Even een blog tussendoor.

Vanmorgen vroeg zat ik na lange tijd toevallig weer eens in de trein, toen ik het nieuws over Brussel hoorde. Mijn treinreis voelde meteen anders dan anders en ik sloeg aan het piekeren, onderstaande ging door mij heen:

Vreselijk, weer zoveel onschuldige slachtoffers die gewoon onderweg naar bijvoorbeeld werk of school waren en gehavend of zelfs helemaal niet meer thuis zullen komen. Al dat verdriet, al die angst. En waarvoor? In mijn ogen is er nooit een reden om anderen zo iets aan te doen. Geloof, macht, geld en dommigheid, gebrek aan respect voor het leven, dat zijn in mijn ogen de oorzaak. De stupiditeit van degene die deze aanslagen uitvoeren is onbeschrijvelijk groot, wat hun motivatie ook mag zijn. Als ze al een motivatie hebben, want volgens mij zijn het niet meer dan domme pionnen/marionetten in een machts spel, die wijs gemaakt is dat ze voor een geloof of een andere “goede” strijd strijden. Maar juist dit soort domme figuren maken mij  dus ongerust. Hoe ver gaan deze marionetten van de zieke geesten die om welke reden dan ook de macht willen?

Natuurlijk ben ik mij bewust dat elke dag, elk uur en elke minuut er ergens op de wereld onschuldige mensen slachtoffer zijn. Dat is absoluut niet minder erg dan wanneer het zo dicht bij is. Ik kan er wel bij stil staan, doe dit ook regelmatig, maar ik kan en wil niet het leed van de hele wereld op mijn schouders nemen. Noem het kortzichtig of wat dan ook, maar kan dit niet en wil dit ook niet, Daarom beperk ik mij nu tot wat er hier in Europa aan de hand is. Dat is al zwaar genoeg. Hoe lang zal het duren dat er hier in Nederland ook iets vreselijks gebeurd? Daar maak ik mij druk om!

Ik maak mij zorgen over mijn kinderen en kleinkinderen, zorgen over alle kinderen en kleinkinderen eigenlijk!  Ongeacht ras, kleur of cultuur. Waar gaat dit heen? in gedachten was ik bij de slachtoffers en hun familie/vrienden. ik kon en wilde dit niet projecteren op mijn eigen familie en bekenden. Maar bleef er toch mee bezig.

Bizar!

Terwijl ik na mijn treinreis (nog diep in gedachten over Brussel) op de bus stond te wachten, zag ik twee (allochtone, maar hadden net zo goed autochtone kunnen zijn dus detail) knapen van een jaar of 7 a 8, kei maar dan ook keihard naar elkaar trappen, ze trapten waar ze maar konden. Toen ik riep van “Hé daar, hou daar eens mee op!”, keken zij mij beiden meer dan brutaal aan en riepen “Maken wij zelf wel uit, wij zijn broers”. Dit moest ik heel even laten bezinken. Maar dacht toen, ach zoek het ook uit en riep toen boos terug: “Ga jullie gang dan maar, zolang je alleen elkaar verrot schopt , vind ik het prima!”.  Toch liepen de rillingen over mijn rug, ik vind het nooit normaal wanneer kinderen elkaar expres iets aandoen en ook niet als boers. Opeens besefte ik, als ze dit elkaar als broers al aan doen, zo hard en gemeen en het ook nog gewoon vinden, dan weet ik zo goed als zeker dat ze dit een ander ook zonder enige moeite aan zullen doen.  Daarbij hun respectloze brutale houding naar mij toe, te bizar voor woorden. En daar zit nou net de kneep. Waar is het respect voor elkaar gebleven? Waar is de empathie voor elkaar?

Dat is volgens mij het hele punt, respect. Respect voor elkaar, respect voor het leven. Ik hoop dat die stupide respectloze marionetten die nu de aanslagen plegen uit welk motief dan ook tot inkeer komen en beseffen dat zij gebruikt worden door een hogere macht om verdeeldheid en angst te zaaien, die zelf daarmee nog meer macht/geld willen genereren. Dit draait allemaal om geloof, macht en geld. Gedreven door respectloze super egoisten die aan de touwtjes van de zeer domme marionetten trekken.  Marionetten die met hun daden hun  eigen volk of geloof ter schande maken. Hiermee haat zaaien ook naar degene toe die het niet met hun daden/overtuiging eens zijn. 

Hoe bang we ook zijn, laten we proberen de angst niet ons leven te laten beheersen. Want dat is precies wat zij willen. Laten we verdeeldheid zien te voorkomen . Maar laten we ook alsjeblieft niet langer meer de o, zo begripvolle zachte heelmeester zijn en niet langer meer stinkende wonden veroorzaken . Wie slecht doet, zal slecht ontmoeten. Maar wie goed doet, ontmoet dus niet altijd alleen maar goed. Dus daadkrachtig optreden tegen een ieder die dit verdiend. Ophouden met die vreselijke domme vergaande tolerantie van ons, daarom lopen de kwaadwillende over ons heen. Als ze geen respect hebben voor onze normen en waarden, dan moet deze helaas maar afgedwongen worden. Voor de vrijheid van een ieder!

Een naar een vreedzaam en respectvol  leven verlangende oma!

By the way, ik krijg heel veel reacties op bovenstaande blog,  privé en op facebook, dank jullie wel, maar hieronder een reactie plaatsen mag ook hoor! 

Hits: 434