Waar een deur dicht gaat……gaat vaak een andere deur open…..

Tja, er gaat volgens mij geen enkel leven alleen maar over rozen. En als het dat al wel doet, zal er altijd een doorn zijn die even flink prikt. Ook mijn leven is absoluut niet over rozen gegaan, integendeel, vaker over distels met af en toe een roos er doorheen. Maar hoe moeilijk sommige dingen ook waren of nog steeds zijn. Het heeft mij wel gemaakt tot wie ik ben. Iemand die meer kracht heeft dan ze ooit had kunnen denken, zonder masker en zonder een dubbele agenda een eerlijk en integer persoon……. En daar ben ik trots op.

Soms heb ik van die momenten, dat wanneer alles even juist goed lijkt te gaan, ik daar amper van durf te genieten omdat het zo weer om kan slaan. Toch geniet ik dan wel, althans dat probeer ik, maar ergens achter in mijn hoofd zit er vaak een heel stiekem stemmetje die mij waarschuwt voor andere tijden. Helaas heeft dat stemmetje iets te vaak naar mijn zin gelijk gekregen en heb ik er net iets te vaak niet naar willen luisteren.

Ondanks dat ik heel veel mooie momenten heb mogen hebben in mijn leven, is er helaas altijd weer een moment dat super hard aankomt.

Een deur die kei en kei hard dicht slaat, soms recht in mijn gezicht. Iets waar je zelf helemaal geen invloed op hebt en al wil je de deur met grof geweld weer open trappen, dan zegt iets jou dat je het maar beter kan accepteren en verder moet gaan. Hoe moeilijk dat ook is. 

Ik zit momenteel weer in zo een situatie, een volkomen en totaal onverwachte dicht geslagen deur. Het zette mijn leven totaal op zijn kop, alles wat eerst vanzelfsprekend was, dat is niet meer.  Mijn volledige en naar nu blijkt blinde  vertrouwen is met handen en voeten getreden. Vol afschuw en ongeloof moest ik accepteren wat mij overkwam.

Moe van het “vechten” tegen beter weten in soms. Moe van die zware deken die wel altijd in je nek lag………..waar je niets aan kon doen, maar die je wel voelde. ik heb nergens om gevraagd, alles is mij overkomen, het heeft mij juist opgezocht. Gelukkig ben ik wel altijd mijzelf geweest en heb er altijd het beste van geprobeerd te maken. Heb onvoorwaardelijk gehouden van. Dacht dat alles goed ging verder, al kreeg ik waarschuwende stemmetjes. Ik ben altijd gewoon mij zelf geweest, fijne tijden gehad en heb dan ook nergens spijt van. Noem het dom  en dat is het misschien ook, maar ik ben altijd oprecht geweest en kan mij zelf recht in de spiegel aan kijken.

Na een niet altijd makkelijke maar wel hele mooie en gelukkige periode van bijna 14 jaar brak  er compleet onverwachts een zware en verdrietige periode voor mij aan en ik had/heb geen andere keuze dan verder te gaan en de zaken die wel goed gaan te waarderen. Iets zegt mij, het kan altijd erger…….en dat is ook zo.  Maar jemig wat maakt mij dit weer boos, zo boos en ook verdrietig. Net nu ik gelukkig lichamelijk iets beter ga en net nu de corona periode een beetje achter ons ligt, staat mijn leven dus volledig op zijn kop. Zonder dat ik daar zelf iets aan kon doen en nu ook absoluut niet meer wil doen, veranderde mijn persoonlijke situatie.

Ik kan en ga hier niet vertellen wat en hoe, maar ik wil jullie wel laten weten dat ik een sterke vrouw ben, met eigenwaarde en weet dat ik dit absoluut niet heb verdiend. Ik zal vechten voor weer een leuk leven, al zal dit totaal anders zijn dan ik had verwacht. Zonder wraak gevoelens (hoe terecht die ook zouden zijn)  Ik koester wat ooit was en richt mijn blik op (een andere) toekomst. Ik geloof wel in karma en karma is soms een bitch. Soms zijn er geen winnaars, maar alleen maar verliezers en in dit geval is dat zeker zo. Alleen zal ik niet verder gaan als een verliezer! No way!

Dankbaar voor mijn familie en leuke sociale kring om mij heen, ga Ik  genieten van wat wel goed gaat.  Met name van mijn kleinkinderen. Dat zijn de wezens die onvoorwaardelijk van mij houden en dat zal ik koesteren. De deur naar een nieuw leven gaat nu heel langzaam open en de deur naar mijn vorige leven is en blijft hermetisch dicht.  Los laten is vaak juist kracht en liefde en oma laat los. Het was wat het was en het is wat het is.  Ik ben wie ik ben. Oma kan dit, oma is sterk!

Hits: 1221

6 gedachten over “Waar een deur dicht gaat……gaat vaak een andere deur open…..”

  1. Verdrietig, maar jij kan dit mop. Koester de mooie momenten en geen spijt hebben van wat is geweest, het heeft je gevormd naar wie je nu bent!!! Trots op jouw! Dikke kus en knuffel

  2. Hier schrik ik toch even van !! Je zal hier doorheen moeten mop, jammer is het wel natuurlijk maar het gaat je lukken !! Het wordt mooi weer, lekker buiten, terrasje enz. Sterkte meid dikke knuffel.

    1. Dank je wel lieve Carry, iedereen schrok hier van, niemand aan deze kant had dit zien aankomen en ik al helemaal niet. Het is wat het is, ik ga verder en zeker genieten van de terrasjes, je bent altijd van harte welkom om aan te schuiven! xx

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.