma, mijn dochter, zou willen doen, we zijn toch heel gelukkig dat zij in ons leven is.
Ook heel fijn dat niemand van mijn familie tot op heden is getroffen door corona, laten wij hopen dat dit zo blijft.
Dat maakt dit jaar toch nog wel heel mooi, ben daar ook heel dankbaar voor, maar verder…..wat een naar en zwaar jaar. Want er gaat ook zoveel niet goed, zoveel heel moeizaam en er gaat zo veel kapot. Er is nog zoveel onduidelijk ook, we kunnen alleen maar hopen op een redelijk goede afloop.
Met elk zomerkleding stuk dat ik weg leg, groeit het besef wat een vreemde zomer dit dus eigenlijk is geweest, zo anders dan anders. Zo niet mijn zomer en die zomer is nu dus wel voorbij. De pepernoten zijn alweer een lange tijd te koop en hier en daar zie je de kerst artikelen verschijnen.
Ik kan mij nu dan ook echt (nog) niet verheugen op het neerzetten van de kerstboom, ook omdat ik nog niet kan overzien of ik daar wel van kan gaan genieten samen met mijn kinderen, kleinkinderen en overige familie. Ik heb er nu eigenlijk zo geen zin in……..ook een eventuele nieuwe lock down maakt mij onrustig. Straks mag ik de kleinkinderen en mijn familie weer een tijdje niet zien. Zo verdrietig….en ook zo geen zin in……
Ik probeer de positieve gevoelens weer terug te vinden, maar de aanblik van de warme truien, maakt het er helaas niet beter op. Wat nou gezellige winteravonden? Wat nou gezellig vroeg donker met lampjes en kaarsjes aan? Ik ben het even helemaal kwijt……ik vind er heel even helemaal niks gezellig aan….zo geen zin in.
Toch moeten we verder en hopen dat het allemaal weer beter gaat en er straks wel weer meer kan, of we er nou wel of geen zin in hebben, we hebben helaas momenteel geen keus.
Ik vind het even moeilijk te behappen, maar o.k. ik kijk nog een keer naar de keurige kleding kast met de keurig opgevouwen winter truien, sluit de kast deur, slaak een zucht en probeer weer te glimlachen. Maak je toch niet zo druk, het kan altijd erger zeg ik tegen mij zelf, tel je zegeningen en waardeer wat wel nog kan……..waardeer wat je wel hebt, maar diep, heel diep van binnen…..voor nu heb ik er eigenlijk even helemaal zo geen zin in……laten wij hopen dat dit snel weer anders zal zijn!
Hits: 342