Normaal gesproken heb ik inspiratie genoeg om een blog te schrijven, de laatste tijd had ik dit helaas totaal niet. Nou voelde ik mij ook niet optimaal, mijn lichaam liet mij behoorlijk in de steek en ik had het vaak te druk om daar aan toe te geven. Al had ik soms geen keuze door de pijnen die mij overvielen. Pijn vreet energie. Hoe dit kwam? Hoe ik denk waar door het gebeurde? Lees het hier onder.
Normaal gesproken heb ik het er bijna nooit over dat ik reumatische artritis heb in een behoorlijke zware vorm. Ik heb goede dagen en slechte dagen en dat is waar ik sinds mijn 30e mee heb leren leven.
De pijn in mijn gewrichten, de eeuwige vermoeidheid, ach ze hoorden bij mij of ik dit nou leuk vond of niet. Ik kon er meestal best goed mee om gaan.
Behalve de laatste tijd, de pijn zat niet alleen meer in mijn gewrichten, met af en toe wat ontstoken pezen. Maar ging opeens ook nog eens heftig op mijn spieren zitten, in zo een vorm dat ik soms amper nog kon bewegen laat staan lopen. Aan het eind van de dag, of ik nou rustig of druk was geweest, deden al mijn spieren zo een pijn, dat ik heel veel Ibuprofen moest gaan slikken. Iets wat ik normaal gesproken zo veel als mogelijk probeerde te ontwijken.
Sinds ik mijn vaccinaties heb gehad is dit steeds erger geworden, of dit toeval is weet ik niet, maar het is wel iets wat mij toch echt aan het denken heeft gezet. Ik probeerde er meer informatie over te vinden, maar dat was niet eenvoudig. Het vreemde is, dat mensen die de zelfde reuma vorm als ik hebben, helaas ook dezelfde ervaring hebben. Dat is voor mij gedeeltelijk een reden om de booster niet te gaan halen, ik durf dit niet eens meer eerlijk gezegd.
Daarbij hoor ik steeds meer geluiden overal vandaan die bij mij aardig wat van het (al schamele) vertrouwen in de vaccinaties hebben beschadigd. Daarnaast “werken “de boosters slechts een paar weken, dus kunnen wij er van uit gaan dat wij straks elke 2 a 3 maanden een nieuwe mogen gaan halen. Ik peins er niet over! Als dit mocht gaan betekenen dat wij straks niet op vakantie of zo kunnen, zou ik dit vreselijk vinden, maar dat is voor mij geen enkele reden om toch overstag te gaan. Wie mijn pijn zal kennen, zal er precies zo over denken, dat garandeer ik!
Goed, het bovenstaande heeft mij behoorlijk lam geslagen, net als alle maatregelen, waarvan ik vele absoluut niet meer uit te leggen vind. Ik bagatelliseer corona absoluut niet en heb respect voor een ieder die hier mee te maken heeft gehad. Ik ben geen schaap en ook geen wappie. Ik ben gewoon een persoon die uit eigen ervaring over haar gevoel spreekt, met respect naar anders denkende en verwacht dit respect ook terug. Ik vrees dat wij nooit meer van corona af komen, er elke keer een andere variant zal zijn. Dus moeten wij verder, met alle respect , maar wat mij betreft vanaf nu dus………. door!
Maar genoeg hier over. Ik probeer de draad zo goed en kwaad als dit gaat weer op te pakken. Te genieten van de dingen die wel kunnen en door te gaan en ook zeer belangrijk, zeker heel veel te genieten van mijn kleinkinderen.
Af en toe iets leuks afspreken met vrienden of familie, alles te waarderen wat wel goed gaat en verder proberen zo min als mogelijk te piekeren.
Weer af en toe een blog te schrijven en carpe diem!
Ik moest dit even kwijt….. Oma is back!
Hits: 2111
Lieve Oma
Geniet van elk moment ook al heb je pijn het is moeilijk . ik kan het weten ..en die booster gaat het niet dan niet
Ik gebruik getwijfeld toch gedaan maar de vierde prik begin ik niet aan
Sterkte voor jullie en je familie
Lief van je Lydia, dank je wel! Groetjes Oma van Nu x
Lieve Oma
Wat erg dat je reeds vele jaren ziek bent, wat een ellende.
Na het lezen, trouwens, (Uw verhaal, zo mooi verwoord) greep me erg aan, even laten bezinken alvorens een antwoord te kunnen geven.
Ik wens U dė meeste sterkte toe en goede moed ❤XXX
Hallo An, dank je wel voor je lieve reactie. Ik hou de moed er in blijf genieten van de (klein) kinderen en alles way wel goed gaat. Groetjes, Oma van Nu
Dag oma,
Wat naar voor je, dat je reuma nog erger is geworden!
Het lijkt me erg moeilijk om daar mee om te gaan.
Zelf ben ik ook een oma van 81. Ik heb vier kleinkinderen, maar dat zijn ondertussen ook allemaal zelfstandige mensen geworden.
Ik moet je zeggen, dat ik deze tijd geen lolletje vind!
Ik ben eigenlijk iemand die altijd zijn eigen slingers opgehangen heeft, maar dat valt in deze tijd niet mee, jammer dat er zo,n tweedeling is ontstaan, en mensen elkaars keuze nauwelijks respecteren. Ik heb daar wel moeite mee.
Zo , dat was het voor dit moment, leuk dat jezelf een bloch hebt.
Succes er mee
Dag oma Tineke, dank je wel voor je leuke reactie! Het is inderdaad geen makkelijke tijd geweest en nog steeds niet. Blijf de slingers zelf ophangen, want een ander doet het niet. Geniet waar je kan en zoveel als je kunt! Groetjes terug, Oma van Nu